Tek Kullanımlık Plastikler ABD’de Geri Dönüştürülmek Yerine Yakılıyor
Tüm Bu Katı Atık Havanın İçine Karışıyor
ABD’de geri dönüşümün kirli küçük sırrı, çoğunlukla hiç olmamış olmasıdır. Alüminyum gibi bazı malzemeler Kuzey Amerika’da geri dönüşüme yetecek kadar değerlidir ve Amazon’da hiçbir zaman yeterince karton yoktur. Ancak bu tek kullanımlık ambalajlama konusunda iyi hissetmemize ve üreticinin sorumluluğundan kaçmasına sebep olmak olmak için tamamen bir hiledir. Plastik atıkların çoğu nakliye konteynerlarına sıkışmış ve bol miktarda ucuz işçinin kirli ve temiz polipropileni stirenden ayırabildiği Çin’e satılmıştır.
Böylece Çin kapılarını kirli plastiklere kapattığında, Amerikan şehirlerinin bir sorunu vardı. Çöp depolama alanları doluyor, şehirler yakmaya –ya da onların deyişiyle “atıktan enerjiye” yöneliyorlar. Bu İskandinavya’da yaygındır ve yukarıdaki fotoğrafta gösterilen tesiste yapılırdı. Zorlu Avrupa dioksin standartlarını karşılayamadığı için kapalı olması dışında, Bjarke’nin çatıdaki kayak pistinde yeni ve şık Amager Bakke tesisini tasarlaması için milyarlarca dolar harcadılar.
ABD’de, standartlar Avrupa’daki kadar zor değil ve yakma tesisleri bu işler için tasarlanmamıştır. Oliver Milman, Guardian’da Chester, Pennsylvania’daki New York ve Kuzey Carolina’lardan çok uzaklardan geri dönüşüm yapan bir yakma fırını hakkında yazıyor.
“Bu yakma tesisleri, en son kirlilik kontrolleri olmadan son ayakları üzerinde yaşlandıkları için ABD için gerçek bir hesaplaşma anıdır” demiştir kampanyanın ortağı Claire Arkin. “Plastik yakmanın“ poof, gitti ”anlamına geldiğini düşünebilirsiniz, ancak halihazırda yüksek astım ve kanser oranlarıyla uğraşan topluluklar için havaya son derece kötü bir kirlilik getiriyor.”
Fabrikayı işleten şirket Covanta, temizlikçilerin ve torba odalarının kirlilik seviyelerini (özellikle mevcut tesisler için başlamak için çok gevşek olan) hükümet standartlarının altına getirdiğini ve bir atık depolama alanına sevkiyattan daha iyi olduğunu söylüyor.
Covanta’nın sürdürülebilirlik sorumlusu Paul Gilman, “Sera gazları açısından, bir çöplükten gelen metan nedeniyle geri dönüştürülebilir malzemelerinin bir enerji geri kazanım tesisine gönderilmesi daha iyi” dedi. “Filedelfiya geri dönüşüm programlarına tekrar başlayabilir çünkü bu tesisler geri dönüştürülebilir ürünler için değil, katı atıklar için tasarlanmıştır.”
Bu tamamen doğru değildir. Plastikler çöplüklerde çürümez ve metan yaymaz. Yakıldıklarında, kömürden üretilen kWh başına daha fazla CO2 yayarlar. Bu yorgun yaşlı tesisler, dioksinleri ve azot oksitleri havaya yayar ve hepsi de toplulukta yaşayan fakir insanlara ulaşır. CO2 daha uzağa gider. Tek kullanımlık plastiklerin yanmasından daha aptal olan tek şey onları ilk etapta yapmaktır. Bunu herkes biliyor. Milman şu sonuca varıyor:
Covanta ve eleştirmenleri, ABD’deki tüm geri dönüşüm sisteminin daha fazla çevresel hasarı önlemek için elden geçirilmesi gerektiğine katılıyor. ABD’de plastiğin yalnızca %9’u geri dönüştürülüyor, geri dönüşüm oranlarını artırma kampanyaları, geri dönüştürülmüş malzemelerden elde edilmiş olsun olmasın, kitle tüketiminin çevresel etkileri hakkında daha fazla endişeyi engelliyor.
Bundan çıkan tek iyi şey, insanların, o su şişesinden içtikten sonra bunu soluyabileceklerini anlamaya başlamaları – yani, Marshall Berman’ın ifadesiyle- katı atıkların hepsinin havaya karıştığıdır. Belki de satın almadan önce iki kez düşüneceklerdir.
Kaynak : treehugger
