Roald Hoffmann
Roald Hoffmann, 18 Temmuz 1937’de Clara (Rosen) ve Hillel Safran’ın oğlu olarak Polonya (şimdi Ukrayna’da) Zloczów’da bir Polonya Yahudi ailesinde dünyaya geldi. Daha sonra Paul Hoffmann’ın üvey oğlu oldu. Nazi işgalinden sağ çıktıktan sonra 1946’da ailesiyle birlikte Polonya’dan ayrıldı daha sonra Çekoslovakya, Avusturya ve Almanya’da bulunup 22 Şubat 1949’da yani 11 yaşındayken ABD’ye yerleşti.
İlkokul eğitimini New York City’de tamamladı ve 1955 yılında Stuyvesant Lisesi’nden mezun oldu.
Aynı yıl ABD vatandaşlığına geçti. New York’taki Columbia College’de karşılıksız burs alarak girdi ve 1958 yılında en yüksek derece ile kimya bölümünden mezun oldu. Kolej kariyerinin yaz aylarında E. S. NEWMAN ile Standart Ulusal Büro ‘da çimento bileşiklerinin termokimyası üzerine ve R. E. FERGUSON ile hidrokarbonların pirolizinde çalıştı. Ayrıca C12 (p, pn) C11 reaksiyonu üzerinde çalışan J. B. CUMMING ile Brookhaven Ulusal Laboratuvarında bir yaz geçirdi.
Roald Hoffmann 1958’de Harvard Üniversitesi’nde yüksek lisans eğitimine başlamış, 1960 yılında fizikte Master derecesini ve 1962 yılında kimyasal fizik alanında Doktora derecesi elde etti. Tez çalışması, Martin Gouterman ve William N. Lipscomb’un ortak denetimi altında yapıldı ve polyhedral moleküllerin, özellikle de bor hidrürlerinin moleküler orbital teorisiyle ve ikinci kuantumlama teorisi ile sarmal polimerlerin uyarılmış hallerinin çalışmasına uygulanmasıyla ele alındı.
İkinci çalışma, 1960-1961 öğretim yılında SSCB’de Moskova Üniversitesi’nde dokuz aylık bir kalış süresinin ürünü idi. Burada, ABD ve SSCB arasındaki lisansüstü öğrenci değişim programıyla kaldı. Hoffmann, Moskova Üniversitesi’nde Exciton Teorisi üzerine A. S. Davydov ile birlikte çalıştı.
1962’de R. Hoffmann, Harvard Üniversitesi Fellows Topluluğu’nda Junior Fellow olarak seçildi. 1965 yılına kadar bu görevde kaldı. Bu dönemde, W. N. Lipscomb ile bor hidrürleri üzerinde tez çalışmasının doğrudan bir sonucu olarak, moleküllerin elektronik yapısının hesaplanması için yarı geçici bir yöntem olan genişletilmiş Hückel yöntemi geliştirdi.
E.J. Corey’nin teşviki ile organik moleküllerdeki yapısal ve mekanik sorunlarla ilgilenmeye başladı. Harvard’daki bu kalışın sonunda, R. B. Woodward’la olan iş birliğine başladı.
Hoffmann, 1965’de Cornell Üniversitesi Kimya Bölümü’nde Kimya Doçenti olarak göreve başladı. 1968’de aynı bölgede Kimya Profesörü olarak atandı
Hoffmann, Alpha Chi Sigma tarafından desteklenen Saf Kimya’da 1969 Amerikan Kimya Topluluğu Ödülü aldı; Phi Lambda Upsilon’un 1969 Fresenius Ödülü; Amerikan Kimya Topluluğu’nun Rochester Bölümü’nden 1969 Harrison Howe Ödülü ve Uluslararası Kuantum Moleküler Bilimler Akademisi’nin 1970 Ödülü’nün sahibi oldu. 1973’te Dr. Hoffmann, R. B. Woodward ile birlikte Amerikan Kimya Topluluğu’ndan Organik Kimya alanında ilk Arthur C.Cope Ödülü’nü aldı. Dr. Hoffmann, 1974 Pauling Ödülü ile Puget Sound and Oregon Bölümlerini ve New York Bölümünde 1981 Nichols Madalyasını American Chemical Society tarafından aldı. 1981’de Kimya Nobel Ödülünü Kenichi Fukui ile paylaştı. 1982’de Monsanto Şirketinin sponsorluğunda İnorganik Kimya’da ACS Ödülü aldı. 1983’te Ulusal Bilim Madalyası ve 1986’da Joseph Priestley ve Kimya Bilimlerinde Ulusal Bilimler Akademisi anısına Dickinson Koleji Ödülünü verdi.
1990’da Amerikan Kimya Derneği’nden Priestley Madalyası aldı. 1991’de Dr. Hoffmann N.N onuruna birinci ve son Altın Madalya aldı. Semenov, SSCB Bilim Akademisi tarafından verildi. 1994 yılında Harvard Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsünün Centennial Madalyasını aldı. 1996 yılında Amerikan Kimya Topluluğu’nun Kimya Eğitimi bölümünde Pimentel Ödülü aldı. Hoffmann 1997’de American Crystallographic Association’ın ilk Elizabeth A. Wood Science Yazarlık Ödülünü aldı. 1998’de Prof. Hoffmann, Hindistan Jawaharlal Nehru Birth Certenary Ödülü’nü aldı. 1999 yılında Alman Kimya Topluluğu’na Onursal Üye olarak katıldı ve 2002 yılında Japonya Kimya Topluluğu Onursal Üyesi oldu. 2006 yılında Amerikan Kimyacılar Enstitüsü Altın Madalyasını aldı.
1977’de Dr. Hoffmann, 150. Kuruluş yıldönümünde İsveç Kraliyet Enstitüsü’nden Onursal Doktora derecesi aldı. Yale Üniversitesi (1980); Hartford Üniversitesi (1982); Columbia Üniversitesi (1982); New York Şehir Üniversitesi (1983); Porto Riko Üniversitesi (1983); Universidad de la República-Uruguay (1984); La Plata Üniversitesi, Arjantin (1984); SUNY, Binghamton’da (1985); Colgate Üniversitesi (1985); Üniv. Rennes, Fransa (1986); Ben Gurion Negev Üniversitesi, Beer Sheva, İsrail (1989); Lehigh Üniversitesi (1989); Carleton College (1989); Maryland Üniversitesi (1990); Arizona Üniversitesi (l991); Bar-Ilan Üniversitesi (1971); Central Florida Üniversitesi (1991); Atina Üniversitesi (1991); Thessaloniki Üniversitesi (1991); Petersburg Üniversitesi (1991); University of Barcelona (1992), Ohio State Üniversitesi (1993), Northwestern Üniversitesi (1996), The Technion (1996), Brandeis Üniversitesi (1997), Georgetown Univ. (2000), Durham Üniversitesi (2000), Luther College (2001), Gustavus Adolphus College (2001), Nagoya Üniversitesi (2003), Duke Üniversitesi (2005) gibi birçok üniversiteden Onursal Doktora derecesine layık görülüştür.
Profesör Hoffmann, Kimyasal Topluluğun Yüzüncü Yıl Öğretmeni, Hampden-Sydney Kolejinde John William Draper Öğretmeni, Pennsylvania Eyalet Üniversitesi’ndeki Corn Products Öğretim Görevlisi, Mt.’de Lucy Pickett Öğretim Görevlisi oldu. Holyoke College, Minnesota Üniversitesi’nde Öğretim Görevlisi, Notre Dame Üniversitesi Öğrenci Asistanı, Kuzey Carolina Üniversitesinde Venable Öğretim Görevlisi, Arthur D. Kuzeydoğu Üniversitesi Little Öğretim Görevlisi, Loyola Üniversitesi’nde Centennial Öğretim Görevlisi, Seydel-Wooley Georgia Tech’de Öğretim Üyesi, West Virginia Üniversitesi’nden Friend E. Clark Öğretim Üyesi, Kansas Üniversitesinde Werner Öğretim Görevlisi, American Chemical Society’nin Doğu Tennessee Bölümü Öğretim Üyesi, Ilinois Institute of Technology’de Killpatrick Öğretim Görevlisi, Connecticut Üniversitesi’nden American Cyanamid Öğretim Görevlisi, Washington Üniversitesi’ndeki Walker-Ames Öğretim Görevlisi, İbrani Üniversitesi’nde Jeremy Musher Öğretim Görevlisi, Kudüs’teki ilk okutman, Oklahoma Üniversitesi’ndeki Barton Öğretim Görevlisi, Princeton’daki FMC Okutmanı, Renaud Öğretim Görevlisi Michigan Devlet Üniversitesi’nde, Kuzey Dakota Üniversitesi’ndeki Abbott Öğretim Görevlisi, Five Colloge Öğretim Görevlisi, Rutgers’da Merck Öğretim Görevlisi Illinois Üniversitesi’ndeki Sherwin-Williams Öğretmeni, Columbia’daki Falk-Plaut Öğretmeni, Berkeley’deki Kaliforniya Üniversitesi’ndeki G. N. Lewis Öğretmeni, Nebraska Üniversitesi’nden Phi Lambda Upsilon Rho Bölüm Öğretim Görevlisi, University of Liebig Öğretim Görevlisi Colorado, Johns Hopkins’de Remsen Öğretim Görevlisi,
Camille ve Henry Dreyfus Rice Üniversitesi, Carleton Üniversitesi, Bryn Mawr Üniversitesi, Dartmouth Üniversitesi, Franklin ve Marshall Üniversitesi, Wisconsin Üniversitesi, Yale’deki Silliman Öğretim Görevlisi, Chicago Üniversitesi Stieglitz Öğretim Görevlisi, John Stauffer Öğr. Grv. Ohio State Üniversitesi’nde Mack Memorial Ödülü, Wehmann Enstitüsü’nde Gerhard Schmidt Memorial Öğretim Görevlisi, Pittsburgh Üniversitesi’ndeki Mobay Okutmanı, Thomas A. Edison Anıtı Naval Araştırmaları Laboratuvarında Öğretim Görevlisi, İlk Du Du Pont de Nemours Şirketinde Pont Öğretmeni, Duke Üniversitesi’ndeki Hill Anıtı Öğretmeni, Gooch-Stephens, Baylor Üniversitesi’nde öğretim görevlisi, Alberta Üniversitesi’nden Boomer Öğretmeni, Iowa Devlet Üniversitesi’nde Gilman Öğretim Görevlisi, Harvard Üniversitesi’ndeki RB Woodward Visiting Profesörü, GAF Lehigh Üniversitesi, H. Martin Friedman Brooklyn College’da Öğretim Görevlisi, Colgate Üniversitesi’nde McGregory Konuşmacı, W Sangy Memorial Konuşmacısı, Sangy Anthony, Adelphi’de Dakin Anıtı Öğretmeni, Pomona College’da Robbins Öğretmeni, Australian National University’de Arthur Birch Öğretim Görevlisi, İsveç Kraliyeti’ndeki İsveç Bilimler Akademisi Kimya Öğretmeni, Timothy J. O’Leary, Gonzaga Üniversitesi’ndeki seçkin bilim adamı , Illinois Üniversitesi Flygare Öğretim Görevlisi, Science’da Sınırlar Öğretim Üyesi Ohio State Üniversitesi’nde, Columbia Üniversitesi’nde Kohnstamm Ödüllü Öğretim Görevlisi, New Mexico Üniversitesi’nden Milton Kohn Öğretim Görevlisi, Edinburgh Üniversitesi’nden Ames Öğr. Grubunu, F.G.A. Bristol Üniversitesi’nde Stone Öğretmeni, Kuzey Illinois Üniversitesi’nde Baxter Öğretmeni, Denison Üniversitesi’nde Reid ve Polly Anderson Öğretim Görevlisi, Seoul Üniversitesi’nde Seonam Öğretim Görevlisi, Hamilton College’da Plant Okutmanı, Appalachian Devlet Üniversitesi’nde Morgan Öğretmeni, Alias Mautner, UCLA’da Öğretim Görevlisi, Berea College’da Toplantı Konuşmacısı, Texas Üniversitesi’nden Matsen Öğretim Görevlisi, Lehman College’da Öğretim Görevlisi, DuPont Marshall Pennsylvania Üniversitesi’nde Öğretim Görevlisi , Smithsonian Enstitüsü Kütüphanelerindeki Dibner Kütüphanesi Okutmanı, Edwardsville’de Southern Illinois Üniversitesi Probst Okutmanı, Minnesota Üniversitesi’nden Kolthoff Öğretim Görevlisi, Liao Ying-Ming Vakfı Öğretim Görevlisi, Feng Chia Üniversitesi’nde Öğretim Görevlisi, Laird Öğretim Görevlisi.
1971’de Dr. Hoffmann, Amerikan Sanat ve Bilim Akademisine üye seçildi ve 1972’de Ulusal Bilimler Akademisi üyesi olarak seçildi. O, 1987-90 NAS konseyinin seçilmiş bir üyesiydi.
1978’de Uluslararası Kuantum Moleküler Bilimler Akademisi’ne ve 1983’te Hindistan Ulusal Bilim Akademisinin Yabancı Üyesi seçildi. 1984’te Kraliyet Cemiyetinin Yabancı Üyeliği ve 1985 yılında Kraliyet İsveç İlimler Akademisinin yabancı üyesi olan Amerikan Felsefe Topluluğu üyesi olarak seçildi. 1988’de Societas Scientarum Fennica ve Bilimler Akademisi’nin bir yabancı üyesi oldu. 1998’de SSCB, Nordrhein-Westfällische Bilimler Akademisinin bir üyesi ve 2000 yılında Deutsche Akademie der Naturforscher Leopoldina üyesidir. 1989’da Dr. Hoffmann Kraliyet Enstitüsünün Onursal Üyeliğine seçildi. Royal Society of Chemistry’in onursal bir üyesidir.
1966-68’de Dr Hoffmann, Sloan Vakfı Araştırma Bursu’nun ve 1978’de Guggenheim Bursu’nun sahibi oldu. College de France’da misafir bir öğretim üyesidir. 1986-87 yıllarında İsveç Araştırma Konseyi Profesörü Tage Erlander, Stockholm, Lund, Uppsala ve Göteborg Üniversitelerinde ders verdi.
Roald Hoffmann Amerikan Kimya Topluluğu üyesi ve Amerikan Fizik Topluluğunun bir üyesidir. Kimyasal Araştırmalar, Nouveau Journal de Chimie, Amerikan Kimyasal Topluluğunun Dergisi, Langmuir ve Organometalik’in Editör Danışma Kurullarında görev yapmıştır. 1970-1974 yılları arasında Ulusal Bilim Vakfı Kimya Danışma Paneli’ne üye oldu. Hoffmann, Tennessee Eastman Company, Eastman Kodak Company, Eli Lilly Company, John Wiley and Sons, Inc., Allied Chemical Corporation ve du Pont de Nemours Şirketi için danışman olarak görev yapmaktadır. Ayrıca, Ulusal Patent ve Geliştirme Şirketi Direktörü olarak görev yapmaktadır. Dr. Hoffmann Smithsonian Konseyi üyesiydi ve Kimyasal Miras Vakfı Denetleme Kurulu üyesidir.
1986-88’de Dr. Hoffmann, giriş niteliğinde kimya alanında bir televizyon dersi projesine katıldı. “Kimya Dünyası”, Maryland Üniversitesi’nde geliştirilen ve Richard Thomas tarafından üretilen 26 yarım saatlik bir dizidir. Proje, Annenberg Vakfı- Kamu Yayıncılık Kurumu tarafından finanse edildi. Hoffmann, 1990 yılında PBS’de yayınlanmaya başlanan serinin tanıtımcısıdır. “Kimya Dünyası”, yüzlerce ABD dershanesinde ve yurtdışında kullanılmaya devam etmektedir.
Dr. Hoffmann’ın araştırma alanları, periyodik tabloda ve geçiş hallerinin reaksiyonlarda kararlı ve kararsız moleküllerin elektronik yapısı içindedir. İlk büyük katkı moleküllerin yaklaşık olarak elektronik yapısının hesaplanmasına izin veren ve moleküler konformasyonların ve Hückel yönteminin geliştirilmesiydi. Bu hesaplamalar, elektronlara ve özelliklerine yönelik bir yeniliğe ilham vermiştir.
Roald Hoffmann’ın ikinci önemli katkısı, organik reaksiyonlardaki geçiş hallerinin ve ara ürünlerin elektronik yapısının iki aşamalı bir araştırmasıydı. Harvard Üniversitesi’nden R. B. Woodward ile verimli bir iş birliğinde, basit fakat güçlü simetri ve bağlı reaksiyonların analizi bağlamında argümanlar uyguladı. Bu sorgulamalar dikkate değer bir öngörü değeri taşıdı ve çok üretken deneysel çalışmaları teşvik etti. İkinci yaklaşımda Dr. Hoffmann organik kimyada- karbonium iyonları, diradikaller, metilenler, benzinler vb. birçok türde reaktif ara maddenin moleküler orbitallerinin çeşitli yarı-analitik yöntemlerle analizi edildi.
Dr. Hoffmann ve işbirlikçileri daha sonra inorganik ve organometalik moleküllerin yapısını ve reaktivitesini araştırdılar. Yaklaşık molekül orbital hesaplamaları ve simetri temelli argümanlar, küçük diatomik komplekslerinden birçok geçiş metali atomu içeren kümelere kadar, her türlü inorganik molekülün temel yapısal özelliklerini keşfetmek için Hoffmann grubu ile uygulamalar yaptı. MLn, karmaşık moleküllerin kavramsal olarak oluşturulması, özellikle yararlı teorik bir cihaz, küme bağını ve olefin ve polien metal karbonil komplekslerinin denge geometrilerini ve konformasyonel tercihlerini analiz etmek için Hoffmann grubu tarafından kullanılmıştır. Esasen her organik ligandın bir metal-ligand agregasına bağlanma biçiminin tatminkâr bir anlayışı mevcuttur ve etilen yerleştirilmesi, indirgeyici eliminasyon ve alkil migratif yerleştirme reaksiyonları için potansiyel enerji yüzeylerinin keşfi ile organometalik reaktivite hakkında bir başlangıç yapılmıştır. Üç katlı ve porfirin halkaları gibi birkaç yeni yapısal tip tahmin edildi ve sentezlendi.
Hoffmann ve arkadaşları inorganik açıdan, beş, altı, yedi ve sekiz koordinasyonun geometrilerini, polipropal düzenlerini, bazı ligandların köprü vereceğini ve bunu etkileyen faktörleri metal- metal bağlanma ve uranil ve diğer aktinit komplekslerinin geometrisi üzerine çalışmalar yapmıştır.
Benzetme, organik ve inorganik moleküller arasında, çoğunlukla beklenmedik moleküller arasında yapısal benzerlikleri görmek için çok yararlıdır. Aynı zamanda reaktivite ve sentez için rehberlik eder. İzolobal Analogy, Hoffmann’ın Nobel Konferansının konusuydu.
Son zamanlarda Hoffmann, genişletilmiş sistemlerin elektronik yapısını bir, iki ve üç boyutlu olarak inceledi. Özellikle kullanışlı bir araç olan COOP eğrisi, Hoffmann grubu tarafından tanıtıldı. Bu, örtüşme popülasyonunun katı hal analogu olup bağ kuvvetinin elektron sayımına bağlı olma yolunu gösterir. Grup platinosiyanürler, Chevrel fazları, geçiş metali karbidleri, NiAs, MnP ve NiP’deki yer değiştirme geçişleri, yeni metalik karbon formları, katı haldeki bağların yapımı ve kırılması gibi birçok farklı molekül üzerinde çalışmışlardır. Katı hal çalışmalarının odağı, özellikle CH4, asetilen ve CO’nun spesifik metal yüzleri ile etkileşiminde yüzeylerde olmuştur. Grup inorganik ve yüzey reaksiyonlarının benzersiz karşılaştırmalarını yapabilmişti. Daha yakın zamanlarda, yeni şebekelerin tasarımı, yeni iletken malzemeler ve muhtemel süper iletkenler Hoffmann grubunun odağı olmuştur. Çalışmaları, yeni organik polimerler, birim hücre başına 1000 atomdan daha fazla karmaşık intermetalik madde ve yüksek basınç altındaki madde için kimyasal bir sezimin kurulması arasında değişti.
Cornell Üniversitesi’nde Dr. Hoffmann, 1966 yılından bu yana ilk yıl lisans öğrencilerine genel kimya dersini vermiş olmakla birlikte, neredeyse her yıl öğretmenlik yapmıştır. Ayrıca bilimsel olmayan ve kimya teorisi ve kuantum mekaniğinde lisansüstü kurslar için kimya dersleri vermiştir.
Doktorasını almış olan öğrencileri; Cornell’de yönetmenliğini yaptığı Chien-Chuen Wan, David Hayes, James Howell, James Howell, Maynard ML Chen, David L. Thorn, BER Schilling, Charles N. Wilker, David M. Hoffman, Timothy R. Hughbanks, Sunil D. Wijeyesekera, Shen-shu Sung, Chong Zheng, Ralph A. Wheeler, Marja C. Zonnevylle, Yat-Ting Wong, Edith A. Chan, Jing Li, Zafiria Nomikou, Kimberly Lawler, Michael Bucknum, Qiang Liu, Hugh Genin, Grigori Vajenine , Gregory Landrum, Abd Sami Malik, Erika Merschrod, Garegin Papoian, Wingfield Glassey, Ying Wang, Melania Oana, Mihaela Bojin, Daniel Frederickson, Pradeep Gutta, Chinmoy Ranjan, Nicholas Gerovac, Ji Feng, Anne Poduska ve Robert Berger.
Grubunda çalışan lisans öğrencileri; Warren Hehre, Stephen Goldberg, Roy R. Gould, Peter Rossky, Karen Goldberg, Robert Weber, Geoffrey Zeiss, Chris Zeiss, Leigh Ann Henderson, Mikhail Velikanov, Lori Rayburn, Jeffrey R. Long , Aliya Courtney, Pooja Pathak, Georgios Markopoulos, Tomasz Jarón ve Thomas Cahill.
Doktora sonrası ortak çalışanları arasında; Patricia Clark, George Van Dine, Mircea Gheorghiu, Akira Imamura, Rolf Gleiter, Robert Bissell, S. Swaminathan, Donald Boyd, James Williams, Robert Davidson, Brian G. Odell, Charles C. Levin, Lawrence Libit , Victor Neagu, Wolf-Dieter Stohrer, Angelo Rossi, Alfred Anderson, Phillip Mollère, Hiroshi Fujimoto, C. Stephen Kim, Jack C. Thibeault, Notker Rösch, P. Jeffrey Hay, Mihai Elian, Alain Devaquet, Joseph W. Lauher, Richard H. Summerville, Daniel L. DuBois, Thomas A. Albright, Peter Hofmann, Prem Mehrota, Heinz Berke, Alain Dedieu, Myung-Hwan Whangbo, Armel Stockis, ED Jemmis, Sason Shaik, Richard Goddard, Odile Eisenstein, Kazuyuki Tatsumi, Pavel Kubacek, Zdenek Havlas, Christian Minot, Miklos Kertesz, Jean-Yves Saillard, Georges Trinquier, Boris Schubert, Richard Dronskowski, Yuri Slovokhotov, Ruslan Minyaev, Karl Anker Jørgensen, Jerome Silvestre, Santiago Alvarez, Douglas Keszler, William Bleam, Wolfgang Tremel , Dragan Vuckoviç, Susan Jansen, Kenneth Merz, Jr Jean-François Halet, Roy Johnston, Paul Sherwood, Christoph Janiak, Lalitha Subramanian, Meinolf Kersting, Christian Kollmar, Haibin Deng, Vladimir Pichko, Lars A. Bengtsson, Thomas R. Ward, William A Shirley, Andrei L. Tchougreeff, Hans-Jürgen Meyer, Katrin Albert, Pere Alemany, Yuri Slovokhotov, Birgit Schiøtt, Davide Proserpio, Kazunari Yoshizawa, Gerhard Nuspl, F. Matthias Bickelhaupt, Udo Radius, Norman Goldberg, Huang Tang, Ruedi Rytz , Peter Kroll, Robert Konecny, Ralf Stowasser, Dong-Kyun Seo, Wojciech Grochala, Andrea Ienco, Pattath Pancharatna, MM Balakrishnarajan, Beate Flemmig, Gabriel Merino, Dean Tantillo, Peter Kroll, Marketa Munzarova, Kelling Donald, Jason D’Acchioli, Edyta Brzostowska ve Eva Zurek isimleri yer aldı.
Grubun yaşlı ziyaretçileri ise; Nguyen Trong Anh, DMP Mingos, Jeremy Burdett, Paul Dobosh, John Eisch, Clifford McGinn, Victor Tortorelli, Evgeny Shustorovich, Robert Bach, Richard Harcourt, San-Yan Chu, Helga Dunken, Joel Bernstein, Yuansheng Jiang, Yitzhak Apeloig, Debbie Fu-tai Tuan, Daniel Zeroka, Reinhard Nesper, Maria José Calhorda, PA Cox, John Lowe, Mikhail Basilevsky, Peter Kazmaier, Vladimir Minkin, Gion Calzaferri, Boris Simkin, Maria Matos, Hasan Rabaa , Donald H. Galván, Sung Hong, Kee Hag Lee, Deborah Huntley, Carol Parish, Valeria Rozenberg’dir.
Roald Hoffmann da kendisi için şiir, felsefe ve bilim arasında bir araziyi hazırlayan bir yazardır. “American Scientist” için yaptığı makale yazma ve konuşma kariyerinin bir parçasıdır. Hoffmann ayrıca bir şairdir. Columbia’daki Mark Van Doren tarafından teşvik edilerek şiire olan ilgisi farkedildi. Seksen yıllarında, Cornell’deki resmi olmayan bir şiir grubuna A. R. Ammons, Phyllis Janowitz ve David Burak’la katıldı. Roald Hoffmann 1984’ten beri şiir yayınlıyor. İlk uzun metraj koleksiyonu “The Metamict State”, 1987’de Central Florida Press Üniversitesi (University Presss of Florida) tarafından yayınlandı. Aynı yayıncı, “Gaps ve Verges, “1990’da o zaman “Bellek Etkileri” (1999), Chicago, Columbia Üniversitesi’nden Calhoun Press tarafından yayınlandı. Üçüncü bir koleksiyon, “Soliton” (2002), Truman State University Press tarafından yayınlandı ve en son, seçtiği şiirlerinden “Catalista” (2002) iki dilde İspanyolca / İngilizce koleksiyonu Huerga & Fierro Editores, Madrid tarafından yayınlandı.
1993’te Smithsonian Institution Press, “Kimya Hayalinde” yayınladı. Roald Hoffmann’ın sanatçı Vivian Torrence’la eşsiz bir sanat / bilim / edebiyat iş birliği, bilimi genelde ve kimyada özellikle yönlendiren yaratıcı ve insancıl kıvılcımları açığa çıkardı. Torrence’ın kısa metinleri, kişisel yorumları ve Hoffmann’ın şiirleriyle eşleştirdiği otuzdan fazla kolaj, kimyanın büyüsünü, tarihsel köklerini, modern kimyasal faaliyetlerin zenginliğini ve bilim ve sanatın esrarengizleşmiş bölgelerini çağrıştırıyor. Bilimin günlük hayata nasıl nüfuz ettiğini okuyucuya gösteren Hoffmann, kimyanın sosyal, kültürel, edebi ve psikolojik bağlamlarını vurgular. Zarif, gerçeküstü görüntülerle Torrence, görsel doğayı ve kimyanın entelektüel özünü, kimyacının düşünce biçimini ve sorularını formüle etme biçimini keşfeder. “Kimya Hayali”, Çince ve İspanyolca’ya çevrildi.
Columbia Üniversitesi Basın, 1995 yılında Hoffmann’ın “Aynı ve Aynı Değil ” adlı kitabını yayınladı. Bu kitap, kimya yüzeyinin altında yatan dualitelere işaret ediyor ve görünüşte sessiz olan merkezi bilime gerginlik katıyor, bu nedenle uygulamacılara ve düşünceli gözlemciye ilginç geliyor. “Aynı ve Aynı Değil”, Korece, İspanyolca, Rusça, İtalyanca, Almanca ve Çince’ye tercüme edildi (Tayvan ve PRC versiyonları). Aynı zamanda Kore Cumhuriyeti Kültür ve Spor Bakanlığı tarafından yılın en iyi akademik kitaplarından biri olarak seçildi.
1997’de W.H. Freeman, Roald Hoffmann ve Shira Leibowitz Schmidt’in “Eski Şarap, Yeni Şişeler; Bilim ve Yahudi Geleneği Üzerine Düşünceler” yayınladı. Bu kitap, bilimin ve dinin sıradanlıkla uğraşan otoritenin, saflığın, kimliğin, doğal ve doğaüstü olan sonsuz ve önemli sorulara nasıl yol açtığına dair kurallara aykırı (ve esprili) bir biçimde görünüyor. “Eski Şarap, Yeni Şişeler” İspanyolca’ya çevrildi.
2001’de Carl Djerassi ve Roald Hoffmann’ın “Oksijen” adlı oyunu 2001’de San Diego Repertuar Tiyatrosunda gösterime girdi ve BBC Dünya Servisi ve Batı Alman Radyosu tarafından da yayınlandı ve İngilizce, Almanca, Fransızca, Çince, Korece, Brezilya Portekizcesi, Portekizce ve İspanyolca yayınlandı. Roald Hoffmann’ın ikinci bir oyunu olan “Should,” 2006’dan bu yana birçok yapımcılığa imza attı ve İtalyanca olarak yayınlandı ve Almanca ve Rusça’ya tercüme edildi. “Size Ait Olan Bir Şey Var” adlı yeni bir oyun, 2009’da Richmond Üniversitesi’nde düzenlenen bir çalıştayda ilk kez halka okundu.
Hoffmann, 1960’da İsveç’ten Lidingö’den Eva Börjesson ile evlendi. Hillel Jan (1963 doğumlu) ve Ingrid Helena (1965 doğumlu) adlarında iki çocuğun babasıdır.
