Organik Moleküllerin Bitkilerdeki Kullanım Alanları

Bitkilere zarar veren dış faktörlerle olan mücadelede farklı yöntemler kullanılmaktadır. Tercih edilen bu yöntemler daha çok doğal ürünlerin kullanılması ile hazırlanan sulu çözeltilerdir. Bu amaçla karabiber, kırmızıbiber, zencefil, sarımsak, kadife çiçeği, ısırgan otu, mısır yağı, ayçiçek yağı, sabun, dereotu, yumurta kabuğu sıklıkla kullanılmaktadır. Bunun yanında izopropil alkolün sulu çözeltileri de kullanılmaktadır.
Bitkilerin dış etkilerden korunmasının yanında bitkilerin gelişimini dengelemek amacıyla da bazı önlemler alınmaktadır. Bu önlemler özel besin içerikli organik veya inorganik karışımlardır. Bitkilerin gelişiminde kullanılan karışımlardan biri olan Genesis L 26 kodlu ürün organik ve inorganik karışım içermekte ve içeriğinde; %2 Nitrat, %7 Üre, %10 P₂O₅ ve %6 K₂O bulunmaktadır. Ayrıca bu ürün bitkide kullanıldığında;

• Bitkilerdeki döllenmeyi ve döllenme sonrasında bitkinin gelişimini hızlandırmakta
• Bitkideki metabolik reaksiyonları aktive etmekte
• Bitki saplarını güçlendirmekte
• Bitkinin kök kısmından bazı hormonların salgılanmasını sağlamakta
• Bitkilerin topraktaki besinlerin alınmasını hızlandırmaktadır [1].

Genesis L 26 gibi içerisinde inorganik moleküllerin yanında özellikle organik moleküller bulunduran ve bu organik moleküller sayesinde besinlerin topraktan bitkiye daha kolay taşınmasını sağlayan başka bir ürün ise Apex’tir (Şekil 1.1). İçeriğindeki organik moleküller bitkinin köklenmesini, toprağın düzenlenmesini ve topraktaki besinlerin bitkiye daha hızlı taşınmasını sağlamaktadır [2].

Şekil 1.1 Genesis L26 ve Apex’in ambalajları

Bitkilerin gelişimi için kullanılan özel karışımlar sınıfında olan Calvin, Prolium Cu, Mn, Zn, Zenith, Gronzin L7, Glukomix Mn-Fe, Promax Plus, Profer 6, Booster 5, Ratoon 15 piyasada var olan karışımlardır. Bu karışımların tümü Genesis L26 ve Apex gibi bitkilerin gelişimine, kök oluşumuna, topraktaki besinlerin bitkiye taşınmasına ve bitki köklerinin hormon salgılayarak bitkinin dengeye gelmesini sağlamaktadırlar.

Kaynaklar

1. Ikeda, S., Ayabe, H., Mori, K., Seki, Y., Seki, S., Biochemical and Biophysical Research Communications, 296 (2002) 785-791.
2. Nie, L., Shah, S., Rashid, A., Burd, G.I., Dixon, D.G., Glick, B.R., Plant Physiol. Biochem., 40 (2002) 355-361.

Yazar : Düzce Üniversitesi Öğretim Üyesi Yard. Doç. Dr. Haydar GÖKSU

Üniversite : Atatürk Üniversitesi

Bölüm : Kimya Öğretmeni

Dergi : Sayı 18– Sayfa 14