Boya Kaplı Partiküller Nihayet E-Okuyuculara Renk Getirebilir

Fotoğraf: Tam renkli bir e-okuyucu için gerekli olan etkili renk değiştirmeyi gösteren elektroforez test hücreleri. Kırmızı hücre, burada tarif edilen sürdürülebilir polimerizasyon yolu kullanılarak süperkritik karbondioksit içerisinde hazırlandı.

Çapraz bağlanabilir boyaları ve süper kritik karbondioksiti kullanan yeni bir sentez, iyi tanımlanmış polimetilmetakrilat mikropartikülleri yarattı. Parçacıklar, e-okuyucu sayfaların yenilenmesinde temel bir işlem olan renkli ve beyaz durumlar arasında geçiş yapabilir.

Elektronik okuyucularda kullanılan siyah-beyaz teknolojisi olan elektroforetik ekranlar, tabletlerde kullanılan sıvı kristal ekranlara kıyasla çok düşük enerjilidir. Elektronik dergi ve çocuk kitaplarına olan talebe rağmen, ölçeklenebilir bir polimer sentezi oluşturmadaki zorluklar nedeniyle tam renkli elektroforetik görüntüler henüz ticarileşmedi. Bunun nedeni, genellikle büyük miktarlarda çevreye zararlı uçucu organik bileşiklerin gerekli olmasıdır. Ancak, bu süreçte çalışmayı yöneten İngiltere, Nottingham Üniversitesi’nden Steven Howdle, “Teknoloji çok temiz.” diyor. “Karbondioksit içinde tüm polimerizasyonları yapabiliriz, başka bir çözücüye ihtiyacınız yoktur, e-okuyucuda parçacıkları dağıtmak için sadece az miktarda dodekan gerekir.” diye belirtiyor. İngiltere, Newcastle Üniversitesi’ndeki polimerik sensörleri araştıran Marloes Peeters, “Sürdürülebilirlik bakış açısından harika olan ve tek-kap sentezi büyük fark yaratan süperkritik karbondioksiti kullanıyorlar.” diyerek reaksiyonun büyük ölçekli potansiyelini belirtiyor.

Araştırmacılar, süperkritik karbondioksitte yaygın olarak Perspex olarak bilinen ucuz emtia polimeri polimetilmetakrilatı yapmak için serbest radikal dispersiyon polimerizasyonunu kullandılar. İkinci bir boya içeren monomerin eklenmesi genellikle beyaz polimetilmetakrilat parçacıklarına belirgin bir renk vermiştir, ancak bu boya içeren monomerler sadece mikropartiküllerin yüzeyi etrafında polimerize edilmiştir. “Kimyayı önemli yapan da budur.” diyor Howdle, malzemeler düşük boya derişimlerinde bile parlak renktedir.

Boyalar iki akrilat ünitesi içerir, böylece polimetilmetakrilat mikropartiküllerin yüzeyine çapraz bağlanabilirler. Bu, boyanın kimyasal olarak polimere bağlanmadığı ve böylece sızıntıya karşı hassas olduğu önceki yöntemlerle ilgili sorunları önler.

Howdle sözlerine, “Doğru miktarda boya içeren doğru boyutta partiküller elde etmek için boyaların doğru zamanda doğru oranda nasıl enjekte edileceğini öğrenmek zorunda kaldık.” diyerek devam ediyor. “Sentezin kendisi, elektronik mürekkeplerin ötesine geçen pek çok olasılık açar” diye belirtiyor.

Bu çalışma eflatun, camgöbeği, sarı ve siyah renk değiştirmeyi başarırken, Howdle tam renkli ekranın çok uzak olduğunu söylüyor. “Doğru renk karışımını elde etmek için, aynı anda çalışmak için tüm farklı piksellere ihtiyacınız olacak. Her bir renkli parçacığın ne kadar yük taşıyacağına, hangilerinin renk değiştireceğine ve nasıl renk değiştireceğine karar vermemiz gerekiyor.”

Kaynak : chemistryworld.com