Charles Holmes Herty
Charles Herty, açıkça söylemek gerekirse bir Rönesans adamıydı. Herty, bir kimyager olmasının yanı sıra ormancılık ve kağıt üretimi alanlarında vizyon sahibi biriydi ve sportmen bir yapısı da vardı. Charles Herty, 1867 yılında Milledgeville- Georgia’da doğdu. Athens’de bulunan Georgia Üniversitesi’ne kimya eğitimi almak için gitti ve daha sonra kimya alanında yaptığı çalışmalarla doktorasını Baltimore-Maryland’de bulunan Johns Hopkins Üniversitesi’nden aldı. Herty, Georgia Üniversitesi’ne (UGA) geri döndü, burada kimya dersleri vermeye başladı. Ormancılık ve kağıt üretimi alanlarındaki durgunluğu bozmaya çalıştı. UGA’nın ilk gerçek futbol takımının yönetiminden sorumluydu ve ihtiyaçları karşılayabilecek spor tesisleri için para topladı.
Herty, akademik ve endüstriyel ortamlarda bilenen ve kıymetli bir kariyere sahipti. 1901’de çam ağaçlarından reçine toplamak için yenilikçi bir kap ve oluk sistemi geliştirdi. Bu sistem olumsuz sonuçları olan kutu sisteminin yerini aldı ve Güney’in ormanlarının yok olmasının önüne geçti.
Herty, Büyük Buhran döneminde, yeni ve karlı sanayi geliştirmek için kimyanın olumlu kullanımını teşvik ederek Güney’deki ekonomik sıkıntıyı hafifletmeye odaklandı. Özellikle, çam ağaçlarını kullanarak Güney’de gelişen bir kağıt hamuru endüstrisi geliştirmek istedi ancak Kuzey şirketleri, yüksek reçine içeriğinden dolayı çam ağacının kağıt hamuru üretiminde kullanılamayacak bir malzeme olduğunu ısrarla belirtti. Herty bu karşı fikri kabul etmedi ve Savannah’daki laboratuvarında araştırma yapmak için Georgia Parlementosu ve Kimya Vakfı’ndan hibeler aldı. Herty’nin yaptığı çalışmalar gösterdi ki asidik bir sülfür çözeltisi kullanılarak genç çam ağaçlarından kaliteli bir kağıt hamuru elde edilebilirdi. Texas ve Oklahoma’daki iki yayıncı kuruluş Güney’in ilk kağıt fabrikasına yatırım yaptı. Charles Herty, fabrikanın tamamlanmasını göremese de projenin finansının güvenceye alındığını görebilecek kadar uzun yaşadı.
Kimya Kariyeri
Charles Herty, 1902 yılında Georgia Üniversitesi’nden kimya bölüm başkanı Henry Clay White ile olan anlaşmazlık nedeniyle ayrıldı. ABD Ormancılık Bürosu’nda olan bir görevi kabul etti. Hertz, yaşadığı bölgede hızla tükenmekte olan kağıt endüstrisini korumak amacıyla, sakız toplama işleminde kullanışlı ve ucuz bir kap ve oluk sistemi geliştirdi, patentini aldı. Daha çok miktarda ve daha iyi kağıt hamuru üretmenin yanı sıra Herty yöntemi, ağaçların verimli ömürlerini uzattı ve onları kereste olarak olgunlukta kullanılabilir hale getirdi. 1920’lerin sonlarına doğru, Herty’nin kap ve oluk sistemi Güney bölgesi boyunca istihdam edildi.
Herty, 1905 yılında Chapel Hill’deki Kuzey Carolina Üniversitesi’nde (UNC) kimya profesörü olarak akademiye döndü. 1915-1916 yılları arasında Amerikan Kimya Topluluğu’nun başkanlığını yaptı ve 1917’de UNC’yi bırakarak Toplumun Endüstri ve Mühendislik Kimyası Dergisi editörü oldu. 1. Dünya Savaşı’na katılımı arttırabilmek için bu pozisyonu kullandı. Her şeyden önce Amerikan ticaret, hükümet ve üniversitelerinin tam ölçekli bir kimya endüstrisi olarak adlandırdıkları projeleri gerçekleştirmek için bir araya gelmelerinin gerekli olduğunu savundu. Herty, mühimmat, tekstil, ilaç ve fotografik ürünlerin imalatı için gerekli olan temel üretim materyallerinin yabancı kaynaklara bağımlı olmaması için son derece ısrarcı oldu. Kariyerinin her evresinde üretimde bağımsızlığa önem verdi.Bu nedenle Herty, 1921 yılında Sentetik Organik Kimyasal Üreticiler Derneği’nin başkanlığını yaptı. 1930’da Hawley-Smoot Tarife’sinin yürürlüğe girmesiyle Herty üretimdeki bağımsızlık hedefine yaklaşmış oldu. Aynı yıl, Ulusal Sağlık Enstitüsü’nü (NIH) yürürlüğe koyan kanunun kabulü gerçekleşti. 1918’de Herty tarafından önerilen daha basit bir fikirden gelişen NIH önergesi, Francis Garvan’ın ve Herty’nin 1926’da danışman olarak tam zamanlı katıldığı Kimya Vakfı’nın güçlü maddi desteğini aldı.
Kasım 1928’de, Herty, vakıf hizmetlerini yarı zamanlı olarak yapmaya başladı ve Mason-Dixon hattının büyük bir kısmı güneyindeki üniversiteler, ticaret dernekleri, belediye hükümetleri ve özel firmalara kimyasal danışman olarak hizmet etmeye başladı. Okullar ve kolejler için dersler verdi, lisansüstü öğrenci araştırmalarına yardımcı olduve vakfın eğitim programlarını (kompozisyon yarışmaları) tanıtmaya devam etti. Özel firmalar ve ticaret dernekleri için araştırma programları tasarladı ve endüstriyel sorunları çözmeye çalıştı. Savannah’ın en az bir belediye yönetimi için Herty, Georgia’da bulunan hammaddelere dayanan yeni sanayi geliştirme ile görevli bir Endüstri Komitesi’nin danışmanlığını kabul etti.
Spor Kariyeri
1890’da Georgia’ya döndükten sonra Herty, üniversitenin pek de aktif olmayan spor takımını yeniden örgütledi ve hayata döndürdü. Kampüsdeki spor tesisleri için para toplama girişiminde bulundu ve hem okullar arası hem de üniversiteler arası bir beyzbol ligi düzenledi. Herty, okulun takımına antrenörlük yaptı ve orta saha oyuncusu olarak çalıştı. Herty ayrıca Johns Hopkins Üniversitesi de dahil olmak üzere Kuzeydoğudaki okullar tarafından oyuna uygulanan yeni “modern” standartlara dayanan UGA’nın ilk futbol takımı örgütledi. 1890 yılının neredeyse tamamında üniversite atletizminde standartlaştırılmış kuralların oluşturulmasına yardımcı oldu. Athens işadamları ve üniversitenin mütevelli heyetlerince ek fonlar sağlanan Herty, 1895 yılında dört tenis kortunu inşa etti. Ertesi yıl, okulun mezunları arasında olan bir futbol takipçisi ve bir fon sahibi, Herty’nin kuzeybatı köşesindeki atletik alanı genişletmesine küçük bir tribün eklenmesi ile yardımcı oldu. Daha sonra Herty Field adını alan site, 1929’da Sanford Stadyumu’nun yapımına kadar UGA’daki tüm saha sporlarının sahnesiydi.
Ormancılığa Olan Katkıları
Herty, Güney’in en eski endüstrilerinden olan deniz malzemeleri endüstrisinin karlı bir şekilde korunabileceğine inanıyordu. Gerekli olan şey, endüstrinin o zamanlar boşa gitmiş ürünlerinden yüksek kaliteli kağıt hamuru ve kerestenin olgunlaşabilmesi için çıkarılan genç ağaçlardan incelterek faydalanmanın kârlı bir yolunu bulmaktı. Mevcut kraft-kâğıt endüstrisinde kağıt hamuru olarak kullanılmak üzere inceltmeler doğru boyuttaydı, ancak bu endüstirinin pazarı doymuş hale geldi. Herty’in öngördüğü şey, beyaz kağıt ve gazete endüstirsinin Güneyde de gelişmesiydi; o zamanlar gelişmeler Kuzey ve Kanada ile sınırlıydı. Kuzey endüstrisi, yüksek reçine içeriğinin teknik ve ekonomik nedenlerden ötürü çamın kullanılamayacağını söyleyerek çam yerine ladin ağacı kullandı. Ne var ki Herty Kuzey Endüstrisi ile aynı fikirde değildi ve yeterli araştırma, finansal kaynak ve yapılacak çalışma ile üstesinden gelinebileceğini söyledi. Üniversiteler, kağıt firmaları ve hükümet laboratuarları ile görüştü, fikirlerini paylaştı ancak Herty’nin teknik gereksinimlerini karşılamayı kabul edenler bile Büyük Buhran dönemindeki aşırı üretim ve düşen fiyatlar yüzünden bu türlü bir üretimi tam destekleyemediler. Sonuçta Herty, Güney’in kendi yoluna gitmesi gerektiğine karar verdi. Spesifik olarak, deneysel kağıt hamuru ve kağıt laboratuvarı için kaynak temin etmek için sıkı çalışmaya başladı; burada ucuz, hızlı büyüyen güney çamının pahalı, yavaş büyüyen kuzey ladin yerine gazete kağıdı imalatı konusundaki teorilerini hayata geçirmeye çalıştı.1931 yazının sonlarına doğru, Georgia Parlementosu’ndan bir ödenek, Kimya Vakfı’ndan hibe ve Savannah şehrinden genellikle Savannah Posa ve Kağıt Laboratuvarı olarak adlandırılan yeri bir tesis ve serbest güç temin etmeyi başardı. Bu laboratuarda Herty ve ekibi birkaç yıl boyunca, herhangi bir üreticinin Güney’in ilk gazete fabrikasını inşa etmesi için gerekli olan 4 ila 5 milyon $ yatırım yapmayı düşünmeden önceki ele alınması gereken teknik sorulara yanıt bulmaya çalıştı. Herty’nin Savannah laboratuvarı dışındaki çalışmaları talep görüyordu. Laboratuvarındaki başarısından bahsetmek için teknik toplumlara, hamur ve kağıt üreticilerine, bankacılara ve ticaret odalarına hitap etmek için zamanının çoğunu yolda geçirdi. Onların tahminlerine göre “Yeni Güney” in inşasında ilk adımı atacağı yeni bir endüstriye yatırım yapmaya çağırdı. Ölümünden sadece haftalar önce, Temmuz 1938’de Herty, Biloxi, Mississippi’deki Güney Gazete Yayıncıları Derneği’nin yıllık toplantısına katıldı. Orada, tahmini ilk güney gazetesi tesisi olan Southland Mills Incorporated’taki satılmamış hisse senetlerinin geri kalan paylarının Texas ve Oklahoma’daki önde gelen yayıncılar tarafından satın alındığını öğrendi. Bu satın alma hareketi sayesinde Yeniden Yapılanma Finansman Şirketi’nden kredi almayı başardılar ve Ocak 1939’da Texas’ta yeni bir tesis için yer alındı. Tesisin açılmasını görememiş olsa bile mutlu bir adam olarak hayata veda etti.
