Paul Hermann Müller
DDT (dikloro difenil trikloroethan)’nin böcekler üzerindeki güçlü toksit etkisini bularak 1948 yılında Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü alan İsviçreli kimyager Paul Hermann Müller 12 Ocak 1899’da İsviçre’nin Solothurn şehrinde Olten’de doğdu.
Çocukluğunun ilk yılları demiryolu taşımacılığında görev yapan babasının da doğduğu yer olan Lenzburg’da geçti. İlk ve ortaokulu yine İsviçre’nin Basle kentinde okudu. Babasının da desteğiyle eczacılık alanıyla ilgilendi ve evlerinde bu alanla ilgili deneyler yaptı ve bu deneylerinde fotoğrafik plakaları geliştirdi. Kısa bir süre sonra Basel Üniversitesi’ne başladı. 1916 yılında okulu bıraktı ve laboratuvar asistanı olarak Dreyfus & Company’de görev aldı.
İlerleyen yılda kimya endüstrisinde önemli yere sahip olan Lonza AG’de asistan kimyager olarak çalışmaya başladı ve çoğu çalışmasını burada kazandığı deneyimler sonucunda ortaya koydu. 1918 yılında diplomasını almak üzere okula döndü. Friedrich Fichter isimli bir profesörle birlikte inorganik kimya alanında çalıştı.1922 yılında çalışmalarına organik kimya alanında Hans Rupe’la devm etti. Bir yıl sonra meta ksilidinin (2,4- dimetil anilin) ve bazı türevlerinin kimyasal ve elektrokimyasal oksidasyonuyla ilgili hazırladığı teziyle doktora eğitimini tamamladı.
Kısa bir süre sonra araştırmacı kimyager olarak bir ilaç şirketi olan J.R Geigy’e başladı ve bu sayede bitkilerin korunmasıyla ilgili bir bilimsel araştırmada genel müdür olarak görev aldı. Burada bitkisel boyalar ve doğal sepileme maddeleri alanında çalışmalar yaptı ve yapay olarak beyaz ama ışığa dayanıksız sepilenmiş deriyi keşfetti. 1927 yılında Friedel Rüegsegger ile evlendi ve bu evliliğinden Henrich, Niklaus ve Margaretha isimlerine sahip üç çocuğu oldu. 1930 yılında çalışmalarını ilerleterek ışığa dayanıklı Irgatan FL ve Irgatan FLT’yi geliştirdi.
Kısa bir süreliğine dezenfektanlar, güve geçirmeyen maddeler ve böcek ilaçları üzerinde çalışarak cıvasız bir dezenfektan olan Graminone’yi keşfetti. 1935 yılında yapay böcek ilaçları üzerinde yoğunlaştı. Müller ucuz, uzun süre dayanan ve kimyasal kararlılığı yüksek olan bir böcek ilacı bulmayı istiyordu ve bunun için dört yıl boyunca çalıştı. Başarısızlıkla sonuçlanan 349 deneyin sonunda böcekler için genellikle öldürücü olan CCl3 içeren bileşiklerin (örneğin kloroform) keşfiyle DDT’yi buldu.
DDT’yi keşfetmesinde iki önemli olay rol oynadı. Bunlardan birincisi İsviçre’deki besin kıtlığıyken ikincisi Rusya’daki tarihin en ölümcül ve geniş çaplı tifüs salgınıydı. DDT’nin bulunmasıyla sivrisineklerin bertaraf edildi ve böylece sıtma, tifüs ve diğer vektör aracılı hastalıkların önlenmesinde büyük bir adım attı. 1937 yılında bakteri ve böcek öldürücü etkiye sahip rodonitin ve siyanürün sentezlenme tekniğiyle ilgili patent aldı. 1940 yılında DDT ile ilgili çalışmasının İsviçre’de, 1942 yılında Amerika’da ve bir yıl sonra da Avustralya’da patentini aldı. DDT’nin bulunmasıyla 1942 yılında ona bağlı olan Gesarol ve Neocide’nin üretimine geçildi.
1948 yılında bu çalışması sayesinde Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü’nü aldı ve kendisine Yunanistan’da bulunan Thessalonica Üniversitesi tarafından fahri doktora ünvanı verildi. DDT II. Dünya Savaşı’ndan 1962 yılına kadar popülaritesini sürdürdü. 1962 yılında Amerikan bir biyolog olan Rachel Carson’un Silent Spring’de DDT’nin kansere ve kuşların neslinin tükenmesine sebep olduğunu ileri sürmesiyle DDT önemini yitirdi. 1949 yılında Paris Endüstriyel Kimya ve İsviçre Doğa Araştırma toplulukları ve Reale Accademia Internazionale del Parnaso tarafından fahri üye olarak seçildi. 1952 yılında Kongrés Internationale de Phytopharmacie et Phytiatrie tarafından onur madalyasına ve 1963 yılında da Thessaloniki şehrinin altın madalyasına layık görüldü.
Müller aynı yıllarda Universidad Nacional Eva Perón’da ve Thessaloniki Aristoteles Üniversitesi’nde fahri doktora ve Escuela Superior Tecnica e Investigacion Cientifica’da fahri profesörlüğü ünvanlarını aldı. 1961 yılında Geigy’den emekli oldu ve deneylerine evinde kurduğu laboratuvarında devam etti. Çalışmalarının çoğunu İsviçre bilim dergisi olan Helvetica Chimica Acta’da yayımladı. 13 Ekim 1965’te İsviçre’nin Basel kentinde öldü.
