Henri Moissan
Nobel ödüllü Fransız kimyager Henri Moissan, 28 Eylül 1852 tarihinde Paris’te doğdu. Babası Francis Ferdinand Moissan subay ve annesi Joséphine Améraldine terziydi.1882 yılında Marie Léonie Lugan ile evlendi ve 1885 yılında oğulları dünyaya geldi. Moissan, 20 Şubat 1907’de Nobel Ödülünü almak için Stockholm’den döndükten kısa süre sonra apandisitten dolayı hayatını kaybetti.
Henri on iki yaşındayken ailesi Meaux ‘a taşındı. Collège de parlak bir kimya öğretmeninin etkisi altına girdi. Öğretmen genç Henri’yi kimyanın büyülü dünyasıyla tanıştırdı. 1870 yılında, üniversiteye kabul için gerekli nitelikleri almadan okulu terk etmek zorunda kaldı. Daha sonra, Paris’teki bir eczacının yanında çırak olarak çalışmaya başladı. Burada arsenikten zehirlenen bir adamı kurtardı ve bu olay onun kimya dünyasına atılmasına sebep oldu. Yeteri kadar niteliğe sahip olmadığı için hiçbir üniversiteye kabul edilmedi. Bu nedenle, Edmond Frémy’nin Musée d’Histoire Naturelle’deki laboratuvarına katıldı. Ertesi yıl, Moissan École Pratique des Haute Études’de Pierre Paul Dehérain laboratuvarına geçti. Bu arada, Dehérain Frémy’nin öğrencilerinden biriydi. Dehérain, genç Moissan’ a akademik alanda kendisini geliştirmesi için tavsiyelerde bulundu. 1874 yılında, Dehérain ile birlikte bitkilerdeki karbon dioksit ve oksijen metabolizması hakkında bir yazı yayınladı. Kısa süre içinde, Moissan’ın ilgisi inorganik kimyaya yöneldi ve piroforik demir üzerine araştırmalar başlattı. Bu konuyla ilgili makalesi o zamanların önde gelen iki inorganik kimyageri olan Henri Etienne Sainte-Claire Deville ve Jules Henri Debray tarafından çokça takdir edildi. Makalenin yayımlanması ile Moissan, Paris’teki Eczacılık Okulu’nda göreve başladı. Maaş fazla olmadığından ek gelir için bir müşteri analiz laboratuvarına geçti. Ayrıca bu alanı kromik asit üzerinde denemek için kullandı. İşi başarısız olduğunda, Jules Henri Debray ve Lois Joseph Troost’a Sorbonne diye bilinen Paris Üniversitesi laboratuvarına katıldı. 1879 yılında Tarım Enstitüsü’nde bir iş buldu ve 1880 yılında doktorasını aldı. Doktora tezi siyanojenler üzerindeydi.
Moissan, Eczacılık Okulu’na bir daha katılmıştır.Ancak bu sefer bir asistan öğretim görevlisi ve kıdemli bir gösterici olarak görev almıştır. Başlangıçta çoğunlukla kromlu tuzlar üzerinde çalıştı. Fakat 1884 yılında dikkatini florin kimyasına çevirdi. Aynı yıl, elementin birkaç organik ve fosfor türevini geliştirdi.1885 yılında, Moissan, potasyum diflorürün belirli bir mukavemette sıvı hidrojen floride eritilmesi durumunda karışımın sıvı halde kalacağını keşfetti. Ayrıca sıfırın altındaki sıcaklıklarda çözeltinin elektroliz edeceğini buldu. Daha önce çözümü daha yüksek bir sıcaklıkta elektrolize etmeye çalışmıştı. Kullandığı platin ekipmanına zarar verdi. Böylece, aynı deneyi -50 ° C’de gerçekleştirmeye çalıştı. 26 Haziran 1886’da çözeltiyi başarıyla elektrolize etti ve izole flüorürü elde etti. Ayrıca 1886’da Toksikoloji Profesörü olarak terfi etti. Flor üzerine araştırmalarına devam etti ve öğrencileri ile birlikte bromin trifluorid, oksijen difluorid, selenyum tetrafluorür gibi birçok yeni bileşik keşfetti. 1901’de olduğu gibi, doktora öğrencisi Paul Marie Alfred Lebeau ile birlikte kükürt hekzaflorürü keşfetti.1889 yılında, İnorganik Kimya Bölüm Başkanlığına seçildi. 1892’den itibaren, Moissan’ın ilgisi yeni bir konuya yöneldi. Artık, erimiş demir basıncında odun kömürü gibi daha ucuz karbon şeklini kristalleştirerek sentetik elmasların yapılabileceğini teorik olarak belirtti.Bunu deneysel olarak kanıtlamak için araştırmalara başladı . 1892’de 3,500 ° C’ye kadar bir sıcaklığa erişebilen bir elektrik ark ocağı geliştirdi. Nihayet birkaç küçük taş parçası üretti, ancak elmas olup olmadıkları hala çok tartışmalıdır. Daha sonra fırını diğer kimyasallarla çalışmak için kullandı ve karbürler ve borürler gibi birçok yeni bileşik keşfetti. 1893 yılında Moissan, Canyon Diablo meteoritindeki kaya örneklerini incelerken silikon karbür keşfetti. Daha sonra çeşitli yöntemlerle minerali sentezledi.1900 yılında, Eczacılık Okulu müdürünün vergi tahakkuk memuru olarak atandı. Aynı yılda Paris Üniversitesi’nde İnorganik Kimya profesörü görevine getirildi.
1903’te Moissan, 1899’da Standart Atom Ağırlıkları Tablosu’nu hazırlamak ve yayınlanmış bilimsel literatürü değerlendirmek için kurulmuş olan İzotopik Varlıklar ve Atom Ağırlıkları Komisyonuna üye oldu ve ömrünün sonuna kadar bu kuruluşa hizmet etti.
Moissan aynı zamanda çok üretken bir yazardı ve yüzü aşkın yayın yayınlamıştı. 1800’de yayınlanan Le Four Electric (Elektrikli Ark Ocağı), 1900’de yayınlanan Le Fluor ve ses bileşimi (Flor ve Bileşikleri) ve Beşeri Kimya Anlaşması önemli eserlerinden bazılarıdır.
1906 yılında, Moissan Kimya Nobel Ödülü aldı. İsveç Akademisine göre, ödül “kendisi tarafından yapılan araştırmaların ve florin elementinin izolasyonunun sağladığı büyük hizmetlerin ve kendisinden sonra gelen elektrikli ocağın bilime hizmet etmesinin kabul edilmesi üzerine” verildi.1896’da Davy Madalyası, 1898 yılında Franklin Enstitüsü tarafından Elliot Cresson Madalyası ve 1903’te Alman Kimya Topluluğu tarafından Ağustos Wilhelm von Hofmann Altın Madalyası ile ödüllendirildi.
