Yağlı Tohumlardan Biyoyakıt mı ?
Camelina ve carinata tohumlarından glikozinolat adı verilen bir maddenin çıkartılması, bu umut verici biyoyakıt kaynaklarının kullanımına bir adım daha yaklaşılmasına yardımcı olabilir.
Camelina ve carinata’nın yerfıstığı tohumlarından, hardal ailesinden alınan yağlı tohumlardan alınan yağlar, jet yakıtı olarak kullanılabilir. Bununla birlikte, petrol fiyatları her zamankinden daha yüksek olduğu için ekonomik açıdan ulaşılması zor… Bu umut verici biyolojik yakıt kaynakları, glukosinolat adı verilen bir maddenin çıkarılması nedeniyle daha ucuz bir yakıt için ilerideki uygulamalara bir öncü olabilir.
Glukozinolat bileşiği için, Güney Dakota Eyalet Üniversitesi’nden doçent olan biyolojik işleme mühendisi Zhengrong “Jimmy” Gu’ye göre, petrol çıkarıldıktan sonra kalan biyoaktif bileşiklerden biridir. O ve doktora öğrencisi Yuhe Cao, yağlı tohumlardan glikozinolat çıkarmaya yarayan bir aracç geliştirdi ve bu sayede yüksek meblağlı yakıtlar yerine belki de glukoziyanat’ı kullanabileceğiz.
SDSU araştırmacıları, ABD Deniz Kuvvetleri’nin, gıda dışı yağlı tohumlardan biyoyakıt geliştirmeye yönelik Büyük Yeşil Filo Girişimi’ne karşılık olarak, Dakota’taki yağlı tohum ürünlerinin uygunluğunu ve sürdürülebilirliğini belirlemekte ve 2012’den beri tohumların yağ ve yakıt özelliklerini değerlendirmektedir.
Camelina ve carinata , bu iki yağlı tohumun çalışılması ve araştırılması, Güney Dakota Yağlı Tohumlar Girişimi’nin, Güney Ortadoğu Güneş Hibe Merkezi aracılığıyla sanayi ortakları ve federal fonların Güney Dakota yasama fonu aracılığıyla desteklenmektedir.
Yağlı tohum araştırmalarını denetleyen Güney Dakota Tarımsal Deneme İstasyonunun geçici ortak direktörü Bill Gibbons, “Tüm yağ çekirdeği bileşenlerini en iyi şekilde kullanmak, yenilenebilir biyoyakıtları ekonomik açıdan uygulanabilir bir seçenek haline getirmek için hedefimize bir adım daha yaklaşmamızı sağlayacak” dedi.
Gu asıl amaçlarının ülkedeki sübvansiyonlar olmadan biyoyakıt üretimini kârlı hale getirmeye yardım etmek olduğunu söyledi. Glukozinolat araştırması, ABD Enerji Bakanlığı tarafından Sun Grant Initiative tarafından desteklenmekte olup, yenilenebilir, biyo bazlı enerji teknolojilerinin geliştirilmesini ve South Dakota Oilseeds Initiative’in geliştirilmesini desteklemektedir.
Doktora çalışmalarına başlamadan önce dört yıl boyunca membran filtreleme ve ayırma şirketinde çalışan Cao, glukozinolatı etanolü kullanarak özütlemiş ve daha sonra protein gibi yabancı maddeleri uzaklaştırmak için membran filtrasyon yöntemini kullanmış. Son olarak, glukozinolatı daha da saflaştırmak için bir iyon değişim sütunu kullanmış.
Gu “Glukozinolatın varlığı, hayvan diyetlerine eklenebilecek camelina ve carinata tohumlarını içeren yemeklerde kullanılabilme miktarını yüzde 10’a sınırlar çünkü çok toksik bir bileşiktir.” diye belirtti ve ayrıca Glukozinolatın mantar ve yabani otları hatta kanser hücrelerini öldürmek için kullandığını bu yüzden toksik olduğunu açıkladı.
Glukosinolat için yüksek değerli kullanımların geliştirilmesine yardım etmek için ortak çalışma arkadaşları arayan Gu, “Glukozinolatı geri kazanabilirsek ve katı kalıntıları tekrar hayvan yemi olarak kullanmaya başlarsak, bizim için bu oyun bir win-win kazanca dönüşebilir.” dedi.
Kaynak: sciencedaily.com
