Plastikler ve Pandemi
Covid-19 pandemisi, bizim birincil önceliğimiz, ancak plastik problemi de hala var.
Dünya Covid-19 pandemisinin olağandışı baskıları ile başa çıkmaya devam ederken birkaç haftadır Chemistry World de karantinada çalışmaya devam ediyor. Değişime ayak uydurmak için güler yüzlülükleri ve sarsılmaz profesyonellikleri ile derginin hazırlanmasına dahil olan herkese teşekkür etmek istiyorum. Bunu atlatacağımızdan hiç şüphe etmedim, ancak meslektaşlarımın bu eşi görülmemiş zamanların üstesinden geldiğini görmek benim için bir ayrıcalık oldu.
Bu krizden önce, Nisan ayı sonuna kadar plastikler üzerine bir makale koleksiyonu yayınlamayı planlamıştık. Sayısız uygulama ve çok sayıda muhteşem özelliği olan plastik, frizbiden telefonlara ve buzdolaplarına kadar her şey için tercih edilen bir malzeme haline geldi. Plastik o kadar popüler ve o kadar dayanıklı ki, Mariana Çukuru’nun dibinde bir alışveriş çantasını tespit edebilir, Kuzey Kutbu’nun üzerine düşen karlarda mikroplastikler bulabilir ve sindirim sistemlerimiz boyunca yol alan parçacıkları tespit edebilirsiniz.
Başbakanlar ve Cumhurbaşkanları Basın Toplantılarında Bilim İnsanlarına Saygı Gösteriyorlar
Nina Notman ve Andy Extance’ın raporuna göre, bilim ve sanayi, plastikleri çevreleyen halkın ilgisini ve değişen piyasa güçlerini yanıtladı. Tüketiciler daha seçici, düzenlemeler daha zor ve eğer plastik problemini geri kazanım, geri dönüşüm veya malzeme tasarımı ile çözebilirseniz, milyarlarca dolar değerinde küresel bir pazara erişebilirsiniz.
Tabii ki, kimya çözümün sadece bir parçası – ve problemin de sadece bir parçasıydı. Toplum, politika ve ekonomi, plastik arzının hızlanmasında birlikte rol oynadı. Bu da ihtiyacımız olan ölçekte bir fark yaratmak için bilimi sanayi, kanun yapıcılar ve vatandaşlar ile bir araya getirir.
Plastiklerin neden makale gündemimizde başlarda olduğunu görmek kolaydır. Toplum sağlığı, geniş çapta ilgi, ekonomi ve siyasi iradenin birleşimi “plastik sorununu” kümenin başına taşımıştı. Şimdi, birçok sebepten dolayı koronavirüs salgını dünyanın numaralı önceliği haline gelmiştir. Plastik atıkların başarmak için yıllar aldığı şeyin birkaç ay içinde gerçekleştiğini gördük: Toplumu, politikayı, ekonomiyi ve bilimi dünya çapında tek bir tehdit etrafında toplamak… Plastik atıkların aksine Covid-19, insan hayatına ve yaşama şeklimize karşı hazırlıksız ve ivedi bir tehdit sunuyor. Dünyanın dört bir yanındaki laboratuvarlar aşıyı geliştirmek için son derece hızlı bir şekilde birlikte çalışırken, araştırma yatırımcıları milyarlarca dolarlık yatırımlar yapıyor.
Toplum Bu Krizi Atlatmak için Araştırmacılara, Sağlık Çalışanlarına ve Sebze Satıcılarına Güveniyor
In a stark rebuttal of our supposedly post-truth era, we see prime ministers and presidents deferring to scientists at press conferences, evidence informing and leading policy, and a public placing their hopes in researchers, healthworkers and greengrocers to carry them through this crisis. We are confronted with what essential work really is, and who essential workers really are. I sit here and ponder the next sentence while elsewhere someone is saving a life, another is working toward saving thousands of lives, and yet another is comforting someone who has lost a loved one. It is a humbling perspective.
Bu gerçek ötesi dönemde, başbakanların, cumhurbaşkanlarının basın toplantılarında bilim insanlarına bel bağladığını görüyoruz, bu da bilgilendirme ve liderlik politikasının ve toplumun krizi atlatmak için araştırmacılara, sağlık çalışanlarına ve sebze satıcılarına güvendiğinin bir kanıtıdır. Gerçekte gerekli olan işin ne olduğu ve gerekli çalışanların kimler olduğu ile karşı karşıyayız. Birileri bir yerlerde hayat kurtarırken, diğeri binlerce hayatı kurtarmak için çalışırken ve bir başkası ise sevdiği birini kaybetmiş birini teselli etmeye çalışırken ben burada oturmuş bir sonraki cümleme kafa yoruyorum. Bu mahcup edici bir bakış açısı…
Bu seferki tecrübemizden neler çıkaracağımızı şimdiden düşünüyoruz. Arkadaşlarımız ve ailemizle geçirdiğimiz zamanın ne kadar değerli olduğunu hatırlayacak mıyız, nasıl çalıştığımız ve seyahat ettiğimizi hatırlayacak mıyız, bizi besleyen ve tedavi eden o insanlara minnet duymaya devam edecek miyiz, sahip olduklarımızın değerini bilecek ve daha az olanlar için merhamet gösterecek miyiz ve tuvalet kağıdına yeniden aynı şekilde bakacak mıyız?
Her şeyden önce, bugünler geçtiğinde kurtarıcının toplum ve bilimin ortaklığı olduğunu hatırlayacak mıyız? Belki Covid-19’dan sonra sadık kahramanlar olarak adlandırdığımız o insanları ödüllendirir, onların farkında olur ve insan üstü gayretlerine saygı duyarız. Onların pelerinlerini astıkları bir dünya hayal etmeye cesaret bile edemiyorum.
Kaynak: chemistryworld.com
