Araştırmacılar Dokunma Hissinin Ardındaki Şaşırtıcı Süreci Keşfettiler
The Scripss Araştırma Enstitüsü (TSRI) Florida kampüsündeki biyologlar, kuvveti ve dokunmayı nasıl hissettiğimizin altında yatan yeni mekanizmayı keşfettiler. Çalışma, hücre yüzeyindeki yağ lipidlerinin ‘’sandallarının’’, belli bazı enzimlerin kendi bağlayıcı ortaklarıyla karışmaması için, bölmeler olarak rol aldığını ileri sürüyorlar. Bu salları dokunma yoluyla bozunması ile — mekanosensasyon da denir — enzimler partnerleri ile karışır ve reaksiyona girerek hücredeki duyarlı proteinlere temas eden bir sinyal tetikler.
Nature Communications dergisinde yakın zamanda yayımlanan bu çalışmanın denetleyicisi, TSRI biyoloğu Scott Hansen: ‘’Bu gerçekten kişinin mekanik algılamayla ilgili nasıl düşündüğünden çok farklı bir şey.’’ diyor.
Hansen lipit sandallarını lazer çubuktaki bölmelerle karşılaştırıyor. Lazer çubuğun iki yanındaki bariyeri yıkılırsa, bileşenler karışır ve ışık üretmek için bir kimyasal tepkime başlatır. Hücre membranında, enzimlerin ve ortaklarının karışması sinyal veren lipit fosfatidik asit üretir ve bu asit dokunma hissiyatının zincirinin başlatmış olur.
Enzimleri Sal!
Hansen ve meslektaşları, Ulusal Sağlık Enstitüleri Direktörü Yeni Yenilikçi Ödülü (National Institutes of Health Director’s New Innovator Award) desteğiyle bu araştırmayı yürüttüler. Bu, bilim insanlarını büyük bir risk almaya cesaretlendiren, yüksek ödüllü dönüştürülebilir bir araştırmadır. Bilim insanlarının görevleri, bu işin dokunuş hissinin gittikçe arttığı kronik ağrı ve diğer koşulları gidermek için dokunmanın ardındaki komplike hücresel mekanizmalara, ışık tutmaktı.
Ekip, lipid sandallara, lipitlerin küçük yığınlarına ve hücre membranındaki proteinlere konsantre olmuştu. Hansen önceki çalışmanın, lipid sandallarını, hücrenin önemli aktivitelerini taşıyan bir adaya benzeyen bir aktivite ‘’temeli’’ olarak tanımladığını açıkladı. Fakat, bu sandalların, enzimleri bağlayıcı ortaklardan veya substratlardan doğru zamana kadar uzak tuttuğu ile ilgili bir soru da vardı.
Araştırmacılar bu soruyu, ilk olarak süper-çözünürlüklü görüntüleme adındaki bir teknikle, lipid sandalları gözlemleyerek cevapladı. Canlı hücrelerdeki lipid sandallarının aslında sıklıkla birleşerek ve parçalanarak, enzimlerin substratlarıyla karışmasına fırsatlar yarattığını buldular. Sonra, araştırmacılar dokunma olarak ta bilinen bu mekanik kuvvetin, enzimlerin substratlarıyla bir araya gelmesine ve sinyal vermesine izin vererek, sandalları tetiklediği sonucuna varmışlardır.
Daha fazla araştırma gerekliyken, araştırmacılar bu sinyalin, mesajı dokunma hissine taşıyan membrandaki protein sayesinde toplandığına inandılar. Hansen bunun lipid sandallarındaki diğer enzimlerin, dokuların dışındaki birçok uyarıya hücresel tepkileri düzenlemek için benzer şekilde substratlarıyla karıştırdıkları muhtemel olduğunu söyledi .’’Bu sadece bu aşamayı anlamanın ilk yolu.’’ diyor Hansen.
Kaynak : medicalnewstoday.com
