Frédéric Swarts

Hayatı

Frédéric Swarts, Brüksel yakınlarındaki Ixelles’de doğdu. Babası Theodore, Ghent Üniversitesi’nde Yardımcısı idi. Swartes, 1883’te Gent Üniversitesi’ne girdi; 1889’da kimyada doktora ve 1891’de tıp doktorasını aldı. 1901’de mühendislik öğrencilerine genel kimya öğretmek üzere atandı. İki yıl sonra babasının emekli olmasıyla, Fen Fakültesi’nde genel kimya öğretiminde başarılı oldu. 1910 yılında profesör olarak atandı. 1935’te emekli oluncaya kadar öğretmenlik yapmaya devam etti. Daha sonra 1940’da bir akciğer enfeksiyonu nedeniyle ölümünden kısa bir süre önce laboratuvarda araştırma yapmaya devam etti.

Çalışmaları

Swartlar, florlu bileşiklerin sentezinde öncüdür. Başlangıçta, brom ve antimon triflorür karışımıyla yeni bir dolaylı florlama süreci başlattı. Bunu takiben, Hg₂F₂, flor florürleri, fluoroasetik asit ve diğer monoflorür bileşiklerini sentezlemek için florlayıcı ajan olarak kullanılır. Ayrıca çok sayıda metan ve etan içeren klor, flor veya brom ve flor türevleri elde etti. Klor ve flor içeren bileşikler, “Freon” jenerik ismi ile piyasaya ilk florlanmış bileşiklerdir. Daha sonra aynı zamanda trifloroasetik asit ve farklı türevler hazırlamayı başardı.

Çok sayıda florlu organik bileşiğe eriştikten sonra, bunları kimyasal-fiziksel olarak incelediler ve yanma ısısı, kaynama noktası, kırılma indisi viskozitesi gibi çeşitli parametreleri belirlediler. 1919’da 60’tan fazla florlanmış bileşik hakkında bilgi içeren bir makale yayınladı.

Frédéric Swarts, 1883’te Gent Üniversitesi’ne girdi ve kimya (1889) ve tıp (1891) doktorasını aldı. Genç Swart’lar, tüm profesyonel kariyerini önce Gent’te, daha sonra 1903’te tekrar kimya profesörü olarak emekli olarak geçirdi. Solvay Kimya Enstitüsü’nün başkanı, Charter üyesi ve yardımcısı olan France’a Enstitüsüne üye olan Altın Madalyası’nı veren Kraliyet Sanat Bilimler Akademisi ve Belçika Güzel Sanatlar Akademisi üyesiydi. Uluslararası Saf ve Uygulamalı Kimya Birliği Başkanı.

Florun keşfinden sonra, elementlerin reaktivitesi ve toksisitesi nedeniyle birkaç bileşiği hazırlanmıştır. Swartlar, organik flor bileşiklerini inceleyen ilk araştırmacılar arasındaydı. Reaksiyonların şiddeti nedeniyle doğrudan florlama yöntemleri kullanılamadığından, inorganik florürleri, özellikle antimon triflorür ve civa florürleri ve halojen atomlarının aynı karbon atomunda bulunduğu organik polihalojenürleri kullanarak çift parçalanma süreci geliştirdi (Swart reaksiyonu). 1892. Organik bir florür bileşiğinin ilk sentezi, trikloroflorometan (1891) idi. Swartlar, birçok alifatik klorofloro ve hidrokarbon, alkol ve asitlerin bromofloro türevlerini sentezlemiştir. 1922’de bilinen en güçlü organik asit olan trifloroasetik asit hazırladı.

Alifatik klorofloro bileşikleri 1930’da Thomas Midgley ve A. L. Henne’den sonra ticari olarak kullanılan ilk florokimyasallar haline getirildi, değiştirilmiş bir Swart reaksiyonu kullanılarak florlanmış metanlar grubu ve Freonlar olarak bilinen etanlar hazırlandı.

Swartlar, organik-fluorin bileşiklerinin ilk kapsamlı araştırmalarını yaptı. Organik florin bileşiklerinin sentezlerini fizikokimyasal çalışmalarla birleştirdi ve yanma, moleküler kırılma ve viskozite ısılarını belirledi ve florlanmış organik bileşiklerin karşılık gelen fluorlanmamış bileşiklerden daha zayıf moleküller arası kuvvetlere sahip olduğunu kanıtladı.

Ödüller

Çeşitli anlaşmalar arasında Swarts, Kurucu ve daha sonra Uluslararası Solvay Kimyasalları Enstitüsü Bilim Kurulu’nun Belçika Ulusal Komitesi Başkanı IUPAC’ın Başkan Yardımcısıydı. Pek çok ödül arasında aşağıdaki ödülleri elde etti: Belçika Kraliyet Bilimler Akademisi’nden Altın Madalya ve daha sonra onun üyesi Büyük Kraliyet Kraliyet Enstitüsü, Kraliyet Emri Büyük Memuru, Leopold Komutanı, Onur Lejyonu Yetkilisi. Brüksel, Cambridge ve Nancy’deki üniversitelerden onur derecesi aldı.

Eserler

Araştırmanın sonuçları çoğunlukla Bültende Belçika’nın Kraliyet Akademisi’nde yayınlanmaktadır. Diğer makaleler Bülten Belçika Kimya Derneği Dergisi Chimie Fiziği’nde yer almıştır. Ayrıca şu kitapları da yazdı:

1906. Swarts, Cours de Chimie Organique, Ghent, Hoste, 1906.
1907. Swarts, Cours de Chimie inorganique, Ghent, Hoste, 1908.