Bilim Adamları Sıtmayı Yayan Sivrisinekleri Öldürmek için Mantarı Değiştiriyor

Fotoğraf : 

Sıtma ile mücadelede yeni bir yol bulma ümidiyle, bilim adamları sivrisinekleri hızla öldürebilecek bir zehir üretmek için, bir örümcek geni kullanarak, genetik olarak bir mantar ürettiler.

Araştırmacılar Perşembe günkü Science dergisinde, modifiye mantarın sıtmanın önemli bir halk sağlığı problemi olduğu Sahra altı Afrika’daki koşulları taklit eden ilk testlerde oldukça etkili bir sivrisinek katili olduğunu söyledi.

“Çok heyecanlıyız” diyor Maryland Üniversitesi’nde araştırma yapan entomoloji profesörü Raymond St. Leger. “Sonuçlar çok iyi. Bu birçok hayat kurtarabilir.” Araştırmaya dahil olmayan diğer araştırmacılarda ilerlemeyi övdü.

Johns Hopkins Bloomberg Halk Sağlığı Okulu’nda profesör olan Marcelo Jacobs-Lorena, “Bence bu ileriye yönelik önemli bir adım” dedi. “Sıtma ile mücadele için yeni bir şeye ihtiyacımız var.”

Ancak diğerleri, yaklaşımın güvensiz olabileceğinden endişe ediyor.

Nijerya merkezli bir savunuculuk grubu olan Mother Earth Vakfı Sağlık Nnimmo Bassey,

“Sıtma ile mücadele herkesin yapması gereken bir şey.”

Fakat Bassey mantarın yanlışlıkla diğer böcekler gibi diğer organizmaları öldürüp, kırılgan ekosistemleri altüst etmesinden korkuyor.

Bassey, “Afrikalıların deney için tercih edilen kobaylar olmaları konusunda endişeliyim ve

Afrika riskli deneyler için geniş bir laboratuvar olacak.” Dedi. “Bunun olmasını istemiyoruz.” St. Leger, herhangi bir insanın organizmaları vahşi ortamda serbest bırakmayı düşünmeden önce mantarı daha fazla değerlendirmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu vurguladı.

Leger, “Mantarlara maruz kalabilecek yerel halkın, faydalarının ve olası risklerin kabulü olmadan hiçbir şey olmayacak” dedi.

Ancak laboratuvar deneylerine dayanarak, mantarların arılar gibi diğer böceklere zararsız göründüğünü, St. Leger söyledi.

“Bilimsel anlayışımıza göre bugüne kadar güvenli” olduğunu belirtti.

St. Leger’in ekibi, Blue Mountains huni web örümceğinden bir gen kullanarak mantarı genetik olarak değiştirdi.

Leger, “Bu özel geni, bir toksin üreten bir örümceğin mantarına koyduk. Ancak mantar, böcek kanında yüzdüğü zaman yapıyor” diyor.

Sıtma her yıl 200 milyondan fazla insanı hasta ediyor ve çoğunlukla Sahra altı Afrika’daki çocuklar da dahil olmak üzere 400.000’den fazla insanı öldürüyor.

Leger, “Dünyadaki yoksulluğa bakarsanız, en kötü fakirliğe maruz kaldığınızda, aynı zamanda en yüksek sıtma oranına sahip olacağınız yer karşınıza çıkıyor” diyor. “İkili  ilişki.

Bu büyük bir sorun.”

Global olarak, hastalığı kontrol altına alma çabaları, kısmen paraziti yayan sivrisineklerin böcek öldürücü ilaçlara karşı giderek dirençli hale gelmesi nedeniyle durmuş görünmektedir. Bu nedenle bilim adamları sivrisinekleri öldürmenin yeni yollarını bulmakta zorlanıyorlar.

Bazı bilim adamları, güçlü gen düzenleme aracı CRISPR ve “gen sürücüsü” olarak bilinen DNA dizisini kullanmayı içeren tartışmalı bir yaklaşımı test ediyorlar. Bu araştırmacılar sivrisinek popülasyonlarını yok etmek için hızla sterilize edici bir mutasyonu yayabilen sivrisinekler yarattılar.

St. Leger’in yaklaşımı, sivrisinekleri enfekte eden bir mantar olan Metarhizium pinghaense’i içeriyor. Mantar sivrisinekleri öldürebilir ancak çabucak değil.

Leger, “Yani bu bizim amaçlarımıza uymuyor. Mantarların sivrisinekleri hastalığa bulaşmadan hemen önce öldürmelerini istiyoruz” diyor.

Modifiye edilmiş mantarın laboratuar testlerinde oldukça etkili olduğu görülmüştür. Bu yüzden bilim adamları, Sahra altı Afrika’daki doğal çevreye daha çok benzeyen bir ortamda organizmaları test etmeye karar verdiler. Ancak, daha fazla güvenlik testi yapılabilene kadar organizmaları bulundurmaları gerekiyordu.

Böylece bilim adamları Burkina Faso’da bir “Sivrisinek Alanı” inşa ettiler. Yapı geniş bir seraya benziyor. Cam yerine, duvarlar sivrisinek ağından yapılmıştır. İçinde, tipik kulübelere benzemek için tasarlanmış dört adet olmak üzere altı bölme vardır.

Bilim adamları, mantarları içeren susam yağını kulübelerin içindeki siyah yapraklara yayarak, her bir kulübe salıverilen, Burkina Faso’da sıtmaya neden olan 1.500 Anopheles sivrisinekleri kolsüle ediyor. Buradaki fikir, sivrisineklerin canlı buzağılarda beslendikten sonra siyah yapraklara yaslandıklarında mantarları toplamalarıydı. Sivrisinekler siyah cisimlere çekilir.

Araştırmacılar daha sonra, modifiye edilmemiş mantarları olan veya hiç mantar barındırmayan kulübe içindeki sivrisineklere, modifiye edilmiş mantarları olan sivrisinekleri karşılaştırdılar.

Araştırmacılar, değiştirilmiş mantarların bulunduğu kulübelerde sivrisineklerin nüfusunun yaklaşık 45 gün içinde düştüğünü bildirdi.

St. Leger, “İki kuşak içinde sivrisinekler temelde gitmişti” diyor. “Onlar bitti.” St. Leger, toksik mantarın sıtmaya karşı savaşmak için yeni ve güçlü bir silah sağlayabileceğini söyledi.

“Eğer sıtmanın bulaşmasını sadece % 5 azalttıysa bile, bu hala yüz binlerce insanın yararına olacaktır ve biz bundan biraz daha iyisini yapabileceğini düşünüyoruz” diyor. Diğer bilim adamları, mantarların sıtmaya karşı mücadelede başka bir silah olarak kullanılabileğini söylüyorlar.

İngiltere’deki Liverpool Tropikal Tıp Okulu’nda kıdemli öğretim görevlisi Tony Nolan “Bu sonuçlar cesaret verici” diyor. Nolan, CRISPR gen sürücü sivrisineklerini geliştirmeye yardım ediyor.

Nolan “ Herhangi bir yöntemi gümüş bir mermi olarak düşünmek baştan çıkarma gibi ve bunu düşüncenin mutlaka gerçekçi olduğunu düşünmüyorum” diyor Nolan. “Her ikisinin de bir silah zırhı içinde olmalarını öngörüyorum.” Ancak hala diğer bilim insanları ikna olmadı.

Dünya Ana Vakfı’nın itirazlarını yansıtan bir çevre grubu olan Dünya Dostları’ndan Dana Perls, “Bu çalışma birkaç acil kaygı uyandırıyor” diyor. “Mantarın genetik mühendisliği, kirletici, yarasa ve arıları etkileyen, ekosistemler üzerindeki olumsuz olumsuz halk sağlığı etkilerine ve öngörülemeyen dalgalanma etkilerine sahip olabilir. Bütün genetik mühendislerinde olduğu gibi, bunun da büyük bir dikkatle ele alınması gerekir.”

Kaynak : npr.org