Plastik-Yiyen Solucanlar Atık Ayrıştırma Gereçlerine İlham Verebilir

Fotoğraf: Resimde gösterilen balmumu solucanları, plastiği kemirip parçalayabilir. Federica Bertocchini, Paolo Bombelli, Chris Howe

Petek güvesi larvası polietileni çarpıcı bir sürede yiyebilir ve ayrıştırabilir.

İnsanlar her yıl 300 milyon metrik tondan daha fazla plastik üretiyor. Bunun neredeyse yarısı katı atık depolama sahalarında tasfiye ediliyor ve 12 milyon metrik ton kadarı okyanusları kirletiyor. Şimdiye kadar plastikten kurtulmanın sürdürülebilir bir yolu yoktu fakat yeni bir çalışma çözümün bazı aç solucanların karınlarında yatıyor olabileceğini ileri sürüyor.

Kısa süre önce İspanya ve İngiltere’deki araştırmacılar büyük balmumu kurdu larvalarının, plastiğin yüzde 40’ını oluşturan polietileni etkili bir şekilde ayrıştırabileceklerini buldular. Ekip, 100 balmumu solucanını ticari polietilen bir alışveriş torbasına bıraktı ve solucanlar 12 saatte 92 miligram kadarını yani yaklaşık olarak yüzde 3’ünü tüketti ve ayrıştırdı. Polietilenin parçalanmasında larvaların çiğnemesinin tek başına sorumlu olmadığını kanıtlamak için araştırmacılar bazı kurtçukları bir macun haline getirdi ve plastik filmlere uyguladı.

On dört saat sonra filmler kütlesinin yüzde 13’ünü kaybetti, muhtemelen solucanların midelerindeki enzimlerle parçalandı.

Ayrıştırılan plastik filmleri kontrol ederken, ekip aynı zamanda gerçek biyobozunmaya işaret eden polietilenin parçalanma ürünü olan etilen glikol izleri de buldu. Onların buluşları bu yılın başlarında Current Biology dergisinde yayınlandı.

İspanya’nın Cantabria Biyotıp ve Biyoteknoloji Enstitüsü’nde bir biyolog olan ortak yazar Federica Bertocchini, larvanın besin maddesi olan balmumunu parçalama yeteneğinin, aynı zamanda plastiği ayrıştırmasına da izin verdiğini söyledi. “Balmumu moleküllerin kompleks bir karışımıdır ancak polietilendeki temel bağ gibi burada da temel bağ karbon-karbon bağıdır. ” diye açıkladı. “Balmumu solucanı bu bağları koparmaya yarayan yeni bir mekanizma geliştirdi. ”

Tennessee Üniversitesi’nde bir mikrobiyolog olan ve bu çalışmada yer almayan Jennifer DeBruyn, bir organizmanın polietilenin bozunma kapasitesini değiştirmesinin şaşırtıcı olmadığını söyledi. Fakat önceki çalışmalara kıyasla bu çalışmadaki biyolojik bozunum hızını heyecan verici bulduğunu söyledi. DeBruyn sonraki adımın bozulmanın nedenini kesin olarak belirlemek olacağını söyledi. Bu solucanın kendisinin mi yoksa bağırsağındaki mikropların mı ürettiği bir enzim? Bertocchini buna katılıyor ve takımının bulgularının, bir gün enzimin hem çöp sahalarındaki plastikleri hem de okyanusun her tarafına saçılmış olanları parçalamasına yardımcı olacağını umuyor. Fakat kimyasalları bir tür endüstriyel proseste kullanmayı düşünüyor, sadece “milyonlarca solucanın plastiklerin üstüne atılmasını” değil.

Kaynak : scientificamerican.com