Robert Brainard Corey
Robert Brainard Corey, Fred Brainard Corey ve Caroline Corey’nin oğlu olarak 19 Ağustos 1897 yılında Springfield’da dünyaya geldi.
Babası Fred Brainard Corey 1892’de, annesi Caroline Corey ise 1893 yılında Cornell Üniversitesi’nden mezun olmuşlardır. Fred Corey mekanik ve elektrik mühendisiydi ve yıllarca General Electric tarafından Schenectady’de demiryolu teçhizatı geliştiricisi olarak çalışmıştır. Robert Corey ilk eğitimini Schenectady’deki özel bir ilkokul olan Brown School’da gördü. Babası Pittsburgh’da Union Switch ve Signal Company’de çalışmaya gittiğinde Robert, Pennsylvania’daki Edgewood’da liseye gitti. Buradan Pittsburgh Üniversitesi’ne gitti ve 1919’da mezun olduktan sonra kimya alanında lisans derecesi aldı. Gençliğinde poliomyelitis (çocuk felci) geçirdi. Kısmen felce uğramış bir sol kol ve zayıf bir yapı, yaşamı boyunca onun yanında kaldı, muhtemelen bu durum onun sosyal olarak biraz daha ciddi ve daha az aktif olmasının sebebiydi. Robert Corey’un lisansüstü okul seçimi Cornell’di. Orada, inorganik kimyada Profesör L. M. Dennis’le spektroskopi ve fizikokimya alanında çalışarak küçük yaşta uzmanlaştı. O dönemde Profesör Dennis ile birlikte çalışan A. W. Laubengayer’e göre,
Robert ve bir başka yüksek lisans öğrencisi olan R. W. Moore (Slippy), bu ülkede Stock’ın başlattığı tüm cam vakum hattını şüphesiz ilk olarak tasarlayan ve iş birliği yapan kişilerdi.
Doktorasını aldıktan sonra 1924’te Robert, Cornell’de analitik kimyada eğitmen olarak kaldı. Oradayken birkaç yıl önce Ralph W.G. Wyckoff tarafından kullanılan ilk GE X-ray spektrometrelerinden biriyle hayran oldu. Cihazı başarıyla tamamladı; Daha önemlisi, X-ışını kırınımı tekniğiyle ilgilenmeye başladı ve daha sonra Rockefeller Enstitüsünde olan Wyckoff’a katılmaya karar verdi.
1928’de, Rockefeller’a biyofizikte asistan olarak katıldı ve 1930’da terfi etti. Ayrıca o zaman, Dorothy Gertrude Paddon ile evlendi. Hiç çocuk sahibi olmasalar da güzel bir evlilik hayatları oldu ve ölümüne kadar sürdü. Wyckoff, “X-ışını yöntemleri o zamana kadar, mümkün olanlardan daha güçlü, organik kristallere karşı bir saldırıya izin verecek şekilde geliştirildi ve çalışmalarımız bu yönde gerçekleşti. Asıl hedef, proteinlerin incelenmesiydi. Ancak ilk başta protein moleküllerinin belkemiğini oluşturan C-C ve C-N bağlarına sahip çok sayıda basit bileşiğin yapılarını belirlemek gerekiyordu. ” Robert Corey’in Rockefeller’da olduğu yaklaşık on yıl boyunca kendisi ve Wyckoff bileşikler üzerinde kırınım çalışmalarını anlatan on sekiz makalenin ortak yazarlarıydı. 1937’de Wyckoff’un Rockefeller Enstitüsündeki laboratuvarı dağıldı ve Wyckoff Washington’daki Ulusal Sağlık Enstitülerine taşındı.
Corey, yapısal kimyaya ilişkin geniş bilgi birikimiyle biyolojik sistemlerin araştırmalarına başlamış olan Caltech’teki Linus Pauling’e yazdı. Pauling, cevap mektubu ile “Pasadena’da bir yıl geçirmekten çok memnun olacağım” şeklinde cevap verdi. Ekipmanı, Eylül ayında Pasadena’ya geldi. Pauling’in uyarılarına rağmen, Robert’in geleceğini güvence altına alma konusunda belirgin bir sorunu yoktu. 1938’de kimyada üst düzey araştırma görevlisi, 1946’da yapısal kimya profesörü oldu ve 1968’de emekli oldu. 23 Nisan 1971 yılında hipoglisemi ile komplike aterosklerozdan öldü.
Pauling-Corey ikilisinin, moleküler biyoloji alanının ilerlemesinde çok etkili oldular.
RICHARD E. MARSH; ‘Onunla yaşadığım anılar arasında deneyimlediğim, ipek fibroinin yapısına ilişkin yazımın hazırlanması vardı (1955). Biz, daha ziyade Robert, kâğıdın genel düzenini kararlaştırdıktan sonra, her gün tek paragraf hazırlamak benim görevimdi. Bu paragrafı, sabah 9: 15’da sunacağım, onu inceleyip yok sayıp, kendi kelimelerini kullanarak söylemek istediğim şeyi açıkça ifade edecek hale getirirdi. Umarım bu çatışma saat 10.00’ya kadar biterdi, çünkü biyolojik yapı grubunun yarım düzine kadar üyesi için standart kahve zamanıydı. Bitirilmemiş olsaydı, özetle ofisini terk ederdim. Eminim çıkışım onu çok üzerdi ancak hiçbir zaman şikâyet etmedi, bize katılmayı teklif etmedi. Her kelimeyi, her noktalama işaretini, o kâğıda ait her nüansın dikkatli bir değerlendirmenin sonucu olduğunu garanti edebilirim. Yazılı kelimenin sesini ve etkisini takdir edersem, Bob Corey’ye minnettarım.’ Corey’nin Pauling’le olan ilişkisi, bilimsel açıdan yakın olsa da kişisel olarak samimi değildi.
Corey, 1964’te öğrenim gördüğü okul olan Pittsburgh Üniversitesi’nde bilimsel doktora derecesi ile onurlandırıldı, 1970 yılında Ulusal Bilimler Akademisine seçildi.
Robert Corey’nin lisansüstü eğitimindeki ilk yayınları, çok sayıda germanyum hidrürlerinin izolasyonunu ve tanımlanmasını açıklamak üzerineydi. Ayrıca, teçhizat tasarımı ve yapımı konusundaki düşkünlüğünü, o ekipmanın dikkatli kullanılmasına verilen önemi ve kesin sonuçlarda bulduğu memnuniyeti belirtti. Diğer şeylerin yanı sıra, bu ilk makaleler, açık sözcüklerle ve özenli çizimlerle, GeH4, Ge2H6 ile birlikte daha yüksek hidrürleri üretmek ve ayırmak için kullandığı vakum hattının inşasını açıkladı.
Robert’in Cornell’de analitik kimyada bulunmasına rağmen, X-ışını kırınımı alanını dikkatini çekti. X-ışını kırınımı, normal bir bileşiğin yapı analizinde mevcut olan ölçümlerin sayısı, yapıyı tanımlamak için gerekli parametrelerin sayısını büyük ölçüde aştı. Robert Corey bunu erken fark etti ve nispeten yeni olan bu teknik biyolojik moleküllerin bazı gizemlerini ortaya çıkarmakta önemli bir rol oynadı. Fakat bunun önemli olacağını ve kendi katılımının böylesine muazzam bir etkisi olacağını bilmiyordu. Ralph Wyckoff tarafından Cornell’de bırakılan teçhizatla X-ışını kırınımına getirilen Corey, teknik hakkında daha fazla bilgi edinmek için Rockefeller Enstitüsünde Wyckoff’a katılmaya karar verdi. Küçük moleküllü kristal yapı analizlerinden ilkini gerçekleştirdiği yer burasıydı. Robert ve Wyckoff’un X-ışını kırınımı kullanarak çok büyük moleküllerin (proteinler) araştırılması ihtimaline ilişkin bazı ön çalışmalar yaptıkları yerde burası idi. Buna benzer olarak, Wyckoff’un Rockefeller Enstitüsündeki desteği kesildiğinde Bob, Caltech’te bir pozisyon için Linus Pauling’e hızlı bir şekilde başvurdu; Pauling de biyolojik moleküller üzerine yapısal kimya kavramlarını uygulamakla ilgilendi. 1937 yılı, Pauling’in 1964’te Caltech’ten ayrılmasına kadar süren bir Pauling-Corey iş birliğinin başlangıcını işaretiydi. Corey’nin Caltech’teki savaş öncesi çalışmaları, üç küçük biyolojik molekül olan glisin, d, l-alanin ve diketopiperazine (dipeptit glycylglycine ‘in siklik anhidriti) kristal yapılarını belirlemek üzereydi. Bunlar, tam üç boyutlu yapıların aydınlatılması için en eski organik moleküllerdendi; glisin ve alanin ilk amino asitler, dietopiperazin ilk peptiddi.
Glisin ve alaninin yapıları 1935’te A. L. Patterson tarafından tanıtılmıştır ve Patterson işlevlerinden yararlanılarak türemiştir. Diketopiperazin için, Corey’nin test ettiği ilk model, siklohekzan’da olduğu gibi puckered altı elemanlı bir halkaya dayanıyordu; yalnız yapılan test düzlemsel bir halka için olmuş olup sonucu ölçülen ve hesaplanan kırınım yoğunlukları arasında tatmin edici bir uyuşma olduğu görülmesiydi. Pauling ve belki de diğerleri, peptitlerdeki amid gruplamasının düzlemsel olacağını zaten şüphelenebilirlerse de bu yapı ilk göstergesiydi.
Corey’in ilk projeleri, amino asitler ve peptidlerin ayrıntılı yapıları (bunların çoğu kendi savaş öncesi çalışmasına dayanıyordu) hakkında mevcut tüm bilgileri bir araya getirmek ve bölgedeki daha ileri çalışmalar planlamak ve denetlemekti. 1955 yılına gelindiğinde altı amino asidin ve üç dipeptidin kristal yapısı Caltech’teki çeşitli çalışanlar tarafından yayınlandı. Dünyada hiçbir yerde böyle bir çalışma yapılmamıştır.
