Tuhaf Titrek Işık Terapisi Alzheimer ile Savaşa Nasıl Yardımcı Olabilir?
Fotoğraf: Yapılan yeni bir araştırma 40 Hz’lık titreşen ışığın, nöron ve mikrogliadaki genlerin ekspresyonunu değiştirebileceğini ortaya koydu (Kaynak: OlgaYakovenko/Depositphotos)
2016’dan bu yana, MIT’den bir sinirbilimcileri ekibi, 40 Hz’de titreyen bir ışığa dışarıdan maruz kalmanın bilişsel işlevi geliştirebileceğine ve Alzheimer hastalığı ile bağlantılı nörodejenerasyonu tersine çevirebileceğine dair garip bir hipotezi araştırıyor. Yapılan son çalışma, hücresel düzeyde ışık tedavisinin nasıl işe yarayabileceğini tam olarak vurguladı.
MIT Picower Institute for Learning and Memory’den Li-Huei Tsai ve arkadaşları, titreyen bir ışığa maruz kalan farelerin beyinlerinden amiloid ve tau proteinlerinin elimine edildiğini ilk olarak 2016 yılında keşfetti. Sürece 40 Hz’lik bir işitsel ton eklenerek yapılan diğer çalışmalar ise, bu tedavinin etkinliğini arttırdığını ortaya çıkardı ancak bu dış uyaranların beyni gerçekten nasıl etkilediği tam olarak açıklamaya yetmedi.
Bu son çalışma, nörodejenerasyona katkıda bulunan toksik proteinleri aşırı üretmek üzere tasarlanmış iki benzersiz fare modelini kullanarak, titreyen bir ışığın bilişsel düşüşü nasıl engelleyebileceğini ortaya çıkarmak için yapıldı. Hayvanlar, üç ila altı hafta boyunca her gün bir saat boyunca 40 Hz ışığa maruz bırakıldı.
İnanılmaz bir şekilde, tau proteinlerini aşırı üretmek üzere tasarlanan fareler, üç haftalık tedaviden sonra yaklaşık yüzde 20 toplam nöronal kayıp sergileyen bir kontrol grubuna kıyasla hiçbir nöronal dejenerasyon göstermedi. P25 adı verilen bir nörodejeneratif protein üretmek üzere tasarlanan diğer fare modeli, altı haftalık tedavi boyunca hiçbir şekilde nörodejenerasyon göstermedi.
Tsai “20 yıldan fazla bir süredir p25 proteini ile çalışıyorum ve bunun çok nörotoksik bir protein olduğunu biliyorum” şeklinde konuştu. “P25 transgen ekspresyon seviyelerinin, tedavi edilen ve tedavi edilmeyen farelerde tamamen aynı olduğunu bulduk, ancak tedavi edilen farelerde nörodejenerasyon yoktu. Böyle bir şey daha önce hiç görmedim. Bu son derece şok edici.”
Araştırmacılar bir sonraki aşamada, tedavinin gen ekspresyonunda olağandışı değişiklikler yaratıp yaratmadığını araştırmak için ışıkla tedavi edilen hayvanın nöronlarını ve mikroglialarını yakınlaştırdı. Işığa maruz bırakılmış farelerde, sinaptik fonksiyon ve DNA onarımı ile bağlantılı genlerin nöronal ekspresyonunu arttı. Beynin bağışıklık hücrelerinde iltihaplanma ile ilişkili genlerde de bir azalma oldu.
Tüm bunlar, titreyen ışık tedavisinin, hem mikroglianın iltihaplanmalarla savaşma kabiliyetini artıran hem de nöronların zararlı toksik proteinlere karşı daha iyi korumalarını ve onarımlarını sağlayan beyin aktivitesini tetiklediğini gösteriyor. Elbette, bu hipotezler hala bu garip tedavinin nasıl çalıştığı sorusuna kısmi bir cevap sunabiliyor.
Araştırmacılar artık beyinde bu yararlı sonuçların nasıl ortaya çıktığını biliyorlar, ancak yine de hiç kimse 40 Hz yanıp sönen bir ışığın, beyindeki derin gen ifadesinde bu spesifik değişiklikleri nasıl tetikleyebileceğini tam olarak bilmiyor. Alzheimer hastalarında ses ve ışık tedavisini test eden insan denemeleri çoktan başlamışken, bu olağandışı mekanizmayı daha iyi anlamak için hayvan modellerinde daha fazla çalışma yürütülmesi bekleniyor.
Bu yeni çalışma Neuron’da yayınlandı.
Kaynak: newatlas.com
