Kimyagerler Moleküler Makineler için Yeni Bir Bileşik Elde Etti
RUDN kimyagerleri ve meslektaşları yeni bir hibrid organik ve inorganik ligandlı ve alışılmadık yapılı civa kompleks bileşimi üretmek için innovatif bir kristalleşme yöntemi geliştirdiler.Bu gibi bileşiklerin moleküler makinalar olarak kullanılmaları mümkün – mekanik işleve sahip moleküller. Sonuçlar Inorganic Chemistry’de yayınlandı.
Bu çalısmada araştırmacılar koordinasyon kompleksleri adlı ortak elektron çifti ile alıcı ve verici atomlar arasında oluşturulan Koordinasyon kimyasal bağlar içeren maddeleri sentezledi. Bu kompleksler, solvometrik yöntemle artan basınç ve normal atmosferik basınçtaki kaynama noktasının üzerindeki sıcaklıklar vasıtasıyla üretildi. Bu bileşiği elde etmek için bilim adamlari moleküler yapı taşlarını kesin boyutlara, topolojilere ve motifllere sahip supramoleküler mimarilere dönüstürmek için kovalent olmayan etkileşimleri (hidrojen ve halojen bağları) kullandılar. Başta gelen yazar Ghodrat Mahmoudi ve inorganik kimya yardımcı doçent, RUDN Üniversitesi “Çeşitli kovalent olmayan etkileşimlerin kombinasyonundan olusan bir birleşimi, chelate halkaları ve birtakım anyonik koligand arasında yığılma etkileşimleri, konvansiyonel π-π etkileşimleri ve σ-delik tabanlı kalsiyojen bağlama etkileşimleri dahil olmak üzere açıklamaktayız. Kovalent olmayan etkileşimlerin kimyadaki rolünü daha iyi anlamak için araştırmamızı genişleterek daha spesifik bir hale getirdik. Bu araştırma, metal komplekslerinde anyon-π ve π-delik etkileşimlerinin analizi ve karakterize etme üzerine yaptığımız çalışmamızın mantıklı bir devamıdır. Konu en çok da inorganik kimyadaki uzmanların ilgisini çekiyor. Sonuçlarımızın bu etkileşimlerin bilgilerini arttırmakta büyük payı olacaktır.” Bununla birlikte, bu çalışma temel inorganik koordinasyon kimya haricinde başka bir alanda, yani “aşırı moleküler” etkileşimleri içeren supramoleküler kimyada da uygulanmaktadır. Kimya’nın bu dalı fazla kovalent olmayan etkileşimlerle bağlı kompleks sistemler üzerinde araştırmalar sürdürmektedir. Bu araştırmada üretilen komplekslerin dikkate değer özelliği, bu aşamada süreci durdurmayan koordinasyon polimerleri oluşturma gücüdür. Eğer bu polimerler farklı bir çözelti içinde yer alırsa, kendiliğinden oluşan iki ve üç boyutlu supramoleküler retikülat yapılar oluşturabilirler. Bu özelliğin, moleküler makinelerin üretiminde kullanım bulması mümkün. Araştırmacılar bu yeni materyallerin kimyasal özelliklerini element analizi (bir bileşimde ki farklı kimyasal elementlerin kütle içeriğinin tespiti ve oranı), kızılötesi spektroskopi (Bu yöntem, araştırmacıların farklı ışık absorbe kapasiteleri nedeniyle bazı elementleri kombinasyon halinde bulmalarını sağlar) ve yapının X-ışını kırınımı yoluyla bileşiğin yapısını gösteren tek-kristal X-kırınım metodu ile inceledi. Deneysel ölçümlerin yanı sıra, kimyagerler, atomların dalga fonksiyonlarıyla elektronik molekül yapısını hesaplamalarını sağlayan bir yöntem olan Yoğunluk Fonksiyonel Teori hesaplamaları yapti. Bu teori, yeni bileşiklerin yapısını araştırmak için kullanılmıştır. Böyle bir yöntem kombinasyonu sonuçların doğruluğunu arttırmayı mümkün kıldı. Ekip ayrıca halid / psödohalid ligandlarının (elektron çifti verici olarak işlev gören bileşikler) ve metal tuzlarının ürünlerin kimyasal ve yapısal kimliği üzerindeki etkisini sistematik olarak inceledi.
Kaynak : phys.org
