Genetiği Değiştirilmiş Maya Ağır Metal Kirliliğini Yok Ediyor
Ağır metallerle çevresel kontaminasyon genellikle çeşitli endüstriyel işlemlerin sonucudur. Ağır metaller insanlar ve diğer yaban hayatı için tehlikeli olabileceğinden, kirlenmiş alanların temizlenmesi gerekir. Bu kolay değildir tabiki. Kimyasal ekstraksiyon yöntemleri, çevreye farklı kirletici türleri getirebilir.
Kirletilmiş alanları temizlemek için biyolojik organizmalar kullanarak biyolojik temizleme yapma’’ yani ‘’Bioremedation’’ şu anda araştırmacıların gözdesi. Bazı bitkiler doğal olarak kötü etkiler bırakmadan ağır metalleri emebilir, ancak bitkiler her zaman tüm kirliliği emmek için yeterince büyümemektedir. Ayrıca, kirlenmiş suyu temizlemek için bitkiler kullanılamaz.
Bu nedenle bilim adamları, kirliliği gidermeye yönelik genetiği değiştirilmiş mikroplar yaratmak için biyoteknoloji tekniklerini kullanmayı giderek daha çok tercih etmeye başladılar. Bunun en son örneği, Uygulamalı Mikrobiyoloji ve Biyoteknoloji dergisinde yazan Romanya ve Norveç araştırmacılar ekibi tarafından tanımlandı. Araştırmacılar, üç bölümden oluşan yeni protein kodlayan genler yarattı: (1) Bir hücre zarı bağlayıcısı; (2) yeşil floresan protein; ve (3) üç çeşit metal bağlayıcı peptidten biri. Bu yeni genler, Saccharomyces cerevisiae’de (ortak ekmek mayası) eksprese edildiğinde, yeni proteinler hücre zarı iç tarafına yapıştı ve yeşile döndü.
Ardından, işlenmiş maya çeşitli metal türlerini emme becerileri açısından test edildi. Aspartat ve glutamattan oluşan bir metal bağlama peptidi ile işlenmiş maya, bakır ve manganez iyonlarının adsorbe edilmesinde en iyisiydi; Kadmiyum ve gümüş iyonlarını adsorbe etmekte sistein peptidleri en iyiydi; Ve histidin peptidleri, kobalt ve nikel iyonlarını emme konusunda en ustaydı. En iyi performans gösteren strain ler ilgili metal iyonlarının yaklaşık% 80’ini uzaklaştırmayı başardılar.
Yazarların takip etmeyi seçtikleri bir sonraki adım, mühendislik mayalarının, su arıtma tesisi veya gerçek kirlenme alanı gibi daha kullanışlı bir ortamda işlevini test etmek olacaktır. Ayrıca, maya hücrelerinin zehirli metalleri biriktirdikten sonra hasat (ve atma) için en iyi yolun saptanması gerekecek.
Kaynak : phys.org
