Carl Duisberg

Carl Duisberg, 29 Eylül 1861 yılında Barmen, Wuppertal, Almanya’da doğdu ve nispeten gösterişsiz bir çevre içerisinde büyüdü. Eğer babasına kalsaydı, büyükbabasından kalma olan, küçük bir çiftliğe bağlı, küçük bir şerit dokuma işletmesini devralacaktı. Duisberg’in ilk kimya dersi sayesinde işler bundan farklı gelişti. Dördüncü sınıftan sonra, babasının aksine daha sonra bu kararını destekleyecek olan annesine, ilk defa, ‘Ben kimyacı olmak istiyorum.’ Dedi. Yetenekli oğlu için lise eğitimi almayı mümkün hale getiren de annesi oldu. 1878 yılında lise diplomasını aldıktan sonra ilk olarak, Wuppertal’daki ticaret okulunda, kimya alanında bir eğitim kursuna katıldı ve bir yıl sürecek olan programı 8 ayda tamamladı.

İlk olarak Göttingen Üniversitesi’nde (Georg August University of Göttingen) kimya, fizik ve politik ekonomi eğitimi almaya başladı. Ardından 1880 yılında, Profesör Anton Geuther önderliğinde çalışmak üzere Jena Üniversitesi’ne (Friedrich Schiller University of Jena) transfer oldu. Bundan yalnızca iki yıl sonra, 1882 yılında, asetoasetik ester üzerine yazdığı tezini bitirdikten sonra, doktorasını aldı.

Kısa bir işsizlik sürecinden ve Profesör Geuther’in yanında yaptığı, düşük maaşlı asistanlık işinden sonra; Münih’teki İlk Bavyera Alayı’na 1 yıllık askeri hizmet için gönüllü oldu. Askeri hizmetini tamamladıktan sonra, ünlü kimyacı Profesör Adolf von Baeyer’in enstitüsünde yarı zamanlı çalışmaya başladı.

Duisberg’in kariyeri, ciddi olarak, Bayer Renk Fabrikaları (Farbenfabriken Bayer) Yönetim Kurulu Başkanı Carl Rumpff ile yaptığı iş görüşmesiyle başladı. 1883 yılında Rumpff, buluş yapacak, yetenekli, genç bir kimyacı arıyordu. Rumpff, Duisberg’e ilk olarak,  belirli bir süre için Strazburg Üniversitesi’ndeki araştırmaları yürütmesini teklif etti. Rumpff, bu esnada başka iki kimyacıyı da aynı göreve konumlandırmıştı: Martin Herzberg ve Oskar Hinsberg. Sonraları bu üç kimyacı, özellikle boyarmaddeler ve eczacılığa ilişkin yaptıkları buluşları ile şirketin gelişmesinde çok önemli rol oynadılar. Örnek olarak: Hinsberg’in adı, Bayer tarihindeki ilk farmakolojik (ilaç, eczacılık ile ilgili olan) ürün olan fenasetin (eskiden kullanılan bir ağrı kesici) ile ilgili yaptığı geliştirme çalışmalarıyla anılırdı. Duisberg ile Rumpff’un ilişkisi başka bir açıdan da büyük önem taşıyordu: Duisberg’in gelecekte eşi olacak olan Johanna Seebohm, Rumpff’un yeğeni idi.

29 Eylül 1884 yılında, 23üncü yaş gününde Duisberg, sonunda Bayer’de daimi bir pozisyon elde etti. Bundan yalnızca 12 ay sonra, 1885’te ilk patenti kendi adı altında tescillendi. Bulduğu Benzopurin 4 B boya maddesi firmanın en başarılı ürünü oldu.4 yıl sonra da şirkette tam kapsamlı temsil yetkisine erişti. 27inci yaş gününde şirketin Yönetim Kurulu Başkanı Carl Rumpff’un yeğeni Johanna Seebohm ile evlendi. 1900 yılında ise artık adı şirketin Yönetim Kurulundaydı (CEO). Duisberg, 1912- 1925 yılları arasında Bayer’de Genel Müdür olarak hizmetini sürdürdü.

Carl Duisberg, Bayer Grup tarihi ve Alman sağlık ve kimya endüstrisi için ana figürlerden birisi olmuştu. Carl Bosch ile birlikte I.G. Farbenindustrie A.G’nin (neredeyse Almanya’daki bütün kimya şirketlerinin bir çatı altında toplandığı kuruluş) ana kurucularından olmuşlardı.

Bunların yanında Carl Duisberg, sosyal başarılarıyla da hatırlanacak bir karakterdi. Çalışanların yaşama koşullarını geliştirmek ile ilgili çeşitli çalışmalar yaptı ve çalışma saatlerinin günde 9 saate düşürülmesini sağladı. Duisberg, ‘yeni model sanayici’ olarak anılıyordu, girişimci misyonu ve topluma bağlılığı yüksekti.

Ölümünün ardından, bu başarılarının anısına, adını taşıyan birçok vakıf kuruldu. Bunlardan bazıları yabancı üniversitelerde Alman öğrencilere yer sağlamak ve bu yeri güvenceye almak için çalışan vakıflardır. Ayrıca sayısız caddeye de ismi verilmiştir.

Duisberg, 1935 yılının Mart ayında, 73 yaşında, Leverkusen’de öldüğünde kendisine verilmemiş bir şeref neredeyse yoktu. Yaşam öyküsü, fahri doktoralıklar, vatandaşlıklar ve senatör başlıkları içermekteydi. The Times of London, Duisberg’in ölüm ilanında, başarılarından şu şekilde söz etmiştir: ‘‘Ülkesi, her şey düşünüldüğünde, dünyanın şimdiye kadar sahip olduğu en büyük sanayici olarak görülebileceğini düşündüğüm bir adamı kaybetti.’’