İnsanlığın Elindeki En Ölümcül Silah ‘Radyoaktif Bozunma’ Nedir?

Adı anılınca türlü türlü düşüncelerin akla geldiği, bazen çok yararlı bazen de fazla ölümcül olan radyoaktivite, birçok alanda ciddi şekilde kullanılıyor. Peki nedir bu radyoaktivite?

Nükleer bozunma olarak da bilinen radyoaktivite, atom çekirdeğinin tanecik veya elektromanyetik ışıma yaparak kendiliğinden parçalandığı bir enerji türüdür. Çekirdek tepkimeleri sırasında açığa çıkan radyoaktiflik, hepimizin bildiği radyasyonu meydana getirir.

İlk kez 1 Mart 1896 tarihinde Fransız fizikçi Henri Becquerel tarafından keşfedilen radyoaktiflik, bir süre Becquerel ışınları olarak adlandırılmıştır. İnsan vücudu dahil birçok nesnenin içine girebilen radyasyon (X-ışınları sayesinde); toprağın, kayaların ve kurşunun içindense rahatça geçemez.

Radyasyon denilince akla ilk başta doğrudan zarar gelse de, durum o kadar basit değil. Zira etrafımızda sürekli olarak radyasyona maruz kalıyoruz ve vücudumuz bunları yok etmede oldukça başarılı. Ancak ve ancak yoğunlaştırılmış biçimde yüksek dozlarda alınan radyasyon insana zarar verir.

Uranyum gibi maddeler doğal olarak radyoaktifken, röntgen cihazlarının yaptığı gibi yapay olarak radyoaktif maddeler de oluşturulabiliyor. Elbette bunun en bilinen örnekleri ise nükleer silahlar. Nükleer reaksiyon ve nükleer fisyonun birlikte kullanılmasıyla beraber elde edilen güç, binlerce insanı öldürmekle kalmadığı gibi kentlerin yok olmasına da sebep olur.

Atom bombaları, patlamanın kontrolsüz çekirdek tepkimesi vasıtasıyla sağlandığı bombalardır. Çekirdek tepkimesi çok hızlı ve zincirleme şekilde gerçekleştiğinden devasa bir enerji açığa çıkar ve bu da şok dalgasını beraberinde getirir.

Elbette radyoaktivite sadece kötü amaçlarla kullanılmıyor. Örneğin nükleer reaktörler, atom bombası mantığında çalışırken en temel farkı saniyeler içinde değil, on yıllar içinde bu enerjiyi kullanır. Böylece çok ufak mekanlarda çok ciddi enerji elde edilebilir.

Peki Radyoaktivitenin Diğer Kullanım Alanları Nelerdir?

Tahmin edebileceğiniz gibi radyoaktiflik neredeyse tüm bilimsel ve teknolojik alanlarda kendisine yer bulur.

• Kimya’da “Işınım Kimyası” diye bir alt dal gelişmişken kobalt 60 gibi radyoaktiflik derecesi çok yüksek kaynaklar kullanılır.
• Tıpta kanserin yok edilmesi çalışmalarında, vücut içinin görüntülenmesinde ve bazı diğer hastalıkların tedavisinde radyasyon uygulanır.
• Metalurjide çeliğin katılaşması, metalürjik tepkimelerin incelenmesi ve metallerin yayılması, radyoaktivite sayesinde gerçekleşir.
• Tarih, arkeoloji ve jeolojide kullanılan karbon 14 metodu ise, eski nesnelerin yapıldığı tarihi keskin bir doğrulukla verir.

Kaynak : webtekno.com