İsveç’te Kömür Yerine H&M Kıyafetleri Yakıyorlar
İskandinavya’da atıktan enerji üreten tesisleri seviyorlar. Bjarke Ingells, Kopenhag’da şimdilerde turistlerin bile ilgisini çeken göz alıcı bir tesis tasarladı. İsveç’te atıkların %50’si atıktan enerji üretilen tesislere gönderiliyor. Apaçık ortada ki bu atıklar H&M’den kıyafetleri de içeriyor. Bloomberg’e göre Stockholm’un kuzeyinde bulunan ve Malarenergi tarafından işletilen Vasteras tesisi, H&M’den çıkan -15 ton giysi de dahil- çöpleri yakmak için bir anlaşma yapmış.
İsveç’teki H&M iletişim daire başkanı Johanna Dahl; “H&M, kullanıma uygun kıyafetleri yakmıyor,” şeklinde mail yoluyla bir açıklama yaptı. “Öte yandan küf içeren ve kimyasallar konusunda katı yasal sınırlamalarımıza uymayan giysilerin imha edildiğinden emin olmak bizim yasal zorunluluğumuzdur.”
Yazar: Çoğu okuyucu atıktan enerji üreten tesisler hakkında şikayet ettiğim zaman bana katılmıyor, ancak Kopenhag tesislerinde bizzat bulundum ve yaktıkları plastik miktarını gördüm. Plastik özünde katı bir fosil yakıttır ve yakılan hacminin %20’si kadardır. Geri kalan çöptür ve CO2 “doğal” olarak addedilir.
EPA’nın raporuna göre yakıp kül edilen çöpler, üretilen megawatt saat elektrik başına 2988 pound’luk CO2 açığa çıkarır. Bu oran kömürde 2249 pound/megawatt saat ve doğalgazda ise 1135 pound/megawatt saattir. Fakat atıktan enerji üretim proseslerinde yakılanların çoğu –kağıt, yiyecek, tahta ve biyokütleyi oluşturan diğerleri gibi- zamanla içerisinde saklı olan CO2’i açığa çıkarır, “dünyanın doğal karbon döngüsünün bir parçası” olarak.
Fakat bu gerçekten doğru bir uygulama değil, yiyecek atıkları kompostlaştırılabilir, tahta ve kağıt ise parçalanıp ardından yalıtım malzemesi olarak kullanılabilir. Bunun yerine, diğer ülkelerden ithal edecek derecede çöpe bağımlı oldular.
Atıktan enerji üretim tesisleri daha sürdürülebilir atık azaltım stratejileri geliştirmenin de önünde bir engel teşkil etmektedir. Kısa dönemde katı kirlilik standartları ile atık bertarafı için son çare olarak başvurmada işe yarayabilir ancak bu bize uzun dönemli bir çözüm önerisi sunmaz. Geri dönüşüm ve yeniden kullanım yoluyla çoktan döngü içerisinde olan materyalleri korumak sürdürülebilir gelişimin anahtar öğesidir. Sonu olan kaynakları yakmak gelecekte en iyi yaklaşım olmayabilir.
Yazar: Ne zaman atıktan enerji üretim tesislerinden şikayet etsem fosil yakıt endüstrisinin bir aracı olmakla suçlandım. Öyle değil, Atıkları “bertaraf etmemiz” gerektiğine inanıyorum, gömmemiz ya da yakmamız gerektiğine değil. Bloomberg’den Jesper Starn bize şöyle anlatıyor ki “İsveç, neredeyse 0 emisyon çıkaran enerji tesisleriyle övünüyor” ve “eski tesisleri biyoyakıt ve çöp yakmak için dönüştürmek en büyük Nordik ekonomisi bu on yılın sonuna kadar fosil yakıt birimlerinden elini çekmeyi ümit ediyor”.
Fakat biyoyakıt ve çöpler 0 emisyon çıkarmıyor; Kopenhag’daki eski tesis dioksin ve kirleticilerde Avrupa standartlarını aştığı için yenilenmeli; bu yüzden Bjarke yeni harikasını tasarladı. İsveç’teki bu tesis 54 yaşında ve ne kadar temiz?
Danimarkalılar ve İsveçliler atıktan enerji üreten tesislerini seviyor, ancak çöpleri ya da giysileri yakmamalıyız, bu çok kolay. İlk olarak “çöp üreten taraf” olmamalıyız.
Kaynak : treehugger.com
