Wilhelm Ostwald

Tepkime hızı, kimyasal denge ve kataliz olayı ile ilgili yaptığı çalışmalar sayesinde 1909 yılında Nobel Kimya Ödülü’nü kazanan Alman kimyagerdir. Jacobus Henricus van’t Hoff ve Svante Arrhenius ile birlikte fizikokimya alanının modern kurucusu olarak bilinir. 

Hayatı

2 Eylül 1853’te Letonya’nın başkenti Riga’da Gottfried Wilhelm Ostwald ve Elisabith Leuckel’in oğlu olarak dünyaya geldi. Eugen ve Gottfried isimlerinde iki kardeşe sahip olan Ostwald; ilkokul, ortaokul ve lise eğitimini burada başarıyla tamamladıktan sonra 1872 yılında Tartu Üniversitesi Kimya Bölümü’ne başladı. Başarılı bir üç yılın ardından mezun oldu ve Berkeley Psychic Institute’de Profesör Arthur von Oettingen’in asistanı olarak görev aldı. Aynı zamanda Carl Schmidt’in Kimya Laboratuvarı’nda önemli bir pozisyona sahipti. Ostwald kimya alanındaki başarısını ve gelişimini bu iki profesöre borçlu olduğunu düşünüyordu.

1877 yılında Tartu Üniversitesi’ne öğretim görevlisi olarak kabul edildi. Burada dört yıl görev aldıktan sonra 1881’de Riga Teknik Üniversitesi Kimya Bölümü’ne profesör olarak atandı. Kariyerinin altı yılını burada geçirdikten sonra Leipzig Üniversitesi Fiziksel Kimya Bölümü tarafından gelen teklifi kabul etti. Nobel Kimya Ödülü’nü 1901’de Van’t Hoff, 1903’te Arrhenius ,1920’de Nernst kazanmıştı ve üçü de Ostwald’ın öğrencisiydi.

1904-1905 yıllarında bir değişim porgramıyla kısa süreli olarak Harvard Üniversitesi’nde profesörlük yaptı ve 1906 yılında emekli olana kadar kariyerini Leipzig Üniversitesi’nde profesörlüğü devam etti.

1880 yılında Helene von Reyher ile evlendi. Bu evliliğinden iki kızı ve üç oğlu oldu. Bilim dünyasında Wo. Ostwald olarak bilinen Dr. Karl Wilhelm Wolfgang,  Ostwald’ın oğluydu. Babası gibi Leipzig Üniversitesi’nde öğretim görevlisi olarak görev aldı, aynı zamanda  Zeitschrift für Chemie und Industrie der Kolloide‘nin editörü ve bilimsel bir dergi olan Kolloid-Zeitschrift’in öncülerindendi.

Başarılı ve hareketli bir hayatın ardından 4 Nisan 1932’de Leipzig’de öldü. 

Çalışmaları

Deneysel çalışmalarına 1875 yılında elektrokimya ve kimyasal dinamik alanı üzerinde yoğunlaşarak ve kimyasal afinite  problemleriyle ilişkili olan suyun kütle hareket yasasıyla başladı.

Ostwald genellikle, nitrik asitin üretiminde kullanılan Ostwald Olgunlaşması olarak bilinen bir kimyasal yöntemin patentini almasıyla biliniyordu. Aslında Ostwald’tan 64 yıl önce bu yöntemin patenti Kuhlmann tarafından alınmıştı fakat o dönemde amonyak için yeterli kaynak olmaması sebebiyle bu Kuhlmann için yeterli olmamıştı. Amonyak sorunu 1911-1913 yılları arasında Haber ve Bosch’un azot tayiniyle ilgili geliştirdikleri bir yöntem sayesinde çözüldü. Ostwald patenti aldıktan sonra işin ticari boyutu için çalışmalarını sıklaştırdı. Ostwald Yasası olarak da bilinen bu yöntem polimorfların davranışlarıyla ilgiliydi. Bu yeniliği I. Dünya Savaşı sırasında Almanya’nın gübre ve patlayacılar konusunda önemli bir ekonomik problem yaşamasına neden oldu.

Gorin’e göre mol kelimesi 1900 yılında Ostwald tarafından atılmıştı ve Ostwald mol kavramının  ideal gazlarla bir ilişkisi olduğunu düşünüyordu.

1906 yılında International Committee on Atomic Weights‘in üyesi seçildi fakat I. Dünya Savaşı sebebiyle üyeliği iptal edildi ve geri verilmedi.

Felsefeyle de ilgilenen Ostwald, bu alanda yaklaşık kırk bin sayfa yazı yayımladı. Bu yazıları yazdığı dönemde Bertha von Suttner’in barış hareketinin de önemli destekçilerindendi.

Felsefenin yanında tutkulu bir ressamdı. Kendisine özgü pigmentler ve çeşitli renk teorileri geliştirdi. Bu alanda başta Malerbriefe (Letters to a Painter, 1904) ve Die Farbenfibel (The Color Primer, 1916) olmak üzere önemli makaleler yazdı. Renk teorisi ile ilgili yaptığı çalışmaları Albert Henry Munsell, Paul Klee ve Piet Mondrian tarafından etkilendi.

Bütün bunların yanında, uluslararası dil hareketinin de önemli destekçilerindendi, bu yüzden önce Esperanto dilini öğrendi.  Daha sonra Committee of the Delegation for the Adoption of an International Auxiliary Language‘nin üyesi seçildi. 1909 yılında kazandığı Nobel Ödülü’nün adli haklarının yarısını  bu dil hareketi için bağışladı.

Nobel Ödülü’nden kazandığı parayla Münih’te Die Bürich Enstitüsü kuruldu ve buranın başkanlığını yaptı.

1884’te Lehrbuch Der Allgemeinen  Chemie (Genel Kimya kitabı) olmak üzere çok sayıda kitap yazdı. Bu eserini daha sonra 1889’da Grundriss der Allgemeinen Chemie ve fizikokimyasal ölçümler için yazmış olduğu Hand und Hilfsbuch zur Ausführung Fizikalisch-Chemischer Messungen kitapları izledi. Analitik kimya, inorganik kimya ve elektrokimya alanında çok fazla kitap ve makale yayımladı.

1887’de Zeitshchrift für Physikalische Chemie‘yi kurdu.

Ostwald aynı zamanda Leipzig Üniversitesi Fizikokimya Bölümü’nün organizasyonundan sorumluydu ve 1894’te Deutsche Elektrochemische Gesellschaft (German Electrochemical Society)‘i kurdu. Bu topluluk daha sonra “Deutsche Bunsen–Gesellschaft für Angewandte Physikalische Chemie (German-Bunsen Society for Applied Physical Chemistry)  adı altında büyümeye başladı.

Amerika, Almanya ve İngiltere’deki birçok üniversiteden fahri doktora ünvanı aldı. 1899’da Saksonya Kralı tarafından kraliyetin en yüksek onur ödülü olan “Geheimrat“ı aldı.

1889’da Klassiker der Exakten Wissenchaften’i ve 1902’de Annalen der Naturphilosophie‘yi kurdu.