Rudolf Ernst Peierls

Peierls, ailenin üçüncü çocuğuydu. Breslau’lu bir elektrik mühendisi olan babası Heinrich, Peierls doğduğunda Allgemeine Elektrizitäts-Gesellschaft (AEG) genel müdürlüğüne getirildi; Annesi Elisabeth, on dört yaşındayken öldü. 1925 yılında yerel Gymnasium’da (Humboldtschule) eğitim gördükten sonra Peierls, Abituryum’u lise mezuniyet sınavını geçti ve aynı yıl üniversite eğitimine başladı. AEG’deki bazı deneyimler, mühendislikten ziyade matematiğe olan ilgi alanının altını çizdi. 1925’ten itibaren Berlin’deki Humboldt Üniversitesi’nde eğitimine başladığında teorik fizik üzerine yoğunlaştı.

Peierls akademik özgürlüğe değer veren ve Abituryumu geçenlere erişimi olan bir yüksek öğretim sistemine katıldı. Dersler zorunlu değildi ve bir fizik öğrencisinin takip etmesi gereken dersler ya da öğretim yapılmadığı takdirde sınavları geçemedi. Genellikle ilk muayene bir doktora için yapılacaktır. İsteyen bir fizikçi, ünlü profesörlerin çalıştığı kursları seçmeyi bekler; Öğrenciler, çalışmaları sırasında çeşitli üniversitelere gitmek normaldi.

Mezunlar ve lisans öğrencileri arasında gerçek bir ayrım yoktu; sekiz ya da on iki dönemden sonra bir öğrenci, meslek diplomasına sahip olabilir ya da devlet hizmetinde çalışmak için bir “Staatsexamen” e sahip olabilirdi. Umut verici öğrenciler altı veya yedi yarıyıldan sonra doktora çalışmalarına başlayabilirler. Bu, Peierls’un aldığı sey. Walther Nernst ve Max Planck tarafından verilen dersler onu onu çok ilgilendiren kuantum teorisine tanıttı. İki yarıyılda Berlin’de Peierls Münih’e taşındı ve 1926’dan 1928’e kadar kaldı.

Atom fiziği, 1925 yılında Kuantum mekaniğinin matris formulasyonu ve ertesi yıl Erwin Schrödinger’in kuantum mekaniği dalga formülasyonunun başlatılmasıyla Werner Heisenberg’in icadı tarafından dönüştürülmüştür. Arnold Sommerfeld, 1910’lar ve 1920’lerin başında, Niels Bohr’un hidrojen atomu teorisini genişleterek karmaşık atomlarla başa çıkabilir, ancak dalga mekaniğini derslere ve araştırmaya hevesle kabul etti. Sommerfeld, formalizmi çabucak idare eden Peierls’e kuantum mekaniği getirdi. Münih’teki Peierls, hayat boyu sürecek bir arkadaş ve meslektaşı olan Hans Bethe ile tanıştı.

1927’de Peierls, Heisenberg’in Peierls’in kendisini birleştirmek istediği teorik fizik okulunu kurduğu Leipzig’e taşındı. Heisenberg, Peierls’un metallerdeki elektriksel iletkenliği incelemesi ve Heisenberg’in öğrencisi Felix Bloch’un yakın zamanda geliştirdiği metallerin yol açan kuantum-mekanik elektron teorisini geliştirmesi gerektiğini belirtti. Bloch, bir üç boyutlu periyodik potansiyel olarak bir kafeste yaklaşmıştı, elektronlar arasındaki kuvvetleri görmezden gelmişti ve mevcut hidrojen molekül teorilerini etkili bir şekilde uyguluyordu ve katıların kuantum-mekanik teorisinin temelini oluşturdu. Bu çerçeveden Peierls, 1929 ve 1930 yıllarında elektronik grupların modern teorisinin ortaya çıkacağı birkaç etkili kitap yazdı. Peierls, Bloch’un çalışmalarının elektronların bağımsızlığı varsayımıyla kusurlu olduğunu fark etti ve teoriyi çok elektronlara kadar genişleten bir teori aramaya başladı. Bloch’un görüşlerinin anormal Hall efekti için uygulanması, bazı katılarda neredeyse dolu bantlarda “delikler” olduğunu gösterdi; ve Marcel-Louis Brillouin, Peierls’un fikrini 1930’da gerçek katılar haline getirdi. Band teorisinin tüm önemli parçaları mevcuttu: Bloch’un sıkı bağlayıcı, Peierls’in zayıf bağlayıcı, genel ve kesin örnekleri ve bulanık delikler konsepti hâlâ açıkça belirtilmelidir. 1931’de Alan Wilson, deney teorisyenleri tarafından yaygın olarak kullanılan, bant teorisinin basit bir formülasyonunu geliştirmek için Peierls ve diğerlerinin çalışmalarına başladı; metal ve yalıtkanlar arasındaki farkın ilk net açıklaması ve yarı iletkenlerin davranışı ve niteliği hakkında bilgi verdi.

Heisenberg 1929 baharında Leipzig’ten uzaktayken Peierls araştırma öğrencisi olarak çalıştı ve daha sonra Zürih’teki (Eidgenössische Technische Hochschule )İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü’nde teorik fizik profesörü olan Wolfgang Pauli’nin Yardımı olarak çalıştı. Bu süre zarfında Peierls, kristallerde temel bir termal iletkenlik teorisi geliştirdi burada, Umklapp-proseslerinin katıların kafes titreşimlerini nasıl dengede tuttuğuna ve düşük sıcaklıklarda elektriksel ve termal iletkenliği sınırladığına işaret etti. Bu çalışma için 1929’da Leipzig’den doktora derecesi aldı. 1932’de Peierls’in öğrenci günleri sona ererken, metallerin yeni kuantum-mekanik elektron teorisini kurmaya yardımcı olan büyük bir inceleme makalesi yayınladı. 1932’de ( Habilitasyonunu Eidgenössische Technische Hochschule’den “Zur Thororie der Absorptionsspektren Fester Körper”) İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü Habilitasyon Birliği ‘’ Katı Cisimlerin Absorpsiyon Spektrumu Teorisi başlıklı bir makaleyle kazandı.

Öğrenci yılları boyunca Avrupa’daki önde gelen üniversitelerin çoğuna gitti, fizik camiasında liderlerle etkileşim kurdu ve çalıştığı ve yaşamı boyunca karşılık vereceği arkadaş ve meslektaşları buldu. Ağustos 1930’da Odessa’da yapılan Bir Bütün Birliktelik Kongresi özellikle unutulmazdı. Yacov Frenkel ve Igor Tamm ile tanışmakla kalmadı, aynı zamanda Leningrad Üniversitesi’nde (şimdi Saint Petersburg Devlet Üniversitesi’nde) fizik mezunu ve Peierls’ün arkadaşı Lev Landau’nun çağdaş bir öğrencisi olan Eugenia Kannegiser ile tanıştı. Eugenia ve Rudolf Peierls 1931 ilkbaharında düğün, uzun, yakın ve çok mutlu evliliğine başladı. Evlerini nereye götürdükleri her yerde arkadaşlarına ve arkadaşlıklara açık olacaktı. Onların dört çocuk doğdu; Gaby Ellen, Ronald Frank, Catherine (Kitty) ve Joanna.

1932-1937 1932’de Rockefeller seyahat bursu kazandı; Rudolf ve Eugenia Peierls, 1932 kışını ve baharını Roma’da ve 1933 yazında Cambridge’de geçirmeye başladı: kendi zamanının hesabına İtalya ve İngiltere’de bu fizik araştırmaları merkezlerine gitme kararı için net bir gerekçe bulunmuyor. Belli sayıda erkek ve kadınla çalışmamak için önde gelen işçilerle etkileşimde bulunmak istediği izlenimi verildi. Enrico Fermi’nin nükleer fiziğe olan ilgisine rağmen, Roma’da, Peierls katılarla ilgili teorik çalışmalarına devam etti. Münih’te Peierls ve diğerleri katıların karmaşık yapısının anlaşılacağını gösterdiler; Dolayısıyla Roma Peierls, diamanyetizmanın kuantum-mekanik bir tasvirini geliştirirken. Cambridge Peierls, katı hal fiziğine önemli ölçüde katkıda bulunacak Nevill Mott’u bir araya getirdi. Peierls, hayatının geri kalanında Mott ile yakın temasta kaldı. Örneğin, 1930’ların sonlarında, ikisi Mott’un Bristol’de Harry Jones’la geliştirdiği düzeltme teorisi hakkında kapsamlı bir şekilde yazıştı.

Rockefeller Bursu’nun sonuna doğru Peierls, Hamburg’da bir randevu teklif edildi. Bununla birlikte, Almanya’daki siyasi durum Yahudi bilim adamları için zorlaşıyordu. Peierls bir Lutheran olarak vaftiz edilmesine rağmen, arka planda Yahudi idi ve siyasi ayrımcılıkla başlayarak Almanya’da çalışmaya başlamanın bir hata olacağını düşünüyordu. 1933’te Peierls İngiltere’de istihdam aradı. Neyse ki Manchester Üniversitesi, 1933-1935 yılları arasında, Senaryo Konseyi tarafından Londra’daki Akademik Yardım Konseyi ile irtibat kuran Yabancı Alimler Akademik Komitesi tarafından yönetilen bir fon kullanarak Peierls’i fahri araştırma görevlisi olarak atadı. Peierls’e üçüncü yıl verildi, ancak 1935’te Cambridge’deki Mond Laboratuarında görev almak için istifa etti. Manchester Peierls Bethe ile işbirliği yaparken nükleer fizikte birkaç evrak yayımladılar: ikisi nötrino, döteryum (“diplon” ismini kullandılar) ve nötronların protonlar tarafından saçılması üzerine. Manchester’ı terk etmeden önce Peierls’e bir onur ödülü verildi.

1935 ile 1937 yılının sonu arasında Peierls, Cambridge’deki katı-hal fiziği teorik çalışmalarını sürdürdü; Mond Laboratuvarındaki çalışmaların çoğu katıların fizikiyle ilgiliydi. Peierls, laboratuvardaki çıkarları uyarlayan düzensizlik sorunlarına devam etii. Cambridge’de Maurice Goldhaber, Leo Szilard ve Marcus Oliphant ile bağlantılar kurdu ve katılarla ilgili çalışmalarına devam etti. Bu esnada, William L. Bragg’ın araştırmalarından kaynaklanan ve Manchester’ın Evan J. Williams tarafından başlatılan ve Peierls ve Bethe’nin daha da geliştirdiği metal süper örtü teorisini genişletti.

1937-1940 1937 ilkbaharında Peierls, 40 tane gazetede yayın yaptı, Avrupa’daki en önemli üniversitelerin çoğunda eğitim gördü ve çalıştı ve bir araya geldiler ya da kim olduğunu öğrendi. önde gelen fizikçidirler. 1936’da Marcus Oliphant, Birmingham Üniversitesi’nde fizik bölümüne atandı ve kısa süre sonra Peierls’e, o üniversitede profesörlüğe ilgi olup olmadığını sordu. Peierls, Birmingham’tan gelen teklifle ilgilendiğinde, üniversite, uygulanan matematikte bir sandalye kurdu ve ona Peierls atandı. Görev İngiltere’de Matematik Bölümü’nde yapıldı çünkü teorik fizik daha sonra matematiğin bir parçası olarak değerlendirildi. 1963 yılına kadar Birmingham Üniversitesi’nde uygulanan matematik profesörüdür.

Birmingham’da kendisini yalnız teorisyen olarak gördü ve ayrıca, matematikte yalnızca birkaç araştırma öğrencisi vardı ve teorik fizikte hiçbiri yoktu. Bununla birlikte, Cambridge’de araştırma yapmaya başlamış iki öğrenci, P. L. Kapur ve Fred Hoyle, Birmingham’da onunla çalışmaya devam ettiler. Kapur, Hindistan’a dönmeden önce 1937-1938 yıllarında iki gazeteyi ortak yazar. Makalelerden biri olan “Nükleer Reaksiyonlar İçin Dağılım Formülü” çok iyi biliniyordu ancak birkaç yıl içinde Eugene Wigner ve Leonard Eisenbud tarafından önerilen bir yöntemle yerlerinden edilmişti. Peierls’un öğretim yükü, bazı araştırmaların gerekli olduğu hidrodinamikte bir ders vermesine rağmen zorlayıcı değildi.

Birmingham’daki profesör olarak yaptığı ilk üç yıl boyunca Peierls giderek daha hızlı gelişen nükleer ve elementer parçacık fiziği alanlarına yöneldi; akademik kağıtlarının çoğunluğu bu alanlarda yapılan keşiflerle ilgilidir. B parçacıkları (1937, 1939), mezonlar (1939), nötronlar (1939) ve nükleer kuvvetler (1940) ile ilgili sorunlar üzerinde çalıştı.

1940-1945 Peierls, İkinci Dünya Savaşı’nda birçok bilim insanını savaş eserine yönlendirdiğinde Birmingham’da bir profesör olarak iki yıl tamamladı ve bilimdeki akademik çalışmaya hızlı bir değişim getirdi. Bir Alman olarak, Peierls başlangıçta bir düşman uzaylı olarak görüldü ve bu nedenle hassas savaş çalışmalarına sokulamadı. Birmingham’da deneysel fizikçi Otto Robert Frisch ve aynı zamanda Musevi tarafından katıldı. Frisch 1939 yılının sonlarında savaşın başlangıcında savaşın başlangıcında İngiltere’de sıkışmıştı. Kabaca bir yıl önce, Aralık 1938 yılının Noel tatillerinde Frisch, Alman fizikçisi olan Lise Meitner’i Stockholm’e kaçtıktan sonra Stockholm’e kaçtı. Avusturya, Mart 1938’de bir araya geldi. Frisch ve Meitner birlikte 1939’un başlarında halka açık olarak ilan eden nükleer fizyon kavramını tasarladılar.

Birmingham’da Frisch Peierls ile Teorik olarak The 235 Ufissionable izotopu 238 U’dan ayırma, doğal uranyumda daha bol izotopu ayırma ve atom bombası için zenginleştirilmiş uranyum oluşturma sorununu çözmek için çalıştı. Ayrıca, düşman yabancı statüsünden dolayı İngiltere’de hassas istihdamdan men edildi. Bu noktada Frisch, Birmingham’daki Rudolf ve Eugenia Peierls’le birlikte küçük dairelerinde yaşıyordu. Frisch ve Rudolf Peierls, belki de İngiliz bilim adamlarının bir atom bombasını attığı konusunda farkında değiller, Mart 1940’daki bir mutabakat zaptına bir fisyon bombası inşa etme olasılığının ilk kapsamlı analizini hazırladılar. İçinde sadece böyle bir bombanın uygulanabilir olduğunu önermekle kalmadılar, aynı zamanda bir zincirleme reaksiyon için gerekli olan kritik uranyum kütlesini hesapladılar ve hesapladıkları bir kaç kilogramın bir kaç hafta içinde ayrı tutulmasının mümkün olabileceğini keşfettiler. Ayrıca, sürecin kontrol edilmesi için bir araç önerdi ve zenginleştirilmiş uranyum oluşturmak için 235 İzotopu ayırmanın bir aracının ana hatlarını çizdiler. Ve böyle bir bombanın kullanımından sonra radyasyon tehlikeleri konusunda uyarıda bulundu.

Nazilere karşı savaşı kazanmak, bu mültecilere umutlu bakmadığı bir dönemde, Frisch ve Peierls’in bu soruna yazdıkları 1940 muhtıra, Peierls’in arkadaşı ve meslektaşı Marc Oliphant aracılığıyla James Chadwick’e ve daha sonra George P Thomson’a gönderildi. daha sonra uranyum araştırmalarından ve dolayısıyla harekete geçecek bir konumdadır. Peierls ve Frisch muhtıra direkt olarak İngiltere’de ve daha sonra Amerika’da atom bombası inşa etmek üzere projelerin kurulmasına yol açtığından, bunun 20. yüzyılın en önemli bilimsel makalelerinden biri olduğu iddia edilebilir. Mutabakat, kod adı MAUD olan komitenin örgütlenmesine yol açtı.

Düşman yabancılarından Frisch ve Peierls, başlangıçta komitenin toplantılarına katılmaya izin verilmedi ancak Peierls, bu dışlamanın anlamsızlığına işaret ettikten sonra, tartışmaların bir bölümüne katılmalarına izin verildi. 26 Mart 1940’da, İçişleri Bakanlığı Müsteşarı Peierls’un vatandaşlığa kabul belgesini İngiliz vatandaşı olarak imzaladı ve vatandaşlığa kavuşturulması 12 Nisan 1940’da tescil edildi. Şimdi hükümet, düşman uluslarından erkeklerin ve kadınların uzmanlığını kullanmaya hazırlanıyordu. Bu yolla Frisch ve Peierls, atom bombası geliştirme imkânını keşfetmek için projeye dahil edildi, ancak ana MAUD komitesine hiçbir zaman dahil edilmedi.

Peierls’un 1940’da yazdığı otuz dört gazeteden otuz biri atom bombasıyla alâkalıydı. Birkaç gazetesinde asistanı Klaus Fuchs tarafından ortak yazılmış ve daha sonra Los Alamos’daki teorik bölümün bir üyesi olarak patlama bombasının tasarımı hakkında Sovyetler Birliği’ne gizli sırları ilettiği öğrenildi.

1940 yılında ve 1941 Peierls çoğu Tüp Alaşımları projesi adına çalıştı, İngiliz atom bombası gelişiminin önü. Teknik konularda Peierls üyesi olduğu bir komitenin menfaati vardı. Uranyumun, 225 U ile zenginleştirilmesi için tercih edilen yöntem, uranyum hekzaflorür kullanılarak gaz halindeki difüzyondur. Bununla birlikte, Britanya’nın bir gaz difüzyon tesisi kuramayacağı ya da çalıştıramayacağı açıktı. Bu ve diğer nedenlerden dolayı İngiltere’nin bir Birleşik Devletler ile bir atom bombası geliştirmek ve üretmek için önemi vardı. Aralık 1941’de, MAUD komitesi dağıtıldı ve Tüp Alaşımları kendilerine danışılmadan inşa edildiği için üyelerinin bazılarına şiddet kattı. İngiltere’deki Margaret Gowing ve Atom Enerjisi (1964, s.111) ‘e göre, kaymalar hafifletildi ve “yavaş araştırma” devam etti.

Peierls ve diğer İngiliz merkezli fizikçiler 1941 boyunca Amerikalı işçilerle temas halindeydi. Bazı Amerikalılar Britanya’yı ziyaret ettiler. Fakat atom bombasının inşası konusundaki koordineli çalışmalar henüz araştırılmadı. 7 Aralık 1941’de Pearl Harbor’a yapılan Japon saldırısı ABD’yi savaşa sokduktan sonra, işbirliği daha aktif bir şekilde takip edildi. Amerikalılar bu gelişmede kendi endüstriyel gücünü kullanabilirler. Ancak, Gowing tartıştıkça, özellikle de gizlilikle ilgili sorunlarla ilgili siyasi güçlükler yaşandı. Atlantik Okyanusu boyunca gerçekleştirilebilecek olan atom bombası çabasıyla ilgili İngiltere ile ABD arasındaki işbirliği mümkün değildi. Sonuçta, Ağustos 1943’te, İngiliz Başbakanı Winston Churchill ve Amerikan Başkanı Franklin D. Roosevelt, Quebec’teki bazı üst düzey İngiliz bilim adamının Manhattan Projesine katılmasına izin vermek için bir anlaşma yaptı; Los Alamos’ta “Britanya Misyonu” olarak çalışacaktı. Bunlar arasında Peierls, Frisch ve Chadwick ve Niels Bohr da dahil olmak üzere diğer on dokuz kişiydi.

Peierls başlangıçta New York’ta difüzyon ayırma yöntemiyle ilgili problemleri incelemek için biraz zaman harcadı, ancak kısa sürede Los Alamos’a geçti ve buradaki Implosion Theory Group’u yönetmenin önemli sorumluluğunu üstlendi. Bu rolü Edward Teller’ın yerine koyarak J’ye karşı antagonize etti. Los Alamos laboratuarının direktörü Robert Oppenheimer’in yanı sıra Teori Bölümü başkanı Bethe, bomba patlamanın öncelikli probleminden ziyade hidrojen bombasının sorununa odaklanarak durdu. Peierls, Los Alamos’ta savaş sırasında koordine edilen en önemli sorunlardan biri patlama silahının çekirdeği yoluyla nötron kırınımının gerçekçi bir tanımını bulmak ve patlama lensleri için patlama lensleri montajı için kullanılan bir teori geliştirmekti. Peierls, New Mexico’daki Alamogordo çölünde 16 Temmuz 1945’te ilk patlama bombasının Trinity testini izleyen birçok Los Alamos bilim adamı arasındaydı.

Peierls 1945 yazında İngiltere’ye döndüğünde bir sorun yaşadı, çünkü Cambridge de dahil olmak üzere İngiltere’de birkaç profesörlük teklif edildi. Cambridge’e ilgi duydu, fakat sonunda unvanını matematik profesörü olarak değiştiren Birmingham’da kalmaya karar verdi. Amacı, teorik fizik programını Birmingham’daki bağımsız bölümüne dünyanın liderleri arasında yerleştirmekti. Departmanının büyümesinde vakıf olduğunu kanıtladı. Fizik konusundaki geniş tecrübesi, çağdaşlarla olan yakınlığı, birçok merkez hakkında bilgisi ve ilham verici ve açık konuşma karakteri sayesinde Birmingham’daki fizik bölümünün yüksek kalitesini kurmuş ve sürdürmüştür. Araştırma öğrencileri ile çalışma tarzı eleştirel, cesaret verici, yararlı ve cömert idi ve iş için büyük bir kapasiteye sahipti. Peierls’un Birmingham’da inşa ettiği departmandan bilimsel liderler haline gelen bir dizi fizikçi geldi, örneğin Richard Dalitz, Sam Edwards ve Brian Flowers.

1940’ların sonuna gelindiğinde, bölüm Freeman Dyson’un kalitesindeki uluslararası akademisyenleri Birmingham’a çekebildi. 1948 ve 1953 yıllarında fizik ve matematik fiziği bölümleri, nükleer fizikte iki uluslararası konferans düzenleyerek, Birmingham’ın fizik için öncü bir merkez olarak itibarını daha da genişleten güçleri birleştirdi. Savaştan sonraki yıllardaki Peierls’in yayınlanmış makaleleri teorik fizikte üstlenilen geniş araştırma yelpazesini yansıtıyor. Yayınlanan kitapları, Katıların Kuantum Teorisi (1955) adlı kitabı ve popüler kitabı olan Atom Enerjisini (1950) içermektedir.

Peierls Birmingham’da çalıştığında, 1945’de kurulan Birleşik Krallık Harwell’deki Atom Enerjisi Araştırma Kurumu (AERE) için istişarelerde bulundu. Uranyumun ayrılması konusundaki bilgi ve tecrübesi nedeniyle Harwell’e özellikle değer verdi. . 1950 yılına gelindiğinde, Harwell, Aldermaston’da silah geliştirme alanlarında genel bir araştırma kuruluşu haline geldi ve üretim organizasyonu İngiltere’nin kuzeyinde Risley merkezlendi. Peierls nihayet güç reaktörlerine nükleer silahlardan çok ilgi duydu.

1950’de Los Alamos’ta savaş sırasında Peierls’e asistan olarak çalışan Klaus Fuchs, bir casus olarak açığa çıkarıldı. Tutuklandığında Fuchs Harwell’in teorik fizik bölümünün başında idi. Fuchs ve Peierls yıllardır birlikte çalıştıklarından, İngiliz gizli servisi Peierls’in çıkarlarını ve geçmişini dikkatlice araştırdı. Kamu Kayıt Ofisinde düzenlenen dosyalarda da, ona karşı hiçbir şey bulunamadı. Elektrik reaktörleri için AERE’ye danışman olarak kaldı.

1954’ten itibaren Peierls İngilizce Elektrik Şirketi ile de istişarede bulundu. Bu arada, İngiltere sivil nükleer reaktörler inşa etmeye başlamıştı. Peierls için sanayiyle olan temalar, saf teknik ve bilimsel anlamın üzerinde ve üzerinde bir öneme sahipti. Daha sonra otobiyografisinde “Her zaman fizikçilerin düşünme deneyiminin daha pratik alanlarda faydalı olabileceğine ikna oldum ve …. Bunu doğrulamak için İngiliz Elektrik ile olan iletişimim [sanki] gibiydi. Bu sorunlardan ve öğrencilerin [gösterdikleri] öğretilerinden yeteneklerinin dar akademik alanın dışında iyi bir şekilde kullanılabileceğini gördüm “(Bird of Passage, 1985, s. 279-280). English Electric Company’ye danışmanlığı, nükleer endüstrinin yapısı değiştiğinde 1969 yılına kadar devam etti.

Beş yıl sonra ikinci bir uluslararası konferans düzenledi. Konferanslar ve uluslararası temaslar Peierls için önemliydi. Sonuçta, savaş öncesinde Avrupa’da fiziğin bir merkezinden diğerine geçti ve araştırmalarının ilk yıllarından itibaren konferanslara başladı ve İngiltere ile Birleşik Devletler arasındaki bağlantılar katılımcıların karşılıklı yararına idi. 1950’lerin sonunda Birmingham’daki teorik fizik gerçekten birinci sınıf oldu.

Bununla birlikte, 1963 yılında Peierls Oxford’da Teorik Fizikte Wykeham Profesörü olarak adlandırılan bir profesörlüğe kabul etti. Bu zamana kadar, teorik fizik gelişmekteydi, ancak Oxford’da biraz yayılmıştı. Peierls, teorik fizik bölümünün uygun, tek bir binada toplanmasını istedi. Bölüm hızlı bir şekilde Peierls’un Birmingham’da bıraktığıdan büyüktü ve daha önce sahip olduğu gibi çalışamıyordu. Birmingham’da teorik fizikteki ilk profesör olduğu için başından beri büyüme ve gelişmeyi kontrol edebildi. Oxford’da birçok yapı ve çıkar zaten mevcuttu. Özellikle Oxford’da, kıdemli ve doktora sonrası bölüm üyelerinin buluşabileceği daha az sosyal durum vardı. Fizikte iyi ilerleme sağlamak için sık ilişki olduğuna inanan Peierls, bölümün çalışmalarının daha tutarlı hale gelmesine, örneğin kıdemli araştırmacılar ve doktora sonrası ziyaretçiler için haftalık bir öğle yeme yardımcı olacak bir takım girişimler yarattı. Araştırmacılar arasında tutarlılığı artırmak için daha genel seminer ve konuşmaların çoğunu teşvik etti ve katıldı. Öğrencisi Richard Dalitz, tutarlılığındaki artışın orada geçirdiği süre boyunca Oxford’a Peierls’un en önemli katkısı olabileceğine inanıyordu.

1974’te Peierls tam zamanlı çalışmadan emekli olunca Seattle Üniversitesi Washington’da yarı zamanlı profesörlüğe girdi ve böylece 1962’de ilk ziyaret ettiği bir kurumla ilişkisini sürdürdü.

Siyasal Faaliyetler

Peierls, atom enerjisinin barışçıl kullanımı ile ilgili bir dizi politik organizasyonda etkin rol oynamıştır. 1945’te Atom Bilim İnsanları Derneği’nin kurucu üyelerindendi ve ilk başkan vekili olarak görev yapıyordu. Derneğin amacı halkı özellikle nükleer enerji tehlikeleri konusunda halkı bilgilendirmekti. 1958’de bu dernek çalışmalarını tamamladığında, ne ölçüde başarılı olduğu belli değildi. Peierls 1955 yılında nükleer silahsızlanma amaçlı bir manifestodan kaynaklanan Pugwash Hareketi’ne de katıldı. 1960-1992 döneminde Pug yıkama konferanslarına katıldı ve 1970-1972 yılları arasında başkanlık yaptı. Peierls’in nükleer silahsızlanma konusundaki kararlılığı, Nükleer Silah Dondurma için Birleşik Krallık Koalisyonu olan Dondurmanın himayesinde gösterildi. Yaklaşık on yıldır Peierls, 1964’te 1964 İşçi Hükümetinde çalışmaya başlayan Silah Kontrol ve Silahsızlanma Danışma Paneli üyesiydi. Ancak, 1972’de Peierls, belirttiği gibi bu panelin çalışmalarıyla hayal kırıklığına uğradı. Muhafazakâr hükümete gönderdiği bir mektupta ve panelden istifa etti.

Emeklilik ve Başarılar

Peierls tam zamanlı eğitimden emekliye ayrıldıktan sonra tam bir araştırma, konuşma, yazma ve seyahat programına devam etti, ancak 1980’lerde sağlığı azalmaya başladı. Oxford’da, altmış beş yılı aşkın bir verimli fizik kariyerinden sonra 19 Eylül 1995 tarihinde öldü. 1929 ve 1995 yılları arasında Peierls, büyük çoğunluğu fiziğe ait olan yaklaşık 378 kağıt, mektup ve kitap yazdı ya da ortak yazılmış. Ölümünde beş eser yayınladı.