Mars’ta Tıbbi Bitki Yetiştirmek için Marul Kullanılabilir
Marul, Mars kaşiflerine ilaç üretmek için kullanılabilir. Marula genetiği değiştirilmiş bakteriler enfekte edilerek, bitkilerin hücresel sistemleri, nerede ve ne zaman ihtiyaç duyulursa ilaç üretmek için taşınabilir hale getirildi.
Clemson Üniversitesi’nden bir protein mühendisi olan Mark Blenner, “Mevcut tahminler, 1 kg’lık bir kütleyi Mars’a ulaştırmanın yaklaşık 100.000 $ (77.000 £) maliyeti olduğunu söylüyor. Bu nedenle, her ihtimalde ilaç almak söz konusu değildir. “Ancak, daha büyük sorun, gıdalardaki birçok ilaç ve temel besin maddesinin Mars’a olan birkaç aylık yolculukta hayatta kalamaması” diye ekliyor, Blenner. Uzaydaki yoğun radyasyon, aktif bileşenleri ve özellikle biyofarmasötiklerdeki protein bileşiklerini hızla tahrip edebilir.
Bu nedenle ABD Kaliforniya Üniversitesi’nden,Kimya mühendisi Karen McDonald, yenilebilir bitkileri minyatür bir ilaç fabrikası haline getirmeyi umuyor. Tohumların uzay yolculuğu için son derece verimli bir ağırlığı vardır ve McDonald’ın tekniği ile yalnızca yiyecek üretmezler, aynı zamanda bulundukları yerde farmasötik bileşikler de oluştururlar.
Orlando, Florida’daki Amerikan Kimya Derneği ulusal toplantısında sunum yapan McDonald ve meslektaşları, paratiroid hormonu (PTH) yapmak için marul kullanabileceklerini gösterdiler. Bu kemik rejenerasyon peptidi, düşük yerçekiminde yaşamanın bir sonucu olan, kemikteki mineral yoğunluğu azalmasını önler.
Araştırmacılar, marulu PTH için kodlanmış özel yapım bir DNA dizisi taşıyan Agrobacterium tumefaciens ile enfekte ettiler. “Bakteriler DNA parçalarını kendisinden bitkiye aktarabilirler” diyor, Biyoloji Mühendisliğinin Uzayda Kullanımı Merkezi’nin bir üyesi olan McDonald. “DNA, bitki hücresinin içine girdiğinde, kopyalanır ve fonksiyonel proteine çevrilir.” Tamamen büyütülmüş bir bitkiyi Agrobacterium ile enfekte ettikten altı gün sonra, ekip 10mg/kg PTH içeren marul topladı.
PTH’yi diğer bitki bileşenlerinden ayırmak için, McDonald’ın ekibi el tipi bir santrifüj yaptı.Bu santrifüj,paperfüj’e benzer bir tasarıma sahipti, ancak farklı olarak standart santrifüj tüplerini de tutabiliyordu. Son saflaştırma aşaması için, araştırmacılar, bitkilerden de yapabilen PTH yakalama nanoparçacıklarına ihtiyaç duydular. Enfekte olmuş bitkilerin içindeki binlercesi gibi modifiye bir virüs, PTH için bir olta kancası gibi davranan ligandı taşır.
Dünya üzerinde, bilimadamları biyolojik olarak ilaç yapmak için E. coli veya maya gibi mikropları kullanma eğilimindedir. Bitkiler mikroorganizmalardan daha yavaş olgunlaşsa da, steril biyoreaktörlerde yetiştirilmeleri gerekmez. Blenner, bitkilerin mikroorganizmalara göre iki avantajı olduğunu söylüyor. Proteinlerde daha insanımsı değişiklikler yaparlar ve bir bitkide yapılan ilaç basitçe içilebilir.
Ancak, “Mars’ta bitki yetiştirme konusunda büyük sorunlar devam ediyor” diyor McDonald. “Bitkileri radyasyondan korumak büyük olasılıkla onları yer altında tutmak anlamına gelir, bu da ışık sağlama zorunluluğunu gerektirir” diyor Blenner. Optik fiberleri içeren fikirler mevcut olsa da, diğer sorular cevapsız kalmaktadır. “Henüz uzay koşullarının, toprak mikrobiyal topluluğunun üyeleri arasındaki etkileşimi nasıl etkileyeceğini henüz bilmiyoruz” diye ekliyor Blenner.
Kaynak : chemistryworld.com
