Denizcilik İçin Daha Hızlı Bozunan Plastikler
Plastik çevre krizini ele almak için Cornell Üniversite kimyagerleri, Amerikan Kimya Derneği Dergisi’nde yayınlanan araştırmaya göre, ultraviyole radyasyonla bozulabilen ve deniz ortamında yeterli güce sahip yeni bir polimer geliştirdiler.
Tisch Üniversitesi Kimya ve Kimyasal Biyoloji bölümünde öğretim üyesi olan baş araştırmacı Bryce Lipinski, “Ticari olta takımlarının gerektirdiği mekanik özelliklere sahip yeni bir plastik yarattık. Su ortamında kaybolduğunda, bu materyal gerçekçi bir zaman ölçeğinde bozulabilir,” dedi. “Bu malzeme çevrede kalıcı plastik birikimini azaltabilir.”
Lipinski, ticari balıkçılığın okyanuslarda yüzen tüm plastik atıkların yaklaşık olarak yarısını oluşturduğunu söyledi. “Balık ağları ve halatlar esasen üç çeşit polimerden yapılır: izotaktik polipropilen, naylon-6,6 ve yüksek yoğunluklu polietilen, bunların hiçbiri kolayca bozulmaz.”
“Parçalanabilir plastiklerin araştırılması son yıllarda ilgi görürken, ticari plastiğe benzer mekanik mukavemete sahip bir malzeme elde etmek bir zorluk olmaya devam ediyor.” dedi.
Coates ve Araştırma Ekibi, son 15 yılını izotaktik polipropilen oksit veya iPPO adı verilen bu plastiği geliştirerek geçirdi. Orijinal keşfi 1949’da iken, bu malzemenin mekanik mukavemeti ve fotodegradasyonu bu son çalışmadan önce bilinmiyordu. Malzemelerinin yüksek izotaktisite (zincirleme düzenliliği) ve polimer zincir uzunluğu, onu farklı kılar ve mekanik mukavemetini sağlar.
Lipinski, iPPO’nun sıradan kullanımda kararlı olmasına rağmen, UV ışığına maruz kaldığında sonuç olarak bozulduğunu belirtti. “Plastiğin bileşimindeki değişim laboratuvarda belirgindir, ancak görsel olarak, işlem sırasında çok fazla değişmemiş gibi görünmeyebilir”
Bozunma oranı ışık yoğunluğuna bağlıdır, ancak laboratuvar koşulları altında, 30 gün maruz kaldıktan sonra polimer zincir uzunluklarının orijinal uzunluğunun dörtte birine düştüğünü söyledi.
Sonuç olarak, Lipinski ve diğer bilim adamları çevrede polimer izi bırakmak istemiyorlar. Bu uyguladıkları yöntemin, iPPO’nun küçük zincirlerinin biyodegradasyonu için etkili bir şekilde ortadan kaybolabilecek bir literatür olduğuna dikkat çekiyor ve devam eden çabalar bunu kanıtlamayı amaçlıyor.
“İzotaktik Poli (propilen oksit): Gerilme Sertleştirme Özelliklerine Sahip Fotodegradasyonlu Bir Polimer”, Ohio Wooster Koleji’nde kimya yardımcı doçenti olan Lilliana S. Morris, Ph. D. ’19; ve Sibley Mekanik ve Havacılık Mühendisliği Okulu’nda doçent olan Meredith N. Silberstein, kağıt üzerinde Lipinski ve Coates’e katılmıştır.
Kaynak: phys.org
