Mavi Geri Dönüşüm Kutusunu Doldurmak Artık Dünya için Yeterli Değil!

Mavi Geri Dönüşüm Kutusunu Doldurmak Artık Dünya için Yeterli Değil

Kaliforniya’nin geri dönüşüm durumu çökme sınırına geldi. Çoğu yönetici mavi geri dönüşüm kutularını hevesle, sözde dünyaya yardım etme duygularıyla doldururken, devletin geri dönüşüm programının yöneticisi Mark Oldfield bunun ancak “geri dönüşümün gerçekleşmesini ummak”tan biraz daha fazlası olduğunu söylüyor.

İlk problem şu ki mavi kutuda sonlanan herşey geri dönüştürülebilir degildir. Oldfield Los Angeles Times’a “İnsanların geri dönüşüm kutularına attıkları şeyler inanılmaz: Kirli çocuk bezleri, kırık tabak çanak, eski bahçe hortumları… En kötülerinden biri de eski piller,” demiştir.

Geri dönüşüm kutularındaki çoğu madde yağ, yiyecek, dışkı (kuş kafeslerinin temizlenmesi sırasında atılan gazeteler gibi) ve kağıtla çevrili plastik gibi karışık malzemelerle kirlenmiş durumdadır. Bu da ekstra zaman ve ayırım için daha fazla işgücü gerektirdiğinden geri dönüşüm prosesini karmaşıklaştırır.

Bir diğer büyük problem de Çin’in son zamanlarda Kuzey Amerika’dan gelen geri dönüştürülebilir malzemeleri geri çevirmesidir. Amerikalı belediyeler için kolay bir çözüm yolu olan anlaşma onlar için artık bir seçenek değildir. Çin’in kuralları “eğer birşeyin yüzde 1’inin yarısı kadar kontamine olmuşsa artık geri dönüştürülebilmek için yeterince saf değildir” şartıyla öncesine göre çok daha sıkıdır.

Geri dönüştürülebilir malzemelerin fiyatları da birden düşmüştür. Bir yıl önce 100 $’a satılan 1 ton gazete şimdi 5 $ değerindedir ve geri dönüştürülmüş olandan ziyade daha önce geri dönüştürülmemiş plastikten şişe yapmak daha ucuzdur. Önceden insanlar şişe ve konserve kaplarını parça başına 5-10 cent’e geri dönüşüm merkezlerine verebiliyorlardı ancak son 2 yılda bu geri dönüşüm merkezlerinin %40’ı düşük malzeme değerlerinden dolayı kapandı.

Çözüm nedir? Tüketicilerin meydana getirdikleri atığın sorumluluğunun bir kısmını almaları ve bunu azaltmak adına alışveriş için alternatif çözümler bulmaları gerekir.

Söylendiği gibi en büyük değişimin ürün imal eden şirketlerden geleceğine inanıyoruz aksi halde kişisel çabalarımız “yıkılan bir gökdeleni durdurmak için çivi çakma”ya benziyor. Kurumların dairesel bir ekonomi dahilinde ürünlerini yeniden dizayn etmeleri için sorumlu tutulmaları gerekmektedir.

Kaliforniya’nın geri dönüşüm programının bu yolda ayrıldığını görmek üzücü fakat şirketler konteynerlarındaki daha fazla geri dönüştürülebilir içeriği kullanmaları için zorunlu tutulsalar ya da tüm konteynerlarının yeniden kullanımını kabul etselerdi birşeylerin gerçekten nasıl değişmeye başlayabileceğini hayal edin.

Kaynak : treehugger.com

784 Kez Okundu

Hacer Demir

27 Nisan 1993’te Bursa’da doğdu. Uludağ Üniversitesi Çevre Mühendisliği Bölümü ve Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Marka İletişimi bölümü mezunu. UÜ Endüstri Mühendisliği Bölümü'nde yüksek lisans yapıyor. İlgi duyduğu alanlarda eğitim ve programlara katılmayı, yeni şeyler öğrenmeyi ve kendini geliştirmeyi seviyor. Yenilikçi haberleri takip etmeyi ve çeviri yapmayı sevdiği için 2017 yılından bu yana İnovatif Kimya Dergisi ekibinde yer alıyor.

You may also like...

WP Twitter Auto Publish Powered By : XYZScripts.com
Kopyalamak Yasaktır!