Karbondioksiti Daha Hızlı, Daha Ucuz ve Daha Verimli Bir Şekilde Parçalamak
Fotoğraf : Bir araştırma ekibi tarafından yapılan bir keşfe göre, karbondioksiti yakıta dönüştürmek daha ekonomik hale getirebilir. Steve Suib
Yeni katalizör, karbondioksiti standart metotlara göre daha hızlı, daha ucuz ve daha verimli bir şekilde kimyasallara indirgeyebilir. Bu keşif, karbondioksiti yakıta çevirmeyi daha ekonomik hale getirebilir.
Karbondioksit kararlı ve bol bir gazdır, bu nedenle atmosferde bulunan karbondioksit fazlalığı iklim değişikliğine sebep olabilir. Bundan dolayı kimyacılar karbondioksiti faydalı ürünlere dönüştürebilmek için etkili yollar arıyorlar. Ancak karbondioksitin kararlı olması bu durumu zorlaştırıyor.
Karbondioksiti kimyasal olarak reaksiyona girecek parçalara ayırmak için mevcut en iyi teknik, platinden yapılmış bir katalizör kullanmaktır. Ancak platin nadir bulunan, pahalı bir metaldir.
Stanford Üniversitesi’nden Yongtao Meng liderliğindeki bir araştırma ekibi ve Steve Suib bu durum için çok daha iyi bir yöntem keşfetti. Nikel ve demirden yapılmış gözenekli bir elektrokimyasal hücre oluşturdular. Bu metaller hem bol miktarda bulunur hem de ucuzdur. Karbondioksit gazı elektrokimyasal hücreye girdiğinde ve bir voltaj uygulandığında katalizör, karbondioksitin karbon monoksite dönüşmesi için bir oksijenin parçalanmasına yardımcı olur. Karbon monoksit çok reaktiftir ve plastik, benzin gibi birçok kimyasalın yapımında yararlı bir öncüdür.
Yeni nikel-demir katalizörü sadece iyi çalışmakla kalmıyor aynı zamanda platin kullanılan işlemlere göre çok daha verimli. Nikel-demir katalizörü kullanan bir elektrokimyasal hücre neredeyse %100 verim sağlar.
Suib, “Neredeyse duyulmamış. Genel olarak iyi diye nitelendirilen bir sistemden % 90 – 95 verimlilik elde edersiniz, ancak istikrarlı olmayabilir, aynı düşük voltajda çalışmayabilir veya ucuz olmayabilir” dedi. Bu süreç hepsine sahip.
Sürecin bir sonraki adımı, atık ürün olarak büyük miktarlarda karbondioksit üreten enerji santralleri gibi endüstriyel merkezlerde, ölçeklendirilip toplu olarak üretimin yapılabilirliğini test etmek.
Kaynak: phys.org
