Emil Knoevenagel
Heinrich Emil Albert Knoevenagel, “Knoevenagel Yoğunlaşma Reaksiyonları”nı bulan Alman bir kimyagerdir. 18 Haziran 1865 yılında Hannover Almanya’da doğdu. Almanya’da Hanover Teknik Üniversitesi ve Göttingen Üniversitesinde kimya okudu. Hocaları arasında Hermann Ost, Wilhelm Kohlrausch ve Ludwig Gattermann vardı. Knoevenagel 1989 yılında Göttingen ’de Victor Meyer gözetmenliği altında organik kimyada doktorasını tamamladı. Daha sonra hayatının geri kalanında çalıştığı yer olan Heidelberg Üniversitesi’ne gitti. 1. Dünya Savaşı’nda 1914-1918 yılları arasında yüksek rütbeli subay olarak görev yaptı. 11 Ağustos 1921’de 56 yaşındayken Berlin’de hayatını kaybetti.
Knoevenagel ağırlıklı olarak organik sentez üzerinde çalıştı, özellikle karbonil bileşikleri üzerinde. Knoevenagel, kendisinin adı verilen, baz katalizörler altında doymamış ürünlere yol açan “Knoevenagel Yoğunlaşması” olarak adlandırılan bir aldol reaksiyonu geliştirdi. Ayrıca stereokimya ve heterosiklik sentez üzerine çalıştı.
Knoevenagel Yoğunlaşma Reaksiyonu, Knoevenagel tarafından 1890larda keşfedilen klasik bir organik sentezdir. Knoevenagel Reaksiyonu, bir aldehit veya keton ile bir bazik katalizörün varlığında bir aktif hidrojen bileşiği arasında nükleofilik ilave ile modifiye edilmiş bir Aldol Yoğunlaşmasıdır ve C – C bağına neden olur. Aktif hidrojen bileşiği bazik bir katalizör tarafından protondan ayrılabilir C – H bağı içerir. Reaksiyonu genellikle, doymamış ürün ile sonuçlanan ani dehidrasyon takip eder.
Knoevenagel Yoğunlaşma Reaksiyonu
Z, Z’ (Elektron Çeken Gruplar) = CO2R, COR, CHO, CN, NO2 vb.
Knoevenagel ’in birincil ve ikincil aminleri ve onların tuzlarını katalizör olarak kullanması, aminokatalizörlerin çalışılması için yeni bir temel sağlamıştır. Araştırma yeni yeni katalizörler ve reaksiyon ısısını kullanarak sentetik yöntemler bulma alanında devam ediyor.
Aldolazlar hakkında neredeyse hiçbir şey bilinmeden çok önce Knoevenagel, birincil ve ikincil aminlerin ve ayrıca onların tuzlarının, aldehit veya ketonlu β-ketoesterlerin veya malonatların aldol yoğunlaşmasını katalizlediğini (harekete geçirdiğini) bulmuştu. Aminlerin gerçekten katalitik olduğunu buldu ve önemli yüksek sayılara ulaştı. Knoevenagel ‘in bu ufuk açıcı keşfi ve yüz yıl önceki reaksiyonun mekanik yorumu, modern aminokatalizörlerin gelişiminin temelini attı.
Knoevenagel reaksiyonu C – C bağlarının oluşumu için çok önemlidir ve sıklıkla endüstride kullanılmaktadır. Bununla birlikte Knoevenagel ‘in kimyasının diğer araştırmalar üzerinde çok büyük bir etkisi vardı. Örneğin, 1910’da Dakin birincil aminoasitlerin Knoevenagel yoğunlaşmasını kataliz ettiğini bulmuştur. Yirmi yıl sonra, Kuhn ve Hoffer ikincil aminlerin, sadece Knoevenagel yoğunlaşmasını kataliz ettiğini değil ayrıca endüstriyel ölçekte hala kullanılan aldehitlerin kendiliğinden ve çapraz yoğunlaşmaları da kataliz ettiğini gözlemledi. Benzer şekilde Knoevenagel’den esinlenen Fischer ve Marshall, asetaldehitin aldol ilavesi ve yoğunlaşma reaksiyonlarını kataliz etmek için birincil aminoasitler kullandılar. 1936’da Kuhn ayrıca aminlerin karboksilik asitlerinin aldehit yoğunlaşmasını daha etkili bir şekilde kataliz ettiğini ve bu reaksiyon için özellikle aktif bir katalizör olarak piperindinyum asetat eklendiğini bulmuştur.
Emil Knoevenagel Yoğunlaşma Reaksiyonu’na Bir Örnek
