Küçük Manyetik Bobinler; Mikroplastiklerin Yapısını Bozup, Kirliliği Önleyebilir
Mikro plastiklerin yani insan ve hayvanların sağlıkları için risk oluşturabilecek bu küçük çöp parçalarının ayrıştırılmasındaki bu yeni yöntem su yollarını temizlemesine yardımcı olabilir.
Su arıtma tesisleri tipik olarak su şişeleri gibi daha büyük çöp parçalarından ayrılan pul gibi mikro plastikleri filtrelemek için donatılmamıştır (SN: 8/9/14, s. 9). Bu sinir bozucu küçük parçacıkların doğal olarak parçalanması yıllar alır. Ancak plastik parçalayıcı kimyasallar üreten yeni nanomalzemeler bu pulları çok daha çabuk parçalar. 31 Temmuz’da Matter’a bildirilene göre ön testlerde bu üretilen nanomalzemelerin alınan su örneklerinin içerdiği mikroplastiklerin yarısını birkaç saatte temizlediği gözlemlenmiş.
İlerleyen zamanlarda bu nanomalzemelerin kullanıldığı su arıtma tesisleri yalnızca yeni mikroplastik kirleticilerin çevreye girmesini önlemeye yardımcı olmakla kalmayıp aynı zamanda parçacıkları kirli su yollarından potansiyel olarak uzaklaştırabilir.
Bu su arıtma yönteminde azot kaplı karbon nanotüpleri kullanır. Peroksmonosülfat adı verilen bir bileşik ile karıştırıldığında, nanotüpler mikroplastikleri daha küçük kimyasal bileşenlere parçalayan reaktif oksijen türleri olarak bilinen kimyasallar üretir aynı zamanda işlemi hızlandırmak için suyu ısıtmak yeterli . Her bir nanotüpün içine gömülü olan manganez, tüpleri manyetik bir hale getirerek tüplerin tekrar kullanılabilmesini sağlıyor.Tüpler tıpkı bir mıknatıs gibi sudaki plastitleri toplayarak sudan ulaştırılmalarını sağlıyor.
Fotoğraf : Karbon Nanotüpleri
Avustralya’daki Perth Curtin Üniversitesi’nde kimya mühendisi olan Jian Kang ve meslektaşları bu yöntemi mikroplastik parçacıklarla kontamine olmuş 80 mililitre su örneklerinde test etti. Sudaki karbon nanotüp işlemi, sekiz saat boyunca 120 ° C’ye kadar ısıtılmış sudaki mikro plastik miktarını yüzde 30 ila 50 oranında azaltmıştır.
Çalışmaya dahil olmayan Boston’daki Northeastern Üniversitesi’nde bir çevre mühendisi olan Long Chen” Aldehitler ve karboksilik asitler gibi bu mikroplastik ayrışmanın kimyasal yan ürünleri, büyük çevresel tehlikelere sebep olmuyor. Örneğin Kang’ın ekibi yeşil alglerin iki hafta boyunca mikro plastik yan ürünleri içeren suya maruz kalmasının alglerin büyümesine bir zarara sebebiyet vermediğini gözlemledi”
Hollanda’daki Wageningen Üniversitesinde çevre bilimcisi olan Bart Koelmans “ Bu yöntemin çevresel risklerini daha ölçebilecek bir dizi test var. Gelecekte yapılacak deneyler, fitoplankton, zooplankton ve balıklar da dahil, su ekosistemindeki diğer büyük üyelerin üzerindeki etkileri araştırabilir.”diyor.
Chen ” Mikroplastik parçalanmayı kolaylaştırmak için ısı kullanmak, çok miktardaki suyu hızlı bir şekilde temizlemesi gereken arıtma tesisleri için uygun olmayabilir. Ancak Kang ve meslektaşları, yüksek sıcaklıkların yardımı olmadan, mikro plastikleri daha verimli bir şekilde parçalamak için nanotüplerini hassaslaştırmaya çalışıyor.”dedi.
Koelmans “Bu yöntemin alet kutusundaki bir araç olarak bulunması harika. Bu yöntem yenilikçi, mükemmel bir kimya. Ancak yeni plastik temizleme stratejileri geliştirmek ‘asıl sorunun ne olduğunu’ düşünmemize engel olmamalı çünkü problem plastiğin bu ait olmadığı yere atılması.”diyor.
Kaynak : sciencenews.org
