Katilleri Avcı Olarak Düşünmek Polise Nasıl Yardımcı Olabilir
Suç kişilik değerlendirmesi de denilen psikolojik profil, bir suçu çözmeye çalışan bir araştırmacının zırhında faydalı bir silahtır. Adli psikolog ve kriminoloji uzmanı Richard Kocsis’in “Davranışsal modellerin, eğilimlerin ve eğilimlerin potansiyel ve biyolojik taslaklarını” toplarken tanımladığı bir süreçtir.
Uzmanların açıkladıkları gibi araştırmacılar, bir suç mahallinde belirli kanıt türlerini yorumlayarak suçlunun gerçek kimliği belli olmasa bile bunu gerçekleştirebilecek nitelikte bir kişi hakkında bilgi edinebilirler.
Bilgi, potansiyel suç geçmişi, yaş aralıkları, medeni durum ve potansiyel şüpheliler hakkında diğer önemli ayrıntıları içerir. Psiko-sosyal veriler daha sonra benzer davalarla eşleştirilir.
Ancak bu yaklaşımla ilgili sorunlar var. Birincisi, herhangi bir profilin yalnızca ondan önce gelen veriler kadar iyi olmasıdır.
Çeşitli cinayet vakalarındaki profilleri karşılaştırmak için zaten sınırlı bir ceza verisi olduğundan bu önemli bir sorun haline gelir. Bu durum, bir suç mahallinde bulunan suçlu verilerin bileşenlerinin analiz edilmesi, Güney Afrika’da olması gereken bir öncelik değildir. Günde işlenen 52 cinayet vakasının sadece %10’u psikolojik olarak profillendirilmiştir.
İkincisi ise Güney Afrika ve kıtadaki çoğu polis memurunun, psikolojik profillemede kullanılan yoğun, karmaşık dil ve analizi anlamak için eğitilmemesi.
Devam eden araştırmamda antropolojiden çekilen anlayışların ve yaklaşımların, cinayetleri çözmede kanun uygulayıcılarına daha fazla yardımcı olup olmayacağını araştırıyorum. Özellikle farklı geleneksel ve kültürel avlanma biçimlerinin, saldırganlara yönelik bir sınıflandırma kılavuzu olarak antropolojik olarak uygulanıp uygulanamayacağına konusuna odaklanıyorum.
Bir cinayeti tanımlamak için iyi bilinen bir kavram olan avlanma eylemini kullanılır. Bu, katili belirli bir avcı türü olarak tanımlar. Takip etme, yemleme, yakalama ve kamuflaj kullanma gibi terimler eylemi tanımlamak için kullanılabilecek terimlerdir.
Müfettişler, suçlunun cinayet öncesi ve cinayet sonrası davranışlarına göre “avlanma” gerekçelerine ve mağdur olarak seçebilecekleri kişiler hakkında bilgi edinecekler. Bu türden bir kılavuzun kullanılması, suçluyu kendilerine tanıdık yollarla tanımladığı için, polis memurları için profilin okunabilirliğini artırır.
Sınıflandırma kılavuzu, memurlar ile ilişkilendirilmesi daha kolaydır çünkü katillere göre onlar da “avcı”
Avcı Olarak Katil
Doğu Kap eyaletinde araştırmamı yapıyorum. Güney Afrika’da en yüksek cinayet oranına sahip olduğundan son derece şiddetli bir ülke olarak kabul edilir.
Ülkenin cinayet oranı her yıl yükseliyor, bu da polis teşkilatında reform girişimlerinin reaktif ve parça parça olduğunu gösteriyor. Antropologlar gibi düşünmek için polisleri eğitmek gibi ilerici yaklaşımlara ihtiyaç vardır. İşler öyle dururken polis eğitimi araştırmacıları daha yanala odaktan ortaya çıkabilecek faktörleri hariç tutan protokoller açısından faaliyet göstermeye yönlendirir.
Antropolojik bir yaklaşım, çevredeki unsurların daha bütünsel bir anlatımı sağlayarak polis memurlarına yardımcı olabilir. Bu, çeşitli sektörlerde daha fazla vakanın çözülmesine ve ceza soruşturmasının prosedürüne katkıda bulunabilir.
Suç mahallindeki memurların belirli bir sosyal ve kültürel bağlamda suçu yerleştirmesi gerekecekti. Bunu sosyal sebep, kültürel yöntem ve suçun tarzına ilişkin ayrıntılı nedenler vererek yapabilirlerdi.
Ayrıca, herhangi bir saldırı sonrası davranış notu alınmalıdır. Bu, şüphelinin soruşturmaya olan ilgisi veya ilgisinin olmaması hatta cinayete tanık gibi davranması ile sınırlı değildir.
Bir koşu parkurundan 1 km uzaklıkta spor takımı giymiş ve boğazlanmış bir kadın bedeni düşünün. Suçlunun geçmişte koşu parkurunu kullanmış olabileceği sonucuna varılabilir. Kurbanı takip etmiş ya da kurbanın geçmesini beklemiş olabilir. Bu durum suçlunun bölgeyi bildiğini veya yakın bir yerde yaşadığını gösteriyor; kurbanı bile tanıyor olabilir. Önlemini önceden alan takipçi bir katil olabilir.
Bu bilgiler suçluyu on bir av kategorisinden olası üçünden birine yerleştirebilir: bir kamuflajcı, izleyici veya izci. Şüpheli bir profil oluştururken sınıflandırma kılavuzunun kullanılması, failin avcılık geleneklerine göre konumlandırılmasını sağlayabilir. Bu, şüpheli havuzlarını daraltan bir araç olduğu için gecikmiş soruşturmalara da yön verecektir.
Fotoğraf : Avcı olarak katil kategorileri
Antropolojik Bilgiler
Temel öncül, davranışın “kişiliğini” yansıtmasıdır. Yani, bir suç mahallini incelemek, modus operandi*, imza ve fantezi davranışları gibi benzersiz davranışsal temsilleri tanımlayabilir. Cinsel gratifikasyon, acımasızlık, bencillik ve ritüel gibi bu davranışsal davranışlar, katillerin kişiliklerini belirten özelliklerinin belirlenmesi için kullanılabilir.
Olay yerleri bu nedenle suçlunun profilli olabilir çünkü suçlular olay yerinde karmaşık psikolojik ihtiyaçlarını karşılayan izler bırakabilirler.
Bu eylemler, suç sahnesinin neden böyle göründüğüne, belirli bir kurbanın neden seçilebildiğine ve eylemle nasıl devam ettiğine dair fantezinin olup olmadığıyla ilgili ipuçlarını bırakabilir. Bütün bunlar, suçun antropolojik anlayışına izin verir.
*Modus operandi, bir kimsenin çalışma yöntemi veya alışkanlığını tanımlamakta kullanılan Latince bir deyim. Kriminoloji ve kriminalistik terminolojisinde, “vakanın oluş şekli” veya “failin yöntemi” anlamlarına gelir.
Kaynak : theconversation.com
