‘Zombi’ Genleri Nedir? Bazı Genler Ölümden Sonra Beyinde Canlanabilir mi?

Ölüm sonrası değişiklikler önemli beyin çalışmalarına ışık tutabilir. Öldükten birkaç saat sonra, insan beynindeki bazı hücreler hala aktif görünüyor. Chicago Illinois Üniversitesi’nden yapılan yeni bir araştırmaya göre, bazı hücreler aktivitelerini arttırıyor ve devasa boyutlara ulaşıyor.

Scientific Reports dergisinde yeni yayınlanan bir çalışmada, UIC araştırmacıları, rutin beyin ameliyatı sırasında toplanan taze beyin dokusunda gen ekspresyonunu, ölüm sonrası aralığı ve ölümü simüle etmek için çıkarıldıktan sonra birkaç kez analiz ettiler. Bazı hücrelerde gen ekspresyonunun aslında ölümden sonra arttığını buldular.

Bu ‘zombi genleri’-ölüm sonrası aralığından sonra ekspresyonu arttıranlar-bir hücre tipine özgüdür: glial hücreler adı verilen enflamatuar hücreler. Araştırmacılar, glial hücrelerin ölümden birkaç saat sonra uzun kol benzeri uzantılarda büyüdüğünü ve filizlendiğini gözlemlediler.

John S. Garvin profesörü ve UIC Tıp Koleji’nde nöroloji ve Rehabilitasyon Başkanı Dr. Jeffrey Loeb,” glial hücrelerin ölümden sonra genişlemesi, enflamatuar hücrelerinin görevi oksijen yoksunluğu veya inme gibi beyin yaralanmalarından sonra durumu temizlemek olduğu göz önüne alındığında çok da şaşırtıcı değil ” dedi.

Loeb, önemli olan şeyin, bu keşfin sonuçları olduğunu söyledi. Otizm, şizofreni ve Alzheimer hastalığı gibi bozukluklar için tedaviler ve potansiyel tedaviler bulmakta ölüm sonrası insan beyin dokularını kullanan çoğu araştırma çalışması, ölüm sonrası gen ekspresyonunu veya hücre aktivitesini hesaba katmıyor.

Loeb,”çoğu çalışma, kalp atmayı bıraktığında beyindeki her şeyin durduğunu varsayıyor, ancak bu böyle değil” dedi. “Bulgularımız insan beyin dokuları üzerindeki araştırmaları yorumlamak için gerekli olacak. Şimdiye kadar bu değişiklikleri ölçmedik.”

Loeb ve ekibi, taze insan beyin dokusunda gen ekspresyonunun küresel yapısının, nörolojik bozukluğu olmayan insanlardan veya otizmden Alzheimer’a kadar çok çeşitli nörolojik bozuklukları olan insanlardan ölüm sonrası beyin gen ekspresyonunun yayınlanan raporlarından hiçbiriyle eşleşmediğini fark etti.

Loeb “Son zamanlarda toplanan beyin dokularının büyük bir bloğundan 0 ila 24 saat arasındaki zaman noktalarında tüm insan genlerinin ifadesine bakarak simülasyonlu bir ölüm deneyi yapmaya karar verdik” dedi.

Loeb ve meslektaşları, konu beyin dokusunu incelemek olduğunda özel bir avantaja sahipler. Loeb, ya öldükten sonra ya da epilepsi gibi rahatsızlıkları tedavi etmek için standart bakım cerrahisi sırasında dokuların toplanmasına ve saklanmasına rıza gösteren nörolojik bozukluğu olan hastalardan alınan bir insan beyin dokuları bankası olan UI NeuroRepository’nin yöneticisidir. Örneğin, epilepsiyi tedavi etmek için yapılan bazı ameliyatlar sırasında, nöbetleri ortadan kaldırmak için epileptik beyin dokusu alınır. Patolojik tanı için dokunun tamamı gerekli değildir, bu nedenle bazıları araştırma için kullanılabilir. Bu, Loeb ve meslektaşlarının araştırmalarında analiz ettikleri dokudur.

Analiz edilen genlerin yaklaşık %80’inin 24 saat boyunca nispeten stabil kaldığını buldular(ekspresyonları fazla değişmedi). Bunlar, genellikle temel hücresel fonksiyonları sağlayan ve doku kalitesini göstermek için araştırma çalışmalarında yaygın olarak kullanılan referans genleri olarak adlandırılan genleri içeriyordu. Nöronlarda mevcut olduğu bilinen ve hafıza, düşünme ve nöbet aktivitesi gibi insan beyin aktivitesinde karmaşık bir şekilde yer aldığı gösterilen bir başka gen grubu, ölümden sonraki saatlerde hızla bozulmuştur. Loeb, bu genlerin şizofreni ve Alzheimer hastalığı gibi bozuklukları inceleyen araştırmacılar için önemli olduğunu söyledi.

Üçüncü bir gen grubu – “zombi genleri”, nöronal genler azalırken aynı zamanda aktivitelerini de artırdı. Ölüm sonrası değişikliklerin modeli yaklaşık 12 saatte zirve yaptı.

Loeb,” bulgularımız insan doku araştırma programlarını atmamız gerektiği anlamına gelmiyor, sadece araştırmacıların bu genetik ve hücresel değişiklikleri hesaba katması ve bu değişikliklerin büyüklüğünü azaltmak için ölüm sonrası aralığı mümkün olduğunca azaltması gerektiği anlamına geliyor. Bulgularımızdan elde ettiğimiz iyi haber şu ki, artık hangi genlerin ve hücre türlerinin kararlı olduğunu, hangilerinin bozunduğunu ve hangilerinin zamanla arttığını biliyoruz, böylece ölüm sonrası beyin çalışmalarından elde edilen sonuçlar daha iyi anlaşılabilir” dedi.

Kaynak: sciencedaily.com