Peter Debye
Peter Joseph William Debye, 24 Mart 1884’te Hollanda’ nın Maastricht kentinde doğdu. Zamanının önde gelen fizik kimyagerlerinden biri olan Debye, moleküler yapıyla ilgili yaptığı araştırmalarıyla insanlığın konuyla ilgili daha fazla bilgi sahibi olmasına yardımcı oldu.
10 Nisan 1913’ te Mathilde Alberer ile evlendi. Çocukları Peter Paul Ruprecht ve Maria dır. Babası gibi kimyager olan Peter, ayrıca birkaç deneyde babasıyla birlikte çalıştı. 2 Kasım 1966’da kalp krizinden hayatını kaybetti ve Pleasant Grove Mezarlığı’ na defnedildi.
Debye, 1901 yılında ortaokul eğitimini tamamladıktan sonra Almanya’daki Aachen Teknik Enstitüsü (Technische Hochschule)’ ne başladı ve burada araştırma görevlisi olarak çalışmalarına devam etti. 1906’ da danışmayıla birlikte Münih Üniversitesi’ ne geçiş yaptı. Eddy akımlarının üzerinde çalıştığı zamanlarda ilk makalesini yayınladı. Doktora tezini elektromanyetik radyasyona maruz kalan dikdörtgen yüzeyde oluşan basınç üzerine yaptı ve 1908 yılında bu çalışmasıyla derece aldı. Zürih’ de Teorik fizik profesörü olarak atandığı zaman, 1911’ e kadar Münih ‘te privadozent olarak çalışmaya devam etti.
1912 yılı Debye’nin kariyerinin dönüm noktasıydı. Bu yılda birçok buluşa öncülük etti.Asimetrik moleküler sistemlerdeki elektrik yükleri üzerine yaptığı çalışmalar sayesinde dipol momentleri, dielektrik sabiti ve sıcaklık arasındaki ilişkiyi kurdu.
Einstein tarafından ortaya konan özgül ısı kavramını , fononların katı bir maddenin özgül ısı kapasitesine nasıl katkıda bulunduğunu gözlemleyerek ilerlemesine yardımcı oldu ve bu metodoloji ‘Debeye Modeli’ olarak adlandırıldı. 1912’ de anavatanına döndü. Utrecht’de kısa bir süre kaldıktan sonra Almanya’ya taşındı.
Atomların ısıl hareketi kristallerin X-ışını analizi üzerine etkisini inceledi ve Paul Scherrer ile birlikte kristallerin X-ışını görüntülerini elde etmek için daha iyi bir yöntem elde etmeye çalıştı. İkili, simetrik kristal yapıların şifresini çözmek için ‘Debye-Scherrer’ yöntemini geliştirdi.
1913 yılındaki Interferenz von Rötgenstrahlen und Warmebewegung adlı yayınında, yoğunlaştırılmış madde içinde termal hareketten kaynaklanan X-ışını saçılmasının zayıflatılmasını açıkladı. Bulguları, kırınım noktalarının yoğunluğunun azalmasının bir göstergesi olan Debye faktörü ile sonuçlandı. 1920’de İsviçre Zürih Teknoloji Enstitüsü’ ne geçti ve burada müdür olarak atandı. Erich Huckel’ le birlikte elektrolitlerin ayrışması üzerine araştırma yaptı ve 1923’de Arrhenius tarafından öne sürülen elektriksel ayrışma teorisinin doğaçlama bir versiyonu olan Debye-Hückel denklemi ortaya çıktı. Işık dağılımı üzerine çalışmaya devam eden Debye, X-ışınlarında gözlemlenen Compton Etkisi’ ni de açığa kavuşturdu. 1927 yılında deneysel fizik profesörlüğünü kazandı. Nazi işgali sırasında Berlin’ e taşınarak 1934 yılında Kaiser Wilhelm Enstitüsü (Max Planck Enstitüsü) fizik bölümüne başkanlık etti. İki yıl sonra Fredrick William Üniversitesi’ nde profesörlüğe atandı. Zamanının pek çok bilim adamı gibi, Almanya’yı terk edip Amerika’ya yerleşti. 1940’da Cornell Üniversitesi’nde profesör olarak atandı. Debye, akademik kariyerinin geri kalanını on iki yıl sonra emekli olana kadar bu enstitüde geçirdi.1946’ da ABD uyruğuna geçen Debye, 1950’ de emekliye ayrıldı. Başarılı bilim adamı, emeklilikte bile ışığı saçma konusundaki araştırmalarına devam etti. Işık saçılımı teknikleri kullanılarak makromoleküllerin ağırlık ve boyutlarının hesaplanmasına odaklanmıştı.
Debye’nin kimya alanındaki en önemli katkısı kovalent bağlar üzerine olan çalışmasıydı ve burada Debye Denklemi geliştirdi. Asimetrik bir molekülde bulunan elektrik yük dağılımını daha iyi anlamak için dipol momentlerini ilişkilendirdi.
Peter, 1930 yılında X- ışını spektroskopisi ve özgül ısılar üzerine yaptığı çalışmalarıyla Rumford nişanına layık görüldü. Dipol momentleri ve moleküllerin yapısını deşifre etmek için X-ışını kırınımı üzerine yaptığı öncü çalışmaları nedeniyle 1936′ da Nobel Kimya Ödülü ile onurlandırıldı.1937’ de Franklin Enstitüsü tarafından Franklin Madalyası,1963 yılında Priestley Madalyası ve iki yıl sonra Ulusal Bilim Madalyası ile ödüllendirildi.
